به گزارش مشرق، «چرا خبرنگاران دارند گزارش و فیلم می‌گیرند» این جمله‌ای بود که عصر سه‌شنبه‌شب از تبریز تا یزد و اهواز شنیده شد، چرا، چون فوتبالی‌ها نمی‌خواستند بی‌فرهنگی‌ها، بی‌ادبی‌ها و افسارگسیختگی‌های اخلاقی‌شان را کسی ببیند، چون خبرنگاران و فیلمبرداران مشغول ثبت و ضبط صحنه‌هایی بودند که باعث شرم و خجالت بود، پس باید هم جلوی کارشان گرفته شود، آن هم از سوی کسانی که مسببان اصلی این اتفاقات زشت هستند.
در تبریز، دروازه‌بان مس‌رفسنجان که دیگر به بی‌اخلاقی‌ها و افسارگسیختگی‌هایش عادت کرده‌ایم و تعداد پرونده‌های اخلاقی او از شمارش خارج شده است، به سمت عکاس لگداندازی می‌کند تا شاید بتواند ذهن‌ها را از پنج گلی که دریافت کرده منحرف کند. در یزد بازیکن سپاهان بعد از گلزنی هواداران تیم رقیب را تحریک می‌کند و جالب است که حتی خود سپاهانی‌ها هم نمی‌توانند جلودارش باشند. در اهواز هم بازیکنان نساجی با جلوداری سرمربی‌شان روی تمام متخلفان و قبح‌شکنان را سفید می‌کنند؛ هر چه دل‌شان می‌خواهد بر زبان می‌آورند و هر کار که می‌خواهند انجام می‌دهند.
اینها را که گفتیم حاصل تلاش خبرنگاران و فیلمبردارانی است که این لحظات زشت را ثبت کرده‌اند تا همه متوجه شوند وقتی می‌گوییم فوتبال فاسد و فوتبال بی‌اخلاق، تنها منظورمان کت‌وشلوارپوش‌های آن نیستند، البته که تخلفات و فساد بالادستی‌ها نتیجه‌اش می‌شود تخلف، فساد و عربده‌کشی‌های داخل زمین، به هر حال از کوزه همان برون تراود که در اوست. خیال‌تان راحت باشد، هیچ برخوردی صورت نمی‌گیرد، شاید خبرنگاران و فیلمبردارانی که این لحظات زشت را ثبت کرده‌اند، توبیخ و تنبیه شوند، بابت اطلاع‌رسانی چیزی که به زعم فوتبالی‌ها نباید رسانه‌ای می‌شد، اما خاطر آقایان متخلف راحت باشد که می‌توانند با خیال راحت به تخلفات‌شان ادامه و حتی دامنه آن را هم گسترش دهند.
حامد لک در هیچ کدام از پرونده‌های اخلاقی قبلی آنطور که باید و شاید جریمه نشده، پس خیلی راحت به خود اجازه می‌دهد لگد بیندازد! محبی، بازیکن سپاهان به خود اجازه می‌دهد خیلی راحت با احساسات هواداران تیم رقیب بازی کند، چون می‌بیند دروازه‌بان ذخیره تیم‌شان هر کاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد و هیچ برخوردی هم با او نمی‌شود و در نهایت بازیکنان نساجی و ساکت الهامی، سرمربی‌شان هم به خودشان اجازه می‌دهند هر چه دل‌شان می‌خواهد بگویند، با دلیل یا بی‌دلیل اصلاً مهم نیست، به هر حال ساکت الهامی باید ثابت کند چگونه مربی برتر آذرماه لیگ شده! یا مثلاً آرمین سهرابیان باید نشان دهد چگونه از جریمه نمایش تتوهای زننده خود درس عبرت گرفته است.
سه‌شنبه شب، شب مرگ اخلاق در فوتبال ایران بود. این جمله هم دیگر خیلی تکراری است، اصلاً باید پرسید آدم‌هایی که نسبتی با فوتبال ایران دارند، می‌دانند اخلاق و فرهنگ چیست؟ یا اینکه تنها ژستی از آن برای خود می‌گیرند، البته در این میان باید یک واقعیت تلخ دیگر را هم بیان کنیم و آن اینکه این اتفاقات تنها به مستطیل سبز فوتبال خلاصه نمی‌شود، والیبال، بسکتبال، کشتی و فوتسال هم طی چند وقت اخیر نشان داده‌اند از این بابت دست‌کمی از فوتبال ندارند و این یعنی زنگ خطر برای اخلاق کل ورزش کشور؛ زنگ خطری که صدای آن را تمام کسانی که باید بشنوند، شنیده‌اند، اما خودشان را به «کری» زده‌اند و در عوض می‌خواهند به هر نحو ممکن جلوی رسانه‌ای‌شدن سونامی بی‌اخلاقی را بگیرند. خبرنگار، فیلمبردار و عکاس باید هم کتک و لگد بخورد و توهین بشنود، چون نباید چهره واقعی اتوکشیده‌های فوتبال و ورزش را نشان دهد.
منبع: روزنامه جوان
