به گزارش اقتصادنیوز، نیوزویک با انتشار یادداشتی مدعی شد، فارغ از حمله اوکراین به منطقه کورسک روسیه که در تابستان آغاز شد و کرملین را غافلگیر کرد، فرماندهی عالی ارتش روسیه را واداشت تا در طول نبرد سه ساله این بار در خاک خود موضع دفاعی اتخاذ کند. نیروهای روسی همچنان مواضع دفاعی اوکراین در دونتسک را هدف قرار داده و مرکز مهم حمل‌ونقل پوکروفسک به طور فزاینده‌ای در معرض تهدید محاصره قرار دارد. عملیات کورسک، که دولت اوکراین امیدوار بود نیروهای روسی را مجدداً از شرق منحرف کند، در عوض به یک عملیات فرسایشی دیگر تبدیل شده و همین گزاره موجب گشته تا اوکراینی‌ها به این پرسش بپردازند که آیا این حمله یک بازی هوشمندانه بوده یا خیر.
نیوز ویک در ادامه یادداشت ادعایی اش آورد، حمایت از پیروزی نظامی اوکراین در اروپا مخاطره‌آمیزتر می‌شود. بر اساس یک نظرسنجی که اواخر دسامبر منتشر شد، حمایت از پایان جنگ از طریق مذاکره در سوئد، دانمارک، بریتانیا، آلمان، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در 12 ماه گذشته افزایش یافته است. همه اینها، در کنار بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در 20 ژانویه، بر محاسبات ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین تأثیر می گذارد. همان مردی که زمانی اصرار داشت که چیزی کمتر از پیروزی کامل بر روسیه قابل قبول نیست، اما حالا از انعقاد توافقی می گوید که به مسکو اجازه می دهد تقریباً 20 درصد از اوکراین را که اکنون اشغال کرده، به طور موقت حفظ کند. با این همه این بدین معنا نیست که روس ها به پیروزی نزدیک هستند. علیرغم آنچه که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه ممکن است در کنفرانس های مطبوعاتی یکنواخت و سخنرانی های روز سال نو به مردم روسیه بگوید، همه چیز در سرزمین مادری خوب پیش نمی رود.
به نوشته این نشریه در باب این که روس ها به لحاظ نظامی پیشروی کرده اند جای بحثی نیست. روسیه در سال 2024 تقریباً 1500 مایل از خاک اوکراین را تصرف کرد، هفت برابر بیشتر از سال 2023، سالی که پوتین مجبور بود با شورش داخلی گروه مزدور واگنر یوگنی پریگوژین و همچنین ضد حمله اوکراینی مورد حمایت غرب مقابله کند. اما دستاوردهای روی زمین هزینه بسیار بالایی برای کرملین داشته است. در حالی که ارزیابی تلفات در طول جنگ بیشتر هنر است تا علم، به جرات می توان گفت که صدها هزار روس از زمان آغاز جنگ در فوریه 2022 جان خود را از دست داده اند یا مجروح شده اند. در ماه اکتبر، جامعه اطلاعاتی ایالات متحده اعلام کرد که روسیه تلفاتی 400 هزار نفری را متحمل شده است. همزمان اوکراین نیز تاکید دارد که تنها در 12 ماه گذشته بیش از 430 هزار نفر را از دست داده است.صرف نظر از ارقام، اعداد به یک واقعیت غیرقابل انکار اشاره می کنند - حتی کشوری به بزرگی روسیه نمی تواند یک جنگ فرسایشی را برای ابد تحمل کند. هیچ کشوری منابع نظامی نامحدودی ندارد. اگرچه مسائل مربوط به نیروی انسانی روسیه به اندازه اوکراین حاد نیست - زلنسکی همچنان از کاهش سن به 18 سال خودداری می کند، گزاره ای که باعث ناراحتی دولت بایدن شده است .
اگر جنگ با سرعت فعلی خود ادامه یابد، پوتین باید تصمیمات دشواری بگیرد. آخرین چیزی که پوتین می‌خواهد دستور بسیج دیگری است که خشم و وحشت را به روس ها که حالا تا حد زیادی آرام شده‌اند، وارد کند. اولین و آخرین باری که پوتین این کار را انجام داد، سپتامبر 2022 بود که در جریانش تقریباً 300 هزار مرد واجد شرایط روسیه را ترک کردند و به جای خطر مرگ در جبهه در جنگی که به آن اعتقاد نداشتند، تصمیم گرفتند در تبعید خودخواسته زندگی کنند. دولت روسیه از بسیج مانند طاعون اجتناب می‌کند، و راه‌های هوشمندانه (اما هنوز ناامیدانه) را برای تقویت صفوف تعریف کرده است. تا به امروز، کرملین چک های پاداش بالایی را برای جذب سربازی، اعطای وضعیت قانونی برای خدمت سربازی، و عفو معلق جنایتکارانی که به منظور جبران خسارات وارد جنگ می شوند، ارائه داده است اما بعید است در شرایطی واقع بینانه بتواند این مسیر را ادامه دهد.
اقتصاد روسیه اما کماکان در شرایط خوبی است. تحریم‌های آمریکا و اروپا آنقدر که سیاست‌گذاران غربی پیش‌بینی می‌کردند، تولید اقتصادی روسیه را کاهش نداده است. غرب ممکن است دیگر نفت و گاز روسیه را وارد نکند، اما مقامات روسی در یافتن بازارهای جایگزین در آسیا مهارت داشته اند - هند و چین نفت خام روسیه را با تخفیف به دست می آورند آن هم با استفاده از کشتی هایی که به بانک های غربی متصل نیستند. سیستم صندوق بین المللی پول ارزیابی کرد که تولید ناخالص داخلی روسیه در سال گذشته 3.6 درصد رشد کرد؛ رقمی که بیش از بریتانیا، آلمان و فرانسه ارزیابی شد.با این حال، اقتصاد روسیه به تازگی نشانه هایی از پریشانی را نشان می دهد. بخش عمده ای از اقتصاد در این مرحله در خدمت تلاش های جنگی است. مردان روسی در سنی که می بایست درگیر خدمات تولیدی باشند، در جبهه می‌جنگند؛ گزاره ای که موجب کمبود کارگر شده است. نرخ تورم نزدیک به 10 درصد است و قیمت کالاهای اصلی خانگی افزایش یافته است. بانک مرکزی روسیه نرخ بهره را 21 درصد نگه داشته، اما این نرخ بالا فشاری را بر مشاغل وارد می‌کند که دیگر مانند گذشته وام نمی‌گیرند. شکایات جامعه تجاری روسیه و الیگارشی های همسو با پوتین به طور اجتناب ناپذیری بلندتر خواهد شد اگر این نرخ افزایش یابد یا حتی در همان جایی که هست باقی بماند.همه اینها به این معناست که سال 2025 سالی محوری برای اوکراین و روسیه خواهد بود.
