فرارو- ممکن است فکر کنید یک جلسه ورزش سنگین در باشگاه به این معنی است که اشتها شما افزایش پیدا خواهد کرد، اما محققان خلاف آن را ثابت کرده‌اند.

به گزارش فرارو به نقل از دیلی میل، محققان دریافته‌اند که ورزش‌های سخت و فشرده مانند کلاس‌های تمرین‌های بدنی تناوبی تنشی در واقع گرسنگی را مهار می‌کنند. دانشمندان دانشگاه ویرجینیا کشف کرده‌اند که چگونه انواع مختلف کلاس‌های تناسب اندام می‌توانند به شیوه‌ای مشابه دارو‌های کاهش وزن مانند اوزمپیک عمل کنند و تأثیر هورمون‌های گرسنگی را در بدن تغییر دهند. این مطالعه نشان داد که تمرین‌های بدنی تناوبی تنشی با شدت بالا در مقایسه با دوچرخه‌سواری متوسط یا ورزش نکردن در کاهش اشتها مؤثرتر است.

به طور خاص، دانشمندان دریافتند این نوع فعالیت بدنی با انرژی بالا سطوح سرکوب شده گرلین را کاهش می‌دهد. گرلین هورمونی است که احساس گرسنگی را در بدن ایجاد می‌کند و دارو‌های لاغری مشهور مانند اوزمپیک با خنثی کردن اثر این هورمون باعث کاهش وزن می‌شوند.

گرلین با ارسال سیگنال به مغز هنگام غذا خوردن، اشتها را افزایش می‌دهد. هنگامی که معده خالی یا عمدتاً خالی است گرلین در معده آزاد می‌شود. محققان ۱۴ بزرگسال بین ۱۸ تا ۵۵ سال، هشت مرد و شش زن، را که به طور منظم ورزش نمی‌کردند، اما سالم بودند برای این آزمایش انتخاب کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد که یک شب ناشتا باشند و به مدت ۱۲ ساعت قبل از هر آزمایش از ورزش شدید، مصرف الکل، تنباکو و کافئین خودداری کنند. هر فرد سه جلسه آزمایشی را تکمیل کرد. شرکت کنندگان در اولین آزمایش بدون هیچ فعالیت بدنی تنها استراحت کردند، در آزمایش دوم دوچرخه سواری با شدت متوسط و در آخرین آزمایش دوچرخه سواری با شدت بالا را امتحان کردند. برای اطمینان از اینکه هر سطح از تمرین برای هر شرکت‌کننده مناسب است، محققان به زمانی که تنفس شرکت کنندگان سنگین‌تر شد توجه کردند و از این نقطع به عنوان نشانه‌ای برای چالش‌برانگیز بودن تمرین استفاده کردند.

در گروهی که دوچرخه سواری با شدت بالا را امتحان کردند، شرکت‌کنندگان ۷۵ درصد شدیدتر از سطح راحتی خود دوچرخه سواری کردند تا محققان مطمئن شوند تمرینات به اندازه کافی چالش برانگیز باشند. نتایج نشان داد ورزش با شدت بالا نسبت به ورزش با شدت متوسط، سطوح گرلین را بیشتر سرکوب می‌کند. هنگامی که از شرکت کنندگان در مورد میزان گرسنگی‌شان پرسیده شد، آنها گزارش کردند که بعد از یک تمرین شدیدتر کمتر احساس گرسنگی می‌کنند.

محققان خاطرنشان کردند که آزمایش‌های بیشتری برای تعیین «شدت» بهینه ورزش برای کنترل اشتها در گروه‌های سنی مختلف مورد نیاز است. نویسندگان این پژوهش اعلام کردند: «ما دریافتیم ورزش با شدت متوسط سطح گرلین را تغییر نمی‌دهد یا حتی می‌تواند منجر به افزایش احساس گرسنگی شود.»

محققان توضیح دادند که این نتیجه نشان می‌دهد ورزش بالاتر از آستانه لاکتات، نقطه‌ای که ماهیچه‌های شما به سرعت در حین ورزش شروع به خستگی می‌کنند، ممکن است برای ایجاد سرکوب گرلین ضروری باشد. نویسندگان مطالعه در مجله انجمن غدد درون ریز نتیجه گرفتند: «یافته‌های ما نشان می‌دهد لاکتات ممکن است در سرکوب گرلین ناشی از ورزش نقش داشته باشد.» آنها افزودند: «تحقیقات آینده باید بر این موضوع تمرکز کنند که چگونه چاقی می‌تواند این مسیر را تعدیل کند، و اینکه آیا یک برنامه ورزشی منظم با شدت‌های مختلف تمرین منعکس کننده این نتایج است یا خیر». به طور تقریبی تصور می‌شود حداقل ۵۰۰۰۰۰ نفر در بریتانیا در حال حاضر برای کاهش وزن از آمپول‌هایی استفاده می‌کنند که هورمون‌های گرسنگی را دستکاری می‌کنند.

این دارو‌های تزریقی که شامل اوزمپیک، وی‌گوی و مونجارو هستند، با تقلید از اثر هورمونی به نام پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ کار می‌کنند که باعث می‌شود فرد احساس سیری بیشتری کند. مطالعات نشان می‌دهد به‌طور متوسط، افرادی که از این درمان استفاده می‌کنند، در طول یک سال حدود ۱۳ کیلوگرم وزن کم می‌کنند. همچنین تصور می‌شود این دارو‌های تزریقی خطر حملات قلبی را تا یک پنجم در بیماران چاق کاهش می‌دهند.