مشکلات جنسی در دوران یائسگی می‌تواند شامل کاهش میل جنسی باشد. درمان‌های پزشکی، مشاوره و تغییر سبک زندگی ممکن است به افزایش میل جنسی در دوران یائسگی کمک کند.
نام تخصصی و پزشکی کاهش میل جنسی، «اختلال میل جنسی کم‌فعال» است که یک تجربه رایج در بین زنان به ویژه در دوران یائسگی به شمار می‌رود. معمولا کاهش سطح استروژن زمانی شروع می‌شود که زنان در دهه 40 زندگی خود هستند. در طی 2 تا 8 سال بعد از 40 سالگی، قاعدگی ممکن است منظم‌تر و سپس به طور کامل متوقف شود. زمان قبل از یائسگی، پیش‌یائسگی نامیده می‌شود. یائسگی، شرایطی است که به مدت 12 ماه پریود نشوید.
در حوالی یائسگی، ممکن است تعدادی از علائم مانند گرگرفتگی، نازک شدن دیواره واژن، ( آتروفی واژن) و خشکی واژن را تجربه کنید.
این مشکلات در کنار عوامل دیگر می‌توانند به کاهش میل جنسی و درد هنگام رابطه جنسی منجر شوند. آتروفی و خشکی واژن با گذشت زمان بهبود نمی‌یابند، اما درمان می‌تواند به مدیریت آن‌ها کمک کند.
در ادامه این مقاله، درباره مشکلات جنسی در دوران یائسگی، چگونگی تاثیر یائسگی بر میل جنسی و برخی راه‌های افزایش میل جنسی در یائسگی می‌پردازیم. یائسگی می‌تواند باعث تغییرات جسمی و عاطفی شود که بر زندگی افراد از جمله زندگی جنسی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. برخی از علائم و عوارض جانبی مرتبط با یائسگی عبارتند از:
افسردگی نیز می‌تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد. افسردگی در میان زنان در اواسط زندگی و یائسگی شایع است، اما محققان ارتباط مستقیمی بین این دو پیدا نکرده‌اند. هر کدام از این عوامل می‌تواند بر کیفیت زندگی و روابط افراد تأثیر بگذارد.
«لیبیدو » به علاقه جنسی و لذت جنسی اشاره دارد. پس از یائسگی، ممکن است مشکلات جنسی در دوران یائسگی را تجربه کنید که شامل موارد زیر است:
پزشکان میل جنسی کم را جنبه‌ای از اختلال عملکرد جنسی می‌دانند. سایر علل کاهش میل جنسی شامل مسائلی مانند برانگیختگی، میل، ارگاسم و درد است.
میل جنسی در بین افراد، متفاوت و ارتباط بین میل جنسی کم و علل احتمالی آن پس از یائسگی پیچیده است.
تغییرات مختلف و عوامل سبک زندگی می‌تواند بر زندگی جنسی در حوالی یائسگی و بعد از آن تأثیر بگذارد. عواملی که در کاهش میل جنسی نقش دارند، عبارتند از:
تغییرات فیزیکی می‌تواند به کاهش میل جنسی منجر شود. «آتروفی واژن» نام پزشکی خشک شدن واژن و نازک شدن دیواره آن است. این تغییرات فیزیکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حدود 27 تا 60 درصد از خانم‌ها در دوران یائسگی و پیش از آن، خشکی و درد واژن را گزارش می‌کنند.
نوسانات سطح هورمون می‌تواند بر سلامت روان و به نوبه خود، بر میل جنسی تأثیر بگذارد. سطوح بالای استرس می‌تواند به دلیل نیازهای روزانه زندگی رخ دهد. تغییرات در سطح هورمون‌ها منجر به تحریک‌پذیری یا افسردگی می‌شود و مقابله با استرس روزمره چالش‌برانگیز است. مسائل مربوط به رابطه و تصویر بدن نیز می‌تواند بر سلامت روانی و میل جنسی تأثیر بگذارد.
سایر علائم مرتبط با یائسگی نیز ممکن است بر میل جنسی فرد تأثیر بگذارد که عبارتند از:
عوامل دیگری که بر کاهش میل جنسی در دوران یائسگی تاثیر دارند، عبارتند از:
اگر نگران کاهش میل جنسی هستید، می‌توانید با پزشکتان در این‌باره صحبت کنید تا راهکارهای لازم را به شما ارائه دهد.
درمان‌های پزشکی می‌توانند به مدیریت عواملی که به کاهش میل جنسی منجر شده (مانند خشکی واژن، تعریق شبانه و اضطراب) کمک کنند.
داروی فلیبانسرین دارای تاییدیه از سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان میل جنسی پایین است، اما به طور خاص برای زنان پس از یائسگی تاییدیه ندارد. این دارو ممکن است تعداد دفعاتی را که فرد رضایت جنسی را تجربه می‌کند، ماهی یک بار یا هر 2 ماه یک بار افزایش دهد.
با این حال، اثرات نامطلوبی مانند فشار خون پایین و غش دارد. باید قبل از استفاده از این دارو با پزشکتان مشورت کنید.
به نظر می‌رسد این دارو با فعال کردن بخشی از سیستم عصبی به نام گیرنده‌های ملانکورتین، میل جنسی را بهبود می‌بخشد. آن را باید حداقل 45 دقیقه قبل از فعالیت جنسی تزریق کنید. عوارض جانبی آن شامل افزایش فشار خون است و برای کسانی که سابقه فشار خون بالا یا بیماری قلبی عروقی دارند، مناسب نیست.
روان‌کننده‌های بدون نسخه می‌توانند ناراحتی و خشکی واژن در هنگام رابطه جنسی را کاهش دهند. به این نکته مهم دقت کنید که روان‌کننده های غیر محلول در آب و بر پایه سیلیکون می‌توانند کاندوم را تجزیه کنند.
قرص‌های استروژن، کرم‌ها یا حلقه‌های واژن می‌توانند به رفع خشکی واژن و آتروفی واژن کمک کنند، اما نیاز به نسخه دارند. هورمون‌درمانی نیز در کاهش گرگرفتگی و تغییرات خلقی موثر است.
مشاوره به مدیریت افسردگی، اضطراب و سایر چالش‌های سلامت روانی که در دوران یائسگی رخ می‌دهد، کمک می‌کند. زوج‌درمانی به شما کمک می‌کند تا