همشهری آنلاین_ مهدی مرتضوی | تفکر، خلاقیت، آرامش و ادب همواره 4ضلع مستطیل شطرنج را تشکیل می‌دهد، ورزشی بدون آسیب و محبوب همه سنین که هدف آن کمک به توان افزایی فکری و حل مساله است که نیازمند فراهم شدن فضای همواره امن و آرام است تا به نتیجه دلخواه برسد.

همیشه استعدادها در فضایی آرام نبوغ و رشد پیدا می‌کنند که این مهم پیش نیاز اولیه برای انجام هر کاری است، اما این روزها با هر شطرنج بازی درباره شطرنج صحبت می‌کنید، سکوتی معنا دار می‌کند و سری به نشان تاسف تکان می‌دهد. چرا که هیچ‌گاه تا به امروز این حجم از ناامیدی در شطرنج‌بازان دیده‌ نشده است. درجا زدن در شرایط کنونی به نفع شطرنج نیست و بی‌مهری به استعدادهای این رشته است.

حواشی این روزهای شطرنج با تلاش برای به دست آوردن کرسی‌های مدیریت، فضا را با لعابی از تهدید و بی‌حرمتی پیش می‌برد و تلاطم در فدراسیون و استان‌ها را به اوج رسانده است. رشته قهرمانی شطرنج همواره از حاشیه به دور بوده است و رفتارهای غیرمسئولانه برخی برای به دست آوردن ریاست آن، به هر قیمت شایسته نیست.

بیش از ۶٠٠روز است که فدراسیون شطرنج بدون مسئول است و با سرپرست اداره می شود و بر اساس مصوبه هئیت رئیسه این فدراسیون، قرار است ۱۴بهمن ماه انتخابات برای تعیین رئیس برگزار شود. اما به عقیده کارشناسان و اساتید شطرنج، شرایط احراز برخی از کاندیدها به علت عملکرد شبهه برانگیز دارای ابهام است که این نیازمند دقت و بررسی بیشتر از سمت وزارت ورزش است. یک نمونه برای این خسارت سقوط از رتبه دهم به رتبه بیست‌و ششم تیم ملی مردان در المپیاد جهانی شطرنج بود، در حالی که همین تیم پیشتر در مسابقات آسیایی هانگژو مقام قهرمانی را کسب کرده بود و ادامه این روند جایگاه بین المللی کشورمان را در دنیا تضعیف خواهد کرد.

مثالی دیگر در نحوه برگزاری مسابقات لیگ برتر مردان است که به باور کارشناسان به جز تیم شهرداری کرمانشاه، مابقی تیم ها شرایط لازم را جهت حضور و شرکت دارا نبودند که این به نوعی بی توجهی به قوانین و مقررات است که این باشگاه‌ها را صاحب حق غیر قانونی رای برای انتخابات پیش رو می کند.

یکی از نکات مثبت در انتخابات چند سال اخیر، ممنوعیت حضور سرپرستان فدراسیون‌هاست. پیشتر کیومرث هاشمی، وزیر پیشین ورزش حضور سرپرستان فدراسیون ها در انتخابات را منع کرده بود که عدالت و مساوات رعایت شود، همچنین احمد دنیامالی، وزیر ورزش دولت چهاردهم نیز بر آن تاکید دارد و به سرپرستان اجازه حضور در انتخابات تعیین رئیس فدراسیون ها را نداده است، همچنان که سرپرستان فدراسیون های دومیدانی، ورزش روستایی و عشایری از آن منع شدند. در کنار این اتفاق نظارت بیشتر وزارت ورزش بر رفتارها و فضای این روزهای فدراسیون که بی‌اعتمادی را بین اعضاء و ورزشکاران ترویج می‌دهد، ضروری به نظر می‌رسد. البته که هم‌اندیشی و چاره ‌جویی با پیشکسوتان و صاحب نظران در جهت همگرایی و حل مشکلات نیز می‌تواند راه گشا باشد.

با همه این شرایط از مدیران ورزش انتظار می‌رود با برگزاری انتخابات عادلانه و انتخاب افراد شایسته و اجرای برنامه‌های هدفمند و موثر و مهمتر از همه ایجاد فضای امن و آرام در جهت شناخت بهتر استعدادهای ناشناخته و پرورش صحیح آنان، کمک کنند تا همانند گذشته شطرنج این سرزمین دوباره به جایگاه واقعی آن برسد.