رهبر انقلاب دیروز در سخنرانی خود بیاناتی در خصوص تبیین ابعاد مذاکره با دشمن داشتند. ایشان فرمودند: «اینها همیشه پشت لبخندهای دیپلماسی پنهان است؛ پشت لبخندهای دیپلماسی، اینجور دشمنیها، اینجور کینهها، این باطن خبیث، پنهان است. چشمانمان را باز کنیم: وَ فَهماً فی خَلقِک. چشمانمان را باز کنیم؛ «تُسِرّونَ اِلَیهِم بِالمَوَدَّة» نباشیم. حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم، با چه کسی معامله میکنیم، با چه کسی داریم حرفمیزنیم؛ این را بدانیم. انسان وقتی که طرف خودش را شناخت، ممکن است معامله هم بکند امّامیفهمد که چهکار باید بکند. باید بشناسیم، بدانیم.»
فهم این بخش از بیانات رهبر انقلاب رامیتوان از چند بعد بررسی کرد:
اساساً موضوع جلسه تبیین ماجرا است و درباره مجوز یا عدم مجوز سخن گفته نمیشود. رهبر انقلاب شرایط را تشریح میکنند. در اصل، سؤال درستی که باید طرح کرد این است که آیا بر اساس بیان رهبر انقلاب شرایط مذاکره وجود دارد یا خیر؟
رهبر انقلاب در تشریح شرایط مذاکره یک اصل مهم را اعلام میکنند و آن اینکه شرط اصلی در مذاکره، «شناخت» طرف مقابل است. آنجا که ایشان میفرماید «حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم و ...».
سؤال اینجاست که آیا حامیان مذاکره اساساً طرف مقابل را میشناسند؟ بر اساس بیانات رهبر انقلاب در شرایطی که این شناخت وجود داشته باشد «ممکن است» معاملهای هم شکل بگیرد.
کسانی که تا دیروز امضای وزیر خارجه آمریکا را تضمین برجام میدانستند و اطمینان میدادند که اگر آمریکا بخواهد هم نمیتواند از برجام خارج شود، پاسخشان در برابر وضعیت فعلی برجام چیست؟ آیا میتوانند ادعا کنند آمریکا و غرب را میشناسند؟ آیا اکنون که طرف مقابل مدام ایران را تهدید به اجرای مکانیسم ماشه میکند متولیان برجام چه پاسخی دارند؟ مهمترین علامت سؤال در «شناخت» حامیان مذاکره از طرف مقابل است.
زمانی که شرایط مذاکره وجود نداشته باشد سخن گفتن از مجوز مذاکره هم بیمعنا است و اساساً موضوع بیانات رهبر انقلاب نبوده است. اما برخی بیتوجه به اصل مسئله در تلاشاند خط تحریف سخنان رهبری را در پیش گیرند.
روح و مغز و کل بیانات رهبر انقلاب در تبیین شرایط جهان و خباثت دشمن است. چگونه میشود که بعد از این همه تشریح مسئله و نشاندادن واقعیت طرف جنایتکار غربی، برخی در داخل بتوانند از این سخنان تعابیر نزدیک به مجوز مذاکرات استخراج کنند؟
دستگاه عریضوطویل رسانهای دشمن مترصد فرصت است تا بتواند از هر بهانهای زمینههای شکلگیری مذاکرات را فراهم سازد. همان جریانی که پیشتر سخنان رئیسجمهور در آمریکا را پیش از انتشار کامل تغییر دادند و از تردیدهای آقای پزشکیان درباره مذاکره، «التماس به مذاکره» ساختند اکنون در تلاشاند از تبیین و روشنگری رهبر انقلاب، مجوز مذاکره تولید کنند. البته برخی جریانات داخلی نیز که سادهانگارانه با مسئله مواجه شدند در ضریب خوردن مسئله بیتقصیر نبودند.