به گزارش ورزش سه، از جدال پالایش نفت بندرعباس و کراپ الوند به عنوان مهم‌ترین تقابل هفته یاد می‌کردند. مسابقه‌ای متعلق به بالانشین‌ها که توجهات را به خود جلب کرده بود و در نهایت با نتیجه بدون گل به پایان رسید. دومین صفر _ صفر فصل جاری در شرایطی بدست آمد که موقعیت‌های پرشماری به روی دروازه‌ها خلق شد و کلین‌شیت سنگربان‌های دو تیم تنها نقطه عطف آن بود. برای پالایش نفت که در رتبه پنجم جدول منگنه شده است و خطری را حس نمی‌کند و همچنین امیدی به کسب جایگاه بالاتر ندارد، نتیجه ای قابل قبول تعبیر می‌شود، اما در نقطه مقابل برای تیمی که به طور مداوم به گل‌های خورده‌اش می‌نازد و نزدیک‌ترین تعقیب کننده صدرنشین به شمار می‌رود، دلگرم کننده نیست!
تیم‌هایی که برای قهرمانی تلاش می‌کنند، باید در مقابل بزرگ‌ترین موانع، بی‌پروا تر باشند و بزرگی خود را به رخ بکشند. دو امتیازی که کراپ در این بازی است داد، شکاف آن‌ها با صدرنشین را بیشتر کرد و تنها عاملی که پشت افت آن‌ها در بسیاری از مقاطع فصل بوده است، خط هجومی خواهد بود.
این شانس برای کراپ وجود داشت که با یک برد، فاصله را با صدر حفظ کنند و در نبرد سرنوشت ساز مقابل گیتی‌پسند، به بزرگ‌ترین اتفاق و لحظه تاریخ خود چنگ بزنند. استعداد کراپ در بسته نگه داشتن سنگرتوری روند رو به رشد و فوق العاده‌ای داشته است. همانطور که جدول نشان می دهد، هیچ تیمی کمتر از آن‌ها گل ( ۲۷ بار ) نخورده است. اما این برای قهرمانی کافی نیست. در چند دوره اخیر، بسیاری از قهرمانان فصل، گل‌های بیشتری نسبت به تیم‌های دیگر دریافت کرده بودند اما در پایان به لطف خط آتشین حمله به موفقیت دست یافتند.
کراپ با ۵۵ گل زده، پس از مس سونگون ۷۰ و گیتی پسند ۸۴، سومین تیم برتر در گلزنی محسوب می‌شود و باید گفت بهتر است به همین جایگاه جدولی بسنده کند. در قهرمانی، معیار گل‌خورده به هیچ گرفته می‌شود و کراپ باید به این موضوع پی ببرد.
سعید کشاورزی با نتایج قابل قبولی که بدست آورده، به یک چهره برجسته تبدیل شده است. اما چه مشکلی دارد آن‌ها کمی محتاط عمل نکنند و در حمله جاه‌طلب و تشنه‌تر باشند؟ مگر به تیمی کمترین گل خورده دستاوردی تعلق می‌گیرد؟
