زهره نوروزپور: دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در مراسم تحلیف خود مدعی پایان جنگ در غزه شد و آن را یکی از دستاوردهای بزرگ خود به حساب آورد. این در حالی بود که روز 19 ژانویه وقتی خبر اعلام توافق منتشر شد مردم غزه آن روز را به عنوان پایان مصیبت 471 روز جنگی خونین و ناعادلانه جشن گرفتند. مردمی که در عزای 50 هزار نفر از عزیزانشان نشستند و مویه کردند. کودکانی که به بدترین شکل ممکن پرپر شدند؛ مادرانی که داغ نوازادان کشته شده بر اثر سوء تغذیه و ترکش بمبهای اسرائیلی را بر دل گذاشتند و پدرانی که جگرگوشه خود را به دل خاک سپردند و رو به آسمان فریاد عجز زدند. آیا آنها برای سرزمین و خاک خود این مصیبت غیر قابل درک را پذیرفتند؟ بله همین طور است مقاوت این مردم 70 سال است که به چشم جهانیان رخ نمایی می کند و آن ها به هیچ طرق ممکنی حاضر به ترک سرزمین خود نیستند.
خوشحالی مردم غزه از اقدامی که ترامپ به او می بالد دیری نپایید که رئیس جمهور ایالات متحده از اهداف نگران کننده و شوم خود درباره غزه پرده برداشت. یک پاکسازی تمیز نژدای بدون جنگ مجدد!
سواحل نیلگون غزه رئیس جمهور آمریکا را وسوسه یک سرمایه گذاری بی نظیر کرده است. اسرائیل را مجبور به توافق اتش بس کرد و حالا در نظر دارد در ازای آن این باریکه را به بهانه نوسازی زیرساخت ها و ساخت خانه به اسرائیلی ها دودستی تقدیم کند تا این باریکه هم به کرانه باختری ملحق شود و کل این سرزمین تحت نظارت اسرائیل قرار بگیرد که استارت آن در دور اول دولت ترامپ در به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل بود. و حالا پس از 7 اکتبر تصمیم بر حاکمیت این ویرانه باریکه نمکی بر زخم مردم غزه شده است.
این در حالی است که عبدالله دوم شاه اردن و عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر به طور صریح با درخواست ترامپ درباره پاکسازی غزه مخالفت کرده اند . همچنین در اروپا نیز کسی از این طرح استقبالی نکرده است. انگلیس یار غار آمریکا هم گفته است که این مردم رنج دیده حق دارند که به سرزمین خود بازگردند.
این سرزمین حق مسلم فلسطینیها؛او توهم زده است
در همین باره وب سایت میدلایست آی در گزارشی از دل غزه با مردم این باریکه صحبت کرده است؛ فلسطینی ها به خبرنگار این رسانه می گویند: «او توهم زده است». در ادامه این گزارش میدانی را میخوانیم:
زمانی که دونالد ترامپ رئیسجمهور ایالات متحده، طرح بحثبرانگیز خود برای «پاکسازی» غزه را اعلام میکرد، صدها هزار فلسطینی آواره از بازمانده های این جنگ در منطقه جنوبی غزه بازگشت خود را به خانههای خود از آنچه که در نوار غزه شمالی باقیمانده جشن گرفتند. برای بسیاری، سخنان ترامپ نه تنها تحقیرآمیز بود بلکه یادآوری دردناک مبارزات طولانیمدت فلسطینیان برای باقیماندن در سرزمین خود بود.
نزار نومان 64 ساله در نزدیکترین نقطه به کریدور نظامی اسرائیل در نتساریم، که از وسط غزه میگذرد، از زمان اعلام آتشبس میان اسرائیل و حماس در 19 ژانویه منتظر بوده است تا به خانه خود در غزه بازگردد. او به میدل ایست آی می گوید: «من به سرزمینم تعلق دارم، سرزمینم نیز به من تعلق دارد»، نومان گفت: «نمیخواستم لحظهای دور از خانهام را دوباره هدر دهم.»
نومان و خانوادهاش در دسامبر 2024 پس از اینکه نیروهای اسرائیلی محلهشان را محاصره کردند، به جنوب پناه بردند. با وجود خشونتهای بیوقفه و کمپینهای آوارگی طی تهاجم 15 ماهه اسرائیل که بخشهای زیادی از غزه را ویران کرده است، نومان هیچگاه امید خود را برای بازگشت از دست نداد.
او می گوید: «من پشیمانم از روزی که خانهام را ترک کردم و به جنوب رفتم؛ الان ترجیح میدهم زیر آوار خانهام بمیرم تا دوباره آن را ترک کنم، حتی برای یک شهر دیگر در فلسطین.»
پیشنهاد ترامپ مبنی بر اینکه مصر و اردن باید فلسطینیان غزه را پذیرا شوند و «همه آنجا را پاکسازی کنند»، با ناباوری و مخالفت گستردهای در سراسر منطقه محاصرهشده غزه روبرو شده است.
نومان گفت: «رئیسجمهور ترامپ توهم زده است که فکر میکند مردم غزه میتوانند بروند، حتی اگر وضعیت به همان شکل که او توصیف کرد آشفته باشد».
