روزنامه جوان بهتازگی در مقالهای به موضوع نقد عملکرد رؤسای قوای مقننه، اجرایی و قضایی پرداخته و درخواست کرده که رفتارهای آنها از حد «عکس گرفتن» فراتر رفته و واقعیات را در گفتارها و اعمال نشان دهند.
در این مقاله اشاره شده که وقتی سران قوا و مدیران ارشد اعلام میکنند مسئولیت مشکلات، گرانیها و کمبودها به عهده خود آنهاست، این موضوع یک پیشرفت محسوب میشود. با این حال، تاکید شده که تنها بیان این موارد کافی نیست و باید با صداقت و عمل واقعی همراه باشد.
یکی از نکات مهم این مقاله، اشاره به این موضوع است که مسئولان نباید مشکلات کشور را به گردن گذشتگان، دشمنان خارجی یا دیگر عوامل بیندازند. در جلسه اخیر سران سه قوه، گفته شد که مسئولیت تمامی امور برعهده همه کسانی است که در همان جلسه حضور دارند. این اعتراف، اگرچه گامی مثبت تلقی میشود، اما برای رسیدن به نتیجه، نیازمند صداقت در عمل است.
نگارنده تاکید کرده که وظیفه دولتها و مجلسها، نه حفظ موقعیت خود و نه ادامه سلطه بر نهاد تحت اختیارشان است. بلکه مأموریت اصلی آنها حل مشکلات مردم است. متأسفانه، در طول سالهای اخیر، بسیاری از تصمیمات با نگاه به جناحبندیهای سیاسی و حفظ حمایت سیاسی اتخاذ شده که اثرات منفی آن آشکار است.
دومین ویژگی مهم رفتار مسئولان، صداقت در هر دو حالت خصوصی و عمومی است. مقاله تأکید میکند که سران قوا باید در جلسات خصوصی مشکلات و ایرادات واقعی را با هم در میان بگذارند و وظایف قانونی یکدیگر را مطالبه کنند. اما در جلسات عمومی و پشت تریبون، باید تصویری از وحدت را به نمایش بگذارند. برخلاف آنچه تاکنون شاهد بودهایم، جلسات سران بیشتر به مکانی برای تعارفات و گرفتن عکسهای یادگاری بدل شده است.
یکی دیگر از معیارهای واقعی صداقت مسئولان، نزدیکی سبک زندگیشان به مردم مستضعف است. بر اساس گزارش اداره آمار، حدود یکسوم جمعیت کشور با درآمدی اندک روزگار میگذرانند و ۲۷ درصد از مردم فقط روزانه دو دلار درآمد دارند. در چنین شرایطی، سوال اینجاست که آیا مسئولان میتوانند حتی اندکی از این وضعیت را درک کنند؟ اگر یک مسئول سبک زندگی خود را به سطح حداکثر امکانات برساند، چطور میتواند نیازهای قشر ضعیف جامعه را بشناسد؟
این مقاله در نهایت با اشاره به توقعات مردم از مسئولان تاکید میکند که رسیدن به صداقت و عمل واقعی، کلید رفع مشکلات و کاهش شکاف بین مردم و مسئولان است.