به گزارش بهداشت نیوز به نقل از مفدا، یکی از اثرات مهم و نامطلوب پدیده تک فرزندی، به هم خوردن تدریجی ساختارهای خانواده ایرانی است.
کودکان تک فرزند ممکن است در تطبیق با اجتماع با مشکالت بیشتری مواجه شوند.
برای شادی و آرامش کودک خود، به"یک فرزند"اکتفا نکنید.
افزایش احتمال انزوای والدین در سنین پیری به علت عدم توانایی تک فرزندان به رسیدگی به امور پدر و مادر سالخورده،دور از ذهن نخواهد بود.
همبستگی و پشتیبانی اعضای خانواده از یکدیگر در خانواده‌های پرجمعیت بیشتر است.
به فرزندآوری بها دهیم تا مفهوم خاله، عمه، عموودایی برای آیندگان داستانی تخیلی نشود.
ممکن است کودک تک به دلیل توجه زیاد پدر و مادر و سایر بستگان نزدیک از اعتماد به نفس کمتری برخوردار باشد.
به دلیل نداشتن خواهر و برادر، ممکن است کودک تک، فرصت تجربه برخی از احساسات و چگونگی کنترل و مدیریت آن‌ها را نداشته باشد.
تک فرزند به هنگام ورود به جامعه از حیث رفتارهای تعاملی از مهارت کمتری برخوردار است، چراکه قرار بوده این مهارت را در آزمایشگاه خدادادی خانواده (یعنی در عمل) و با وجود خواهر و برادر یاد بگیرد.
اگر فرزند تک باشد به ناچار باید در کنار بزرگساالن پرورش یابد. در نتیجه او تجربه‌ای از کودکی و نوجوانی خود نداشته و یک دفعه پرشی به دوران مسئولیت پذیری بزرگساالن خواهد داشت.
