به گزارش همشهری آنلاین: یکی از تحقیقاتی که در روز گذشته محققان را به تحقق این رویا امیدوار کرد، کشف عناصر حیاتی در یک سیارک بود. کشف شگفت‌انگیزی که می‌تواند تمام معادلات را برهم بزند و نشانه‌ای باشد از اینکه سیارک‌ها ممکن است در تشکیل حیات روی زمین نقش داشته باشند.
سیارک زندگی
دانشمندان با تجزیه و تحلیل نمونه‌های سیارک بنو به نکته شگفت‌انگیزی دست یافته‌اند: این سیارک با اینکه توده‌ای سرد و بی‌جان است و حدود ۶۵میلیون سال پیش تشکیل شده، فهرستی غنی از مولکول‌های آلی مواد اصلی برای زندگی در خود دارد. نمونه‌های سیارک بنو، اواخر سال ۲۰۲۳توسط فضاپیمای اوسیریس رکس، در داخل کپسولی مهر و موم شده به زمین آمد.
در همان ابتدا جزئیات ترکیب مواد آلی و نمک‌های هیدراته در این نمونه‌ها یافت شد. با اینکه دانشمندان نشانه‌ای از حیات در خود سیارک پیدا نکرده‌اند، اما تحقیقات نظریه‌ای را تقویت می‌کند که شهاب‌سنگ‌ها و سیارک‌هایی که به زمین اولیه برخورد کردند ممکن است ترکیبات اولیه لازم برای ایجاد حیات را منتقل کرده باشند.
خاک سیارک چه عناصر حیاتی داشت؟
در تحقیقات بعدی مشخص شد که نمونه‌های خاک بنو حاوی ۱۴آمینواسید از ۲۰اسید آمینه به همراه هر ۵نوکلئوباز که DNA و RNA را تشکیل می‌دهند، است؛ عناصری که برای حیات روی زمین ضروری است. این نمونه‌ها همچنین شامل آمونیاک و فرمالدئید بودند که می‌توانند برای تشکیل مولکول‌های پیچیده مانند اسیدهای آمینه موجود در نمونه ترکیب شوند که نشان‌دهنده وجود مراحل متعدد توسعه است. همراه با آن ترکیبات، حدود ۱۰هزار ماده شیمیایی حاوی نیتروژن در نمونه‌ها یافت شد.
مانند اسیدهای آمینه و نوکلئوبازها، ترکیبات حاوی نیتروژن نقش مهمی در زندگی دارند. همه آن ترکیبات آلی برای رشد نیاز به یک محیط مناسب دارند و بنو نیز شواهدی از وجود آن نشان می‌دهد. شواهدی از مواد معدنی آب نمک تبخیر شده نیز پیدا شده که نشان می‌دهد بدن مادر بنو - یک پیش سیاره یا سیارک بزرگ‌تر - زمانی حاوی آب مایع و ترکیبات حیاتی برای زندگی ازجمله فسفات‌ها و کربنات‌های حاوی سدیم و همچنین سولفات‌ها، کلریدها و فلوراید بوده است.
بیشتر بخوانید:
منشأ حیات زمین
یکی از اسرار نمونه‌های بنو، وجود اسیدهای آمینه نهفته در نمونه آن است. حیات زمینی تقریباً به‌طور کامل به آمینواسیدها متکی است؛ اما آمینو اسیدهای موجود در بنو کمی متفاوت‌تر هستند که نشان می‌دهد آنها از طریق فرایندهای غیربیولوژیکی شکل گرفته‌اند.
اینکه آیا مطالعات آتی روی نمونه‌ها این معما را حل خواهد کرد یا نه، هنوز پاسخ قطعی ندارد؛ اما این یافته‌ها نخستین کشفیاتی هستند که به ما در درک بیشتر منظومه شمسی اولیه و شکل‌گیری حیات کمک می‌کنند. این نمونه‌ها برای دهه‌ها حفظ خواهند شد؛ بنابراین جزئیات و کشفیات جدید بیشتری همچنان در راه است.
