به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش دادند افرادی که قدرت عضلانی بیشتر و آمادگی قلبی بهتری دارند کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند.
نتایج نشان میدهد که این فایده زنده ماندن حتی برای افراد مبتلا به سرطان در مراحل پیشرفته نیز وجود دارد.
تیم تحقیقات به سرپرستی «رابرت نیوتن»، استاد پزشکی ورزشی در دانشگاه ادیت کوان استرالیا، نتیجه گرفت: «قدرت عضلانی و آمادگی قلبی تنفسی پیشبینیکنندههای قابلتوجهی برای مرگ و میر ناشی از همه علل، بهویژه در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته بودند».
محققان اضافه کردند که شاید حتی بتوان رفتن به باشگاه را بخشی از درمان سرطان فرد در نظر گرفت.
محققان نوشتند: «اجرای نسخههای ورزشی مناسب برای تقویت این مؤلفههای آمادگی جسمانی در سراسر زنجیره سرطان ممکن است به کاهش مرگومیر ناشی از سرطان کمک کند».
مطالعات قبلی آمادگی جسمانی بهتر را با خطر کلی کمتر مرگ زودهنگام و همچنین خطر کمتر مرگ ناشی از بیماری قلبی یا ریوی مرتبط دانسته اند.
به گفته محققان، اما این اولین باری است که یک بررسی تلاش میکند ببیند آیا تناسب اندام میتواند از مرگ ناشی از سرطان جلوگیری کند یا خیر.
در این مطالعه، محققان دادههای ۴۲ مطالعه قبلی را که شامل تقریباً ۴۷۰۰۰ بیمار مبتلا به مراحل و انواع مختلف سرطان بود، گردآوری کردند.
نتایج نشان داد که بیماران سرطانی با قدرت عضلانی و تناسب اندام بهتر، ۳۱ تا ۴۶ درصد کمتر در معرض مرگ زودرس به هر دلیلی بودند.
علاوه بر این، به گفته محققان، خطر مرگ آنها با افزایش قدرت عضلانی و تناسب اندام کاهش یافت.
هر واحد افزایش قدرت عضلانی خطر مرگ به هر علتی را در بیماران سرطانی تا ۱۱ درصد کاهش داد.
به همین ترتیب، هر واحد افزایش در سطح تناسب اندام، خطر مرگ ناشی از سرطان را تا ۱۸ درصد کاهش داد.
این مزایا به بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته نیز تعمیم مییابد که در صورت بالا بودن قدرت عضلانی و آمادگی قلبی، خطر مرگ زودهنگام در آنها ۸ تا ۴۶ درصد کمتر بود.
محققان دریافتند قدرت و تناسب اندام به طور خاص خطر مرگ را بین ۱۹ تا ۴۱ درصد در میان افراد مبتلا به سرطان ریه یا دستگاه گوارش کاهش میدهد.
محققان نوشتند: «یافتههای ما نشان میدهد که قدرت عضلانی میتواند به طور بالقوه در عمل بالینی برای تعیین خطر مرگ و میر در بیماران سرطانی در مراحل پیشرفته مورد استفاده قرار گیرد و بنابراین، فعالیتهای تقویت عضلات میتواند برای افزایش امید به زندگی به کار رود.»