این در حالی بود که از همان روزهای نخست، مقام معظم رهبری علی‌رغم اینکه مجوز مذاکره را صادر کرده بودند اما تاکید می‌کردند که این مسیر بن‌بست است و صرفاً برای تجربه ملت ایران این اجازه صادر شده بود.
در همین شرایط به جای پذیرفتن این مسئله توسط دولت، بهانۀ جدیدی برای عدم حل مشکلات کشور مطرح شد و آن قرار داشتن ایران در لیست سیاه fatf بود. وزیر وقت اقتصاد یک‌طرفه اقدام به امضای تعهدات ۴۱ بندی به fatf کرد و کشور را در تنگنای پذیرش این تعهدات قرار دادند.
مانع بودن fatf برای حل مشکلات کشور در حدی در اعماق تفکر دولتمردان وقت رسوخ کرده بود که حتی ادعا می‌کردند علت عدم تامین واکسن کرونا fatf است و در واقع جان مردم هم گروگان پذیرش fatf شده بود.
اما بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و تغییر دولت، با تدبیر آیت الله رئیسی و ارتباط گیری موثر و سازنده با همه کشورهای منطقه، همسایگان، چین و روسیه هم واکسن کرونا به میزان مورد نیاز تامین شد و هم قراردادهای تجاری با کشورهای مختلف همسایه به امضا رسید.
اف‌ای‌تی‌اف آن‌چنان تبدیل به شاخصی برای همۀ نشدن‌ها و نمی‌توانیم‌ها در تفکر دولتمردان وقت شده بود که در جلسۀ خصوصی که آقای ظریف در ۱۹ تیر ۱۴۰۰ با رئیس‌جمهور منتخب وقت شهید رئیسی داشت، برای اینکه بگوید امکان عضویت در سازمان شانگهای برای ایران وجود ندارد، این‌گونه استدلال می‌کرد که عضویت در شانگهای نیازمند پذیرش چندین معاهده برای ایران است که هر یک از این معاهدات به تنهایی از عضویت در fatf هم برای ایران سخت‌تر است.
