به گزارش همشهری آنلاین، شاید در سال نخست این هدف دور از دسترس باشد، اما مهم این است که یک تغییر راهبردی، هم در حوزه اقتصادی به‌ویژه از حیث بهره‌وری، تامین منابع و اصلاح در ساختار اقتصادی صورت گیرد و هم اینکه دستگاه دیپلماسی به کمک اقتصاد بیاید.
به گزارش همشهری، وابستگی اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی نه‌تنها باعث ایجاد شوک به اقتصاد و ناترازی مالی دولت شده، بلکه به یکی از راه‌های ضربه‌شدن به اقتصاد و مردم ایران تبدیل شده که از آن به‌عنوان وابستگی به دلار یاد می‌شود. اما راه‌های رسیدن به رشد ۸درصد کدام است؟
۱) از هدف دور نشوید: یک راه رسیدن به رشد ۸درصدی در قانون برنامه شفاف تعیین شده و وظیفه دولت و دیگر دستگاه‌هاست که آنها را به‌طور جدی دنبال کنند؛ ازجمله رشد ۲.۸درصدی بهره‌وری، رشد ۱۲درصدی صادرات نفتی و ۲۳درصدی صادرات غیرنفتی و جهش رشد در بخش‌های دیگر انرژی، معدن، صنعت و ساختمان. پس راه اول این است که از هدف ترسیم شده دور نشویم.
۲) منابع را مدیریت کنید: اقتصاد بدون منابع مالی قد نمی‌کشد و رشد نمی‌کند و بخش زیادی از این منابع در داخل کشور و در دست دولت قرار دارد. راه دوم مدیریت صحیح این منابع راکد و بلااستفاده و سوق دادن منابع مردمی از مسیر بازار سرمایه، بانک‌ها به سمت فعالیت‌های مولد و پایدار اقتصادی است. این وظیفه دولت است که دارایی‌های کم‌بازده و راکد را مولدسازی کند، اموال مازاد را بفروشد و پول آن را در مسیر اقتصاد سالم و رقابتی قرار دهد.
۳) موانع کسب‌وکار را بردارید: همه فعالان اقتصادی از بوروکراسی و دیوانسالاری انتقاد دارند و به‌رغم قانون صریح مجلس و گذشت بیش از یک دهه همچنان موانع زیادی وجود دارد که برداشتن آنها به شکل کنونی به‌معنای از دست دادن فرصت‌هاست و لازم است یک انقلاب جدی برای حذف مقررات زائد در یک بازه زمانی کوتاه‌مدت صورت گیرد تا کسب‌وکارها رونق بگیرد.
۴) تعرفه‌ها و ارز در خدمت تجارت سالم: نظام تعرفه‌گذاری در ایران ناموزون و غیرهدفمند است و واردات بدون درنظر گرفتن نیازهای واقعی باعث شده تا هم دلار از کشور خارج شود و هم تولید آسیب بزند. راهکار آن وضع تعرفه‌های سنگین و غیرشفاف نیست و قانون برنامه به دولت حکم می‌کند تا حمایت‌های تعرفه‌ای را متناسب با نیازها و سیاست‌های تجاری و صنعتی بازنگری کند.
۵) تجارت سالم را حمایت کنید: نبض اقتصاد با تجارت سالم و شفاف می‌زند و صادرات، اصل نخست این تجارت رقابتی است. اکنون صادرات ایران به‌دلیل شفاف‌نبودن سیاست‌ها و بخشنامه‌گرایی افراطی با تنگناهای زیادی مواجه شده و شاهد بیش‌اظهاری و کم‌اظهاری در تجارت خارجی هستیم. راهکار اساسی این است که سیاست‌های ارزی و مبادله ارز شفاف و واقعی شود تا رانت ایجاد نشود.
۶) فرصت‌های جهانی را جدی بگیرید: عضویت ایران در نهادهای اقتصادی بین‌المللی در سال‌های اخیر یک فرصت برای رهایی از تامین مالی مبتنی بر یکجانبه‌گرایی حاکم بر نظم جهانی است. عضویت ایران در پیمان شانگهای و کشورهای عضو سازمان بریکس، مسیر را برای خارج‌کردن دلار با کشورهای هدف تجاری با ایران هموار کرده و باید با یک همگرایی مبتنی بر آینده‌نگری، اسلحه دلار را در تجارت خارجی با شرکای خارجی کشور خنثی کرد.
۷) دیپلماسی در خدمت اقتصاد: دستگاه دیپلماسی ایران نیاز به یک تغییر راهبرد دارد و رسالت آن هموار کردن مسیر تامین منابع مالی پایدار، مستمر در کانال‌های مختلف است. دیپلماسی اکنون باید در خدمت اقتصاد قرار گیرد و فرصت‌ساز باشد تا هزینه‌ساز.
