نومحافظه کاران جمهوری خواه با لجاجت بر سر یکجانبه گرایی ماهیت ابلیسی خود را عینیت بخشیدند و از همین منظر باید گفت که دغدغه ترامپ فقط یک چیز بود؛ "چرا من با ایران به توافق نرسم و عکس یادگاری نگیرم؟ "

ترامپ بیشترین بهره را از تصاویر یادگاری با رهبر کره شمالی برد و البته ایران توافق دوجانبه با امریکا را به چنددلیل نمی پذیرد و البته توافقات چندجانبه هم شکنندگی‌های خاص خودش را دارد!

بهرحال تعارض اصلی برسر چیست؟ یکجانبه گرایی نومحافظه کاران آمریکایی که همچون گنگستر، مدعی قائم به خود بودن همه امور بین المللی هستند و نگاه دوم؛ چندجانبه گرایی!

اروپا در زمین ترامپ بی ارزش و تحقیر شد و خطر رشدراست افراطی در آینده اروپا، میتواند بساط سیاستمداران امروزی اروپا را برچیند و بازتولیدراست افراطی در اروپا بنظر میرسد که ارتباط نسبتا مستقیمی با تحولات خاورمیانه هم خواهد داشت!

 

منهای هیاهوی رسانه‌های فیک و بنگاه‌های رسانه‌ای تابع اپوزیسیون، باید گفت که افزایش و تشدید بحران_مهاجرت از خاورمیانه به اروپا و افزایش تعارضات داخلی جامعه اروپایی و ناهمگونی بستر‌های فرهنگی و ساختار‌های اجتماعی، نقش مستقیمی با ایران و خاورمیانه‌ای ارام و باثبات دارد!

نمونه بسیار تعیین کننده دیگر، سطح مبارزه ایران با سوداگران موادمخدر و تعداد قابل توجه شهدای ایرانی مبارزه با مواد مخدر است که اگر نقش ساختاری ایران کمرنگ بشود و یا توان مبارزه با سوداگران کاهش یابد، قطعا اروپا متضرر جدی این فرایند خواهد بود و اروپا نباید فراموش کند که ایران جدی ترین سد مبارزه و مواجه با ترانزیت موادمخدر است؛ و نکته بسیار مهمتر انکه نقش بی بدیل ایران در مواجه با تروریسم، هیچ آلترناتیوی ندارد!

تحرکات تروریست‌ها در اروپا برای اقدام تروریستی دران کشورها، تاکنون شکل گسترده‌ای از اقدام سازمان یافته و تشکیلاتی بخود نگرفته و صرفا برای ارسال نیرو به مناطق جنگی، از تشکیلات شان در اروپا استفاده نموده اند، اما اروپا بهتر از هرکس دیگری میداند که آن‌ها بیش از آمریکایی‌ها متضرر جریان‌های تروریستی، خواهند بود و نقش بی‌بدیل ایران در مبارزه با اشکال مختلف تروریسم، بی جایگزین است!

بهرحال پیوند اروپا و درهم تنیدگی روابط و تحولات در عصر ما، ایجاب میکند که اروپا در روندتصمیم‌سازی‌های بین المللی با دقت بیشتری عمل میکرده و البته بازنمایی ظرفیت‌های ایران در حوزه "اقتدار ساختاری" و تاثیرگذاری بلندمدت بر تحولات فرامنطقه ای، میتواند تایرات جدی‌تری بر روند‌های تصمیمگیری بگذارد.