حامد زبیراوی: با اکران فیلم «صیاد» در روز اول جشنواره چهل و سوم فجر در برج میلاد، نقدهای تند برخی منتقدین تندرو سریال گاندو به سمت فیلمساز، جو کلی این فیلم را در فضای رسانه‌ای تخریب کرد. «صیاد» جواد افشار مشکل دارد اما نه آن قدری که در تلویزیون و برنامه سینمایی هفت به آن حمله شد. نقدهای تندی که با دیدن کامل فیلم حتما به عدم صدق گفتار برخی از این منتقدین پی خواهید برد.
نقاط ضعف و قوت فیلم صیاد چیست؟
نقطه قوت «صیاد» جواد افشار، «علی سرابی» بازیگر شخصیت شهید صیاد است. او به خوبی اندازه گیری شده است؛کنترل شده است. می‌داند کیست و چگونه باید باشد. دست تقدیر، سرابی را که در «چ» حاتمی کیا تست گریم شخصیت چمران داده بود بازیگر نقش شهید صیاد کرد. سرابی مرز بین یک ارتشی عادی را با صیاد درک کرده است. پیش بینی کاندیدا شدن علی سرابی در جشنواره امسال دور از ذهن نیست.
صیاد ریتم خوبی دارد و جواد افشار این ریتم خوب را مدیون سال‌ها سریال سازی است. برخلاف نقدهای منفی برای قاب‌های افشار، به هیچ وجه قاب صیاد تلویزیونی در نمی‌آید. صحنه‌های اکشن صیاد در حد یک فیلم متوسط رو به بالاست. نقش مسعودی در صیاد با بازی نادر سلیمانی دوست داشتنی است.
او در این سال‌ها کم‌نظیر ظاهر شده است. آیا هیات داوران این جسارت را دارند به نادر سلیمانی امسال هم مانند سال گذشته سیمرغ مکمل مرد را بدهند؟
نقطه قوت دیگر فیلم، استفاده درست از هوش مصنوعی برای صدای شخصیت هاست که در این موضوع سازندگان جسارت قابل تاملی به خرج دادند. موضوعی که متاسفانه چند فیلم پرتره دیگر جشنواره امسال از آن به خوبی استفاده نکردند.
اما نقطه ضعف فیلم «صیاد» فیلمنامه است. ما در فیلم جواد افشار خرده قصه‌هایی می‌بینیم که خواسته یا ناخواسته به حال خودشان رها می‌شوند.
«صیاد» خیلی واضح نشان می‌دهد که نتیجه تحقیقات است نه فیلمنامه منسجم.
استفاده از نریشن زن برای روایت داستان صیاد به فیلم ضربه می‌زند. در فیلم‌های پرتره از قهرمانان واقعی، پرداخت به نقطه طلایی زندگی این قهرمانان نکته اصلی یک فیلمنامه نویس است. در فیلم صیاد متاسفانه ما فقط سایه‌ای از آزادی خرمشهر را می‌بینیم. نقش بنی‌صدر در فیلم صیاد به صورت کاریکاتوری عقیم در آمده است.
در نهایت باید گفت «صیاد» فیلم خوش ساخت متوسطی است که نداشتن فیلمنامه منسجم ضربه زیادی به فضای کلی این اثر زده است.
