به گزارش همشهری آنلاین، در این پژوهش، مورچه‌ها بارها در معرض تعامل با مورچه‌های دیگری از لانه‌های مختلف قرار گرفتند. آن‌ها این تعامل‌ها را به یاد می‌آوردند و رفتار خود را بر اساس آن تنظیم می‌کردند. هنگامی که آن‌ها با مورچه‌های لانه‌ای روبه‌رو می‌شدند که قبلاً رفتار پرخاشگرانه‌ای نشان داده بودند، با پرخاشگری زیاد به آن رفتار پاسخ می‌دادند.
در مقابل، هنگامی که فقط با مورچه‌ای بی‌آزار از یک لانه دیگر ملاقات کرده بودند، رفتار تهاجمی کمتری از خود نشان می‌دادند. این یافته‌ها نشان داد مورچه‌ها می‌توانند واکنش‌های خود را بر اساس تجربیات گذشته خود تنظیم کنند.
مورچه‌ها از «بوها» برای تشخیص اعضای لانه خود و سایر لانه‌ها استفاده می‌کنند. هر لانه بوی خاص خود را دارد.
پژوهش‌های قبلی نشان داده بود که مورچه‌ها به طور خاص با نزدیک‌ترین همسایگان خود رفتاری تهاجمی دارند. مخصوصاً احتمال دارد فک پایین خود را باز کنند و گاز بگیرند یا اسید بپاشند و رقبای خود را بکُشند. کمتر احتمال دارد که آن‌ها این رفتارهای تهاجمی را با مورچه‌های انجام دهند که در لانه‌های دورتر زندگی می‌کنند؛ تا به حال دلیل این رفتار مشخص نبود. اما اکنون مشخص شده است مورچه‌ها بوی مهاجمان را به خاطر می‌آورند و در مواجهه با آن‌ها تهاجمی‌تر رفتار می‌کنند.
