به گزارش رکنا به نقل از تسنیم، نفیسه حسینی‌یکتا امروز در نشست خبری وزارت بهداشت اظهار کرد: سند ملی گیاهان دارویی وظایف دستگاه‌های مختلف را در زمینه بهره‌مندی از ظرفیت گیاهان دارویی و طب ایرانی مشخص کرده است. همچنین، در اسناد بالادستی از جمله سیاست‌های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری، بر گسترش و توسعه استفاده از طب ایرانی تأکید شده است. برنامه‌ریزی وزارت بهداشت در این حوزه، با هدف ادغام طب ایرانی در نظام سلامت انجام شده است؛ به این معنا که در کنار طب رایج، از ظرفیت طب سنتی نیز برای ارتقای سلامت جامعه بهره‌گیری شود. در این مسیر، نخست بر پیشگیری از بیماری‌ها و سپس بر درمان آن‌ها تأکید داریم.

وی با بیان اینکه توسعه هر مکتب علمی مستلزم گسترش آموزش در آن حوزه است، افزود: طب ایرانی وارد دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور شده و هم‌اکنون 9 دانشکده و 12 گروه طب ایرانی در دانشگاه‌های علوم پزشکی در حال تربیت داروسازان طب سنتی و متخصصان طب ایرانی هستند. همچنین، در راستای توسعه آموزش، تربیت نیروی متخصص در حوزه‌های طب مکمل و طب سوزنی در دانشکده‌های طب سنتی سراسر کشور دنبال شده است.

مدیرکل دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت ادامه داد: شرط تحصیل در رشته تخصصی طب ایرانی، داشتن مدرک پزشکی عمومی یا تخصصی در سایر رشته‌های پزشکی است و در رشته داروسازی سنتی نیز داروسازان امکان ادامه تحصیل دارند. همچنین، دو واحد درسی طب ایرانی در 7 رشته علوم پزشکی ارائه می‌شود.

وی با اشاره به اهمیت پژوهش در توسعه طب ایرانی خاطرنشان کرد: ایران برای چهارمین سال متوالی، رتبه چهارم تولید علم در حوزه طب مکمل و جایگزین را کسب کرده و از نظر ثبت کارآزمایی‌های بالینی در حوزه طب‌های سنتی، جایگاه سوم جهان را به خود اختصاص داده است.

مدیرکل دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت تصریح کرد: برای مستندسازی این آموزه‌ها بر پایه شواهد علمی، نیازمند انجام تحقیقات گسترده، از جمله کارآزمایی‌های بالینی هستیم. با وجود تعداد محدود اعضای هیئت علمی در حوزه طب سنتی، دستیابی به این جایگاه پژوهشی، نشانگر اهتمام ویژه متخصصان این حوزه به انجام تحقیقات علمی است. همچنین، طبق قانون، 5 درصد از بودجه پژوهشی دانشگاه‌های علوم پزشکی باید به پژوهش‌های طب سنتی اختصاص یابد.

وی با اشاره به سطوح خدمات طب ایرانی گفت: این خدمات شامل پیشگیری و درمان است و رویکرد پیشگیری‌محور طب ایرانی، قابل چشم‌پوشی نیست. ازاین‌رو، آموزش آموزه‌های طب ایرانی در سبک زندگی سالم در نظام بهداشت کشور اجرا شده است. در همین راستا، برنامه‌ریزی شده تا ادغام طب سنتی در سطوح اولیه با همکاری معاونت بهداشت انجام شود و بهورزان در سراسر کشور این آموزه‌ها را به مردم ارائه کنند.

مدیرکل دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت افزود: برای هر فردی که به مراکز بهداشت مراجعه کند، شناسنامه سبک زندگی تهیه و تکمیل می‌شود تا بتواند آموزش‌های اختصاصی مرتبط با سبک زندگی سالم را دریافت کند.

وی در حوزه خدمات درمانی تصریح کرد: سلامتکده‌های طب ایرانی مراکز تخصصی ارائه خدمات درمانی در این حوزه هستند که در آن‌ها، متخصصان طب سنتی یا پزشکان عمومی آموزش‌دیده خدمت‌رسانی می‌کنند. در حال حاضر، 27 سلامتکده دولتی و 27 سلامتکده خصوصی در کشور فعالیت دارند. علاوه بر این، در کلینیک‌های ویژه و درمانگاه‌های سراسر کشور نیز متخصصان طب ایرانی خدمات ارائه می‌دهند.

حسینی‌یکتا با اشاره به ارتباط طب ایرانی با قانون جوانی جمعیت، اظهار کرد: در 23 کلینیک ناباروری کشور، در کنار متخصصان زنان و زایمان، متخصصان طب ایرانی نیز به زوجین نابارور مشاوره و خدمات درمانی ارائه می‌کنند که نتایج مثبتی در پژوهش‌ها و مقالات علمی در زمینه درمان ناباروری به همراه داشته است.

وی همچنین از همکاری دفتر طب ایرانی با معاونت دانشجویی خبر داد و گفت: انجمن‌های علمی دانشجویی در حوزه طب ایرانی و سبک زندگی راه‌اندازی شده‌اند. همچنین، برنامه‌ریزی‌های دقیقی برای ارائه اطلاعات صحیح و تبیین ظرفیت طب سنتی برای اعضای هیئت علمی صورت گرفته است.

حسینی‌یکتا درخصوص فعالیت‌های بین‌المللی ایران در این حوزه، یادآور شد: طب ایرانی با عنوان "Persian Medicine" به‌عنوان یکی از مکاتب درمانی مورد تأیید سازمان جهانی بهداشت پذیرفته شده است؛ این پذیرش، مسیری دشوار را طی کرده است. سازمان جهانی بهداشت برای بهره‌مندی کشورها از طب مکمل، سندی راهبردی تدوین کرده که در تدوین نسخه جدید آن، یکی از نمایندگان دفتر طب مکمل وزارت بهداشت نقش فعالی داشته و نظرات جمهوری اسلامی ایران در آن نهادینه شده است. این سند راهبردی به‌زودی ابلاغ خواهد شد.

وی افزود: برگزاری سمپوزیوم بین‌المللی "چشم‌انداز قانون‌گذاری در حوزه آموزش و پژوهش" که دو ماه پیش با حضور مسئول طب مکمل سازمان جهانی بهداشت برگزار شد، نشانگر جایگاه ایران در سطح بین‌الملل در حوزه طب سنتی است. در این سمپوزیوم، گزارشی از ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل ایران در حوزه طب ایرانی به عالی‌ترین مقام سازمان جهانی بهداشت در این حوزه ارائه شد.