«او حالا نگران مردم غزه است و به آینده ما فکر میکند؟ کجا بود وقتی که ما توسط موشکهای اسرائیلی که با مالیاتهای آمریکایی تأمین میشد، کشته میشدیم؟»
نومان یک تاجر معروف در غزه و مالک چندین فروشگاه در غزه بود که همه آنها در جریان هجومهای اسرائیلی تخریب یا آتش زده شدند. خانههای دو پسر او نیز توسط حملات هوایی به خاکستر تبدیل شد.
با این حال، نومان هیچگاه به ترک غزه فکر نکرده است، حتی اگر کشورهای دیگر دراینباره مشوقهایی پیشنهاد دهند.
او گفت: «این سرزمین ماست؛ نه من، نه فرزندانم، و نه نوههایم هرگز آن را ترک نخواهیم کرد.»
سخنان ترامپ یک شوخی است
زاید علی، 42 ساله، از نوار غزه شمالی، معتقد است که سخنان ترامپ بخشی از یک برنامه پنهان برای یک نکبه (نکبت) دیگر است آن زمانی که برای تشکیل دولت اسرائیل 750,000 نفر از خانههای خود بیرون رانده شدند و به کشورهای همسایه فرستاده شدند.
علی گفت: «آمریکا و اسرائیل همیشه تمام تلاش خود را کردهاند تا با زور یا تسهیلات زمینها را "پاکسازی" کنند، اما همیشه در این کار شکست خوردهاند چون جانهای ما به خاک این سرزمین پیوند خورده است».
از 7 اکتبر 2023، علی و خانوادهاش چندین نبرد و حملات سنگین، خسارت، گرسنگی، بیماری، ترس و تحقیر را تجربه کردند. با این حال، ترک غزه هیچگاه برایشان اولویت انتخاب نبوده است.
او گفت: «خانوادهام و من در شمال غزه ثابتقدم بودیم،ما حتی به ترک کردن فکر نکردیم.»
علی به یاد آورد که چگونه او و پنج برادرش سعی کردند پدر 85 ساله خود را قبل از بسته شدن مرزها در می 2024 قانع کنند که به مصر منتقل شود، بهویژه پس از آنکه سلامت پدرش به دنبال از دست دادن سه نوهاش در حملات هوایی اسرائیل رو به افول گذاشت. اما پدرشان از این کار امتناع کرد.
علی گفت: « او شاهد نکبه بود و یک بار به عنوان کودک خانهاش را ترک کرد؛زمانی که آنها از حیفا بهطور اجباری جابهجا شدند».
او می گوید هرگز اشتباه پدرش را تکرار نخواهد کرد. علی گفت: «ما چندین روز وقت گذاشتیم تا او را قانع کنیم که از محلهمان به محلهای دیگر نقل مکان کند، در دورانی که بمبارانهای اسرائیل شدید بود. برای او، سخنان ترامپ یک شوخی است.»
نجات یافته از هزاران مرگ قطعی
علی معتقد است که اسرائیل پیشتر تلاش کرده بود تا به تدریج شمال غزه را از طریق آنچه که بهعنوان «طرح ژنرال» شناخته میشود، خالی کند، اما به دلیل مقاومت فلسطینیان در این امر شکست خورد.
او گفت: «صدها هزار نفر مثل من از هزاران مرگ قطعی جان سالم به در بردهاند؛ گر جنگ دوباره رخ دهد، ما بر سر زمین خود خواهیم ماند. حتی افرادی که امروز به شمال برگشتهاند و آواره بودند، دوباره از خانههای خود تخلیه نخواهند شد».
علی منتظر خواهرش در خیابان رشید در غرب شهر غزه ایستاده بود. او در ابتدای ژانویه 2023 به جنوب مهاجرت کرده بود تا با شوهرش که توسط نیروهای اسرائیلی بازداشت شده بود و بعدها در آنجا آزاد شد، ملاقات کند.
مانند صدها هزار نفر دیگر. احساس علی ترکیبی از آرامش و قدردانی بود برای آنکه پس از ماهها جدایی، دوباره با عزیزان خود جمع و یکی شدند. او درباره این احساس گفت: «اگر ترامپ امروز اینجا بود و جشن بازگشت آنهایی که به خانههایشان برگشتهاند را میدید، او میفهمید که ارتباط عمیق فلسطینیها با سرزمینشان چیست.»
فضایی برای امید
لما ابو عسی، 27 ساله مانند علی شمال غزه را ترک نکرد، هرچند خانوادهاش چندین بار به پناهگاههای موقت پناه بردند بعد از آنکه خانهشان در شهر غزه در حملات اسرائیل در ماه مه گذشته به طور جزئی تخریب شد.
ابو عسی گفت که با وجود رنجهای غیرقابل تصور، مردم غزه هنوز هم امید به آیندهای بهتر دارند او گفت: «اگرچه خانههای خود و بسیاری از عزیزانمان را از دست دادیم، اما از اینکه توانستیم زندگیمان را دوباره بسازیم، حتی اگر این به معنی برپایی چادر بر روی خاک سرزمینمان باشد، سپاسگزاریم.»
