به گزارش مشرق، سید پویان حسین پور، فعال رسانه در ایتا نوشت:
بالای این این گور زاری نکنید؛ مرده‌ای در آن نیست!
اینکه این روزها اصلاح‌طلب‌ها برای ارسال پالس ارادت و دوستی با آمریکا با هم در رقابتند نه چیز عجییی‌ست و نه اتفاق جدیدی‌ست..
پیشتر و پس از قضایای ۱۱سپتامبر (سال ۲۰۰۱ میلادی و ۱۳۸۰ شمسی) هم شاهد چنین دست و پا زدن‌هایی بودیم؛
از شمع روشن‌کردن در میدان محسنی سابق (میدان مادر در میرداماد) گرفته تا پیام تسلیت و هم‌دردی شورای شهر اول تهران (که در قضیه اصلاح‌طلب‌ها بود) و از فراخوان روزنامه اصلاح‌طلب نوروز برای امضای دفتر یادبود قربانیان در سفارت سوییس(حافظ منافع آمریکا در ایران) تا حضور احمد بورقانی، سخنگوی اصلاح‌طلب مجلس ششم(که این هم در سیطره‌ی اصلاح‌طلب‌ها بود) که به انتشار تصویر بزرگی از پرچم آمریکا در صفحه اصلی خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا که تابع دولت اصلاحات بود)
همه و همه یادآور همان دوران است..
البته موضوع به همین پیام‌ها خلاصه نشد. بعد از یازده سپتامبر، دولت و رییس آن، هم پیام‌های تسلیت و هم‌دردی برای آمریکا و هم به دنبال ایجاد کانال هماهنگی با یانکی‌ها بودند که منجر شد به قضایای همکاری و دیدار نمایندگان آمریکا (به سرپرستی رایان کراکر از مقامات ارشد وزارت خارجه آمریکا) و هیئتی از نمایندگان ایران (به سرپرستی محمدجواد ظریف) در مهرماه آن سال و در کشور سوییس..
اما خروجی همه‌ی این تقلاها چه شد؟!
آیا باب دوستی باز شد؟! آیا آمریکا دست از دشمنی با ملت ایران برداشت؟!
نه!
تنها چندماه بعد و پس از حمله به افغانستان، در ۹ بهمن ماه، جرج بوش رییس‌جمهور آمریکا (که اتفاقا مثل همین ترامپ هم جمهوری‌خواه بود و هم رویکردهای تهاجمی داشت) در سخنرانی خود در کنگره، ایران را در کنار عراق و کره‌ی شمالی محور شرارت خواند و تهدید کرد که ایران، پس از افغانستان هدف بعدی خواهد بود!
خلاصه کلام اینکه، تقلاهای امروز برای دوستی با آمریکا که از ارسال پالس و پیام رسمی و غیررسمی تا مصاحبه با فلان شبکه تلویزیونی آمریکایی را در آن می‌توان دید، یک راه رفته است که جز بن‌بست و تهدید بیشتر برای کشور، نتیجه‌ای ندارد!
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
