به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ «زمستان»؛ این فصل سرد با شب های طولانی، با درختانی بی‌برگ که گویی تلفیقی از مرگ و امید به زندگی مجدد تا رسیدن به بهار است، سردی، کرختی و بی روحی‌اش تا عمق جان رسوخ می‌کند و حال تصور کنید آلودگی هوا نیز بر آن افزوده شود. در چنین شرایطی انتخاب یک مقصد مناسب در آخر هفته‌ها می‌تواند اندکی از سرمایی که بر جانمان نفوذ کرده، بکاهد و فرصتی برای تنفس یک هوای پاک و فرار از این روزمرگی تکراری فراهم شود.
بی‌روحی و بی برگی زمستان باعث می‌شود تا سفر به کویر یا جنوب کشور در زمستان مقصد جذاب‌تری باشد و حقا که یک انتخاب به جا و خارق‌العاده‌ای خواهد بود؛ زیرا قدم زدن در کویر بر روی خاک‌های نرم طلایی رنگ آن انرژی بی نهایتی را در جان و روح تزریق می‌کند، همان‌طور که تماشای دریای خلیج فارس و عمان. اما گیلان، مقصدی چهار فصل است که می‌تواند زمستانی بی‌نظیر را چنان به تصویر بکشد که گویی زیباترین فصل سال است و دیگر از بی روحی و مردگی طبیعت خبری نباشد، چرا که در بخش‌های زیادی از طبیعت آن چه در شرق و چه در غرب، در لابه‌لای درختان بی‌برگ، درختانی سرسبز مشاهده می‌شود که گویی نظاره‌گر تلاقی زمستان با بهار هستید.
در کنار زیبایی بی‌نهایت گیلان در جای‌جای آن، شرق گیلان شاید جلوه زیباتری را از زمستانی سبز به تصویر می‌کشد؛ «اتاقور» شهری در شهرستان لنگرود است که معروف به شهر «هزار روستا»ست که هربار فرصت کشف یک روستای جدید با طبیعتی بی‌نظیر را فراهم می‌کند. این منطقه به‌دلیل وجود باغ‌های چای و درختان مرکبات در تمامی فصول دارای منظره‌ای همیشه سبز است. حال تصور کنید تلفیق زمستان با درختانی بی برگ با درختان و باغ‌های همیشه سبز، بهترین شکل از جهان خلقت را در زمستان به تصویر می‌کشد.
شاید انتخاب یک روستا برای مقصد آخر هفته در این منطقه بسیار دشوار باشد، اما این‌بار می‌توان روستای «ششکلایه» را به‌عنوان مقصد آخر هفته انتخاب کرد، زیرا با گذراندن شبی در اقامتگاه آن می‌توان یک دورهمی خانوادگی یا دوستانه را در طبیعتی بی‌نظیر و هوایی پاک با سرمایی روح‌بخش تجربه کرد که استشمام هوای مرطوب و دلپذیر آن تا عمق وجودمان می‌رود و ذهن و روحمان را همانند طبیعت چشم‌نواز روبرویمان زیبا و پاک می کند.
می‌توان شب را دور آتش نشست و در کنار تماشای آسمان شب بسیار زیبا، زمانی را دور از همه شلوغی‌ها و دغدغه‌ها و سختی‌های روزمره گذراند و صبح را با نور کم جانی که آفتاب از لابه‌لای پنجره به درون خانه می‌تاباند شروع کرد و با سرو یک صبحانه محلی، گشتی در روستا زدد و در کنار گفت‌وگو با مردمان محلی، به شالیزارها رفت که حالا زرد رنگ هستند و به درختان بلند نگریست.
از نکته‌های جالب این روستا، مدرسه‌ای قدیمی است که حالا تبدیل به یک اقامتگاه بومگردی بسیار زیبا شده و فرصتی را برای اشتغال و جذب گردشگر به این روستا فراهم کرده است. تقریبا در اکثر روستاهای گیلان شاهد مدارس متروکه‌ای هستیم که برخی از آنها بیش از دو تا سه دهه است که بلااستفاده باقی مانده‌اند. دلیل آن هم مهاجرت روستاییان به شهرها و نبود نسل جوان در روستاها است و کودکانی در سن مدرسه، تعدادشان آن قدر کم است که به‌دلیل دسترسی راحت به شهر، ترجیحشان تحصیل در مدارس درون شهرهاست. بنابران این مدارس دیگر هیچگونه کاربردی ندارند و فقط به ساختمان‌های متروکه و تخریب شده تبدیل شده‌اند. گردشگری شاید بهترین فرصت هم برای مهاجرت معکوس به روستاها و هم برای بازاستفاده از مدارس با تغییر کاربری آن به اقامتگاه‌های بومگردی باشد.
تصاویر توسط صدیقه نژادقربان، خبرنگار «دنیای اقتصاد» برداشته شده است.//