در حالی که ممکن است به دلیل ویرانیهای گسترده ناشی از بمبارانهای اسرائیلی ترامپ به غزه به عنوان “محل تخریب” اشاره کرده باشد؛ ابو عسی بر این باور است که: «امید ما که ما را از بیش از یک سال مشکلات و سختیها عبور داده است، ما را به بازسازی کشورمان با دستان خودمان سوق خواهد داد، زیباتر از قبل.»
بازگشت فلسطینیهای آواره از جنوب غزه به شمال، همچنین به لما امید میدهد که روزی فلسطینیهای آواره که در تبعید زندگی میکنند، بازخواهند گشت. او گفت: «ما در غزه از دنیا چیزی نمیخواهیم بعد از دوگانهانگاریها و رها شدنهایی که تحمل کردهایم. تنها امید من این است که دنیا حقوق بشر را رعایت کند، به مردم کرامت بدهد و به آنها کمک کند تا به سرزمین مادریشان بازگردند نه اینکه آن را ترک کنند.»
آنها دوباره شکست خواهند خورد
حسنی مصطفی، 68 ساله، اهل شهر غزه، که در حال حاضر در مصر زندگی میکند، جایی که در مه 2024 برای درمان بیماری سرطان همسرش به آنجا پناه برده بود، بیانیههای ترامپ را بخشی از تلاشهای طولانیمدت برای خالی کردن فلسطین، به ویژه غزه، میداند.
حسنی گفت: «از دهه 1970، اسرائیل و کشورهای دیگر سعی کردهاند مهاجرت فلسطینیها را تسهیل کنند با پوشش هزینههای سفر و پیشنهاد فرصتهای شغلی در خارج از کشور.آنها آن زمان شکست خوردند، و دوباره شکست خواهند خورد. ترامپ ممکن است فکر کند که مردم در غزه میتوانند بروند و سپس او میتواند در این زمینها سرمایهگذاری کند، اما او نمیداند که این کار غیرممکن است، حتی با انگیزههای مالی و مهاجرت برنامهریزی شده.»
مصطفی به بازگشت اخیر مردم به خانههایشان در شمال غزه اشاره کرد و آن را به عنوان گواهی بر پیوند غیرقابل شکستن آنها با زمین خود دانست و گفت: «مردم در خیابانها خوابیدند، منتظر لحظهای برای بازگشت به خانههایشان ، یا خرابههای خانههایشان، حتی اگر فقط چند کیلومتر با آنها فاصله داشته باشد.فلسطین سرزمین ماست، و هیچکس در زمین نمیتواند ما را از آن ریشهکن کند.»
استعمار شهرکسازی
حیدر عید، استاد همکار دانشگاه الاقصی در غزه و پژوهشگر مرکز مطالعات آسیای آفریقا (CASA) در دانشگاه پرتوریا، به Middle East Eye گفت که پیشنهاد ترامپ بازتاب ایدئولوژی افراطی جناح راست است که در سیاستهای اسرائیل نیز حاکم است.
او گفت که تلاشهای ترامپ به اصطلاح برای مذاکره برای آتشبس تنها به نقش او در آن زمان مربوط بوده و بیانیههای اخیر او برنامهای عمیقتر را فاش میکند.
عید گفت: «اولین بیانیه ترامپ در واقع، یک فراخوان برای پاکسازی قومی است، این با همان ایدئولوژیای همراستا است که اسرائیل را کنترل میکند و افسانهای از راهحل صلحآمیز را در حالی که سیاستهای جابجایی را پیش میبرد، تداوم میبخشد.»
عید معتقد است که رابطه ایالات متحده و اسرائیل ریشه در «ایدئولوژی مشترک» استعمار شهرکسازی دارد. در طول جنگ، شهرکنشینان اسرائیلی و مقامات راستگرای افراطی اسرائیل به طور مکرر از برنامههایی برای جابجایی اجباری فلسطینیها از مناطق وسیعی از غزه و جایگزینی آنها با شهرکنشینان اسرائیلی حمایت کردهاند. او در ادامه گفت: «کشورهای استعمار شهرکساز مانند استرالیا و کشورهای پیشین استعماری نیز از اسرائیل حمایت میکنند، چرا که منافع مشترکی در جایگزینی جمعیتهای بومی با جوامع شهرکنشین دارند.»
تحلیل عید زمینه وسیعتری از اظهارات جنجالی ترامپ را نشان میدهد و آنها را به تاریخ طولانی جابجایی و سرکوبی که فلسطینیها با آن مواجه بودهاند، مرتبط میکند. او گفت: «آنچه که ما شاهد آن هستیم یک حادثه جداگانه نیست، بلکه بخشی از یک تلاش سیستماتیک برای پاک کردن حضور فلسطینیها از سرزمینشان است. اما همانطور که اجداد ما مقاومت کردند، ما نیز به مقاومت ادامه خواهیم داد و ثابتقدم بر سرزمین خود خواهیم ماند.»
315 315