چون رودها و رودخانه‌ها رام نبودند و هرازگاهی هوس طغیان می‌کردند و هرچه آبادی سر راه‌شان بود، خراب می‌شد! یکی از این رودها رود مقصودبیک یا دربند در تهران بود؛ رودخانه‌ای که از کوه‌های توچال و سعدآباد سرازیر می‌شد و به سر پل تجریش و باغ فردوس می‌رسید و از دل تهران می‌گذشت و آنگاه دشت‌های ری و ورامین را سیراب می‌کرد.
به گزارش همشهری آنلاین، اما یکی از محله‌های اطراف تهران آن‌روزها که به برکت مقصودبیک آباد شده بود، محله پل‌رومی بود؛ محله‌ای که در عهد قاجار نامش سرآسیاب بود و هنوز آن‌جا را جزو تهران به‌حساب نمی‌آوردند.
در جایی بالاتر از تقاطع پل صدر کنونی با خیابان شریعتی و درست روبه‌روی ایستگاه متروی قیطریه، راه مالرویی در کنار رودخانه مقصودبیک وجود داشت که آسیاب آبی کوچکی کنارش ساخته بودند و پل چوبی کوچکی اجازه می‌داد مردم از روی رودخانه عبور کنند. در آن روزگار، ناصرالدین‌شاه گاهی میهمانانش را برای گشت‌وگذار به محله‌های خوش‌آب‌وهوای اطراف تهران می‌برد تا آنها لحظات خوشی را سپری کنند.
یکی از این محله‌های باصفا همین سرآسیاب بود. یک بار سفیر کشور عثمانی گذرش به سرآسیاب افتاد و باغ‌های این حوالی چشمش را گرفت و باغی بزرگ را به نام کشورش در محله سرآسیاب خرید و در آن عمارتی برای خودش و کارکنان سفارتش ساخت. در آن روزگار سال‌ها بود میان شاهان قاجار و کشور عثمانی یا ترکیه امروزی، نزاعی درنگرفته بود و رفت‌وآمد عثمانی‌ها به این باغ باصفا فراوان برقرار بود. مردم آن روزگار هم که به عثمانی‌ها رومی شرقی یا رومی می‌گفتند، نام محله سرآسیاب و پل روی آن را آهسته‌آهسته به پل رومی تغییر دادند.
در اواخر عصر قاجار، به‌خاطر فرسودگی پل و آسیاب و طغیان رودخانه مقصودبیک، آب همه‌چیز را با خود برد؛ اما در اوایل دوره پهلوی اول با آجر و سیمان پل کوچک دیگری روی رودخانه ساختند تا آمدوشدها همچنان ادامه یابد. البته دیگر از آسیاب خبری نبود که نبود. اگر این‌روزها سری به محله پل رومی بزنید، هنوز پل آن‌روزها را در نزدیکی باغ سفارت ترکیه می‌بینید.
بعد از باغ کشور عثمانی یا همان ترکیه، انگلیسی‌ها و آلمانی‌ها هم در جوار محله پل رومی ساکن شدند و هنوز باغ‌ها و عمارت‌هایشان پابرجاست. اما پل رومی این‌روزهای تهران هنوز ازجمله محله‌های باصفای تهران است و متروی قیطریه و بناهای عمومی مثل پاساژ، سینما، باشگاه و ورزشگاه، به آن رونق بخشیده‌اند. این محله این‌روزها از شمال به محله تجریش، از جنوب به اتوبان صدر، از شرق به قیطریه و از غرب به محله الهیه محدود می‌شود.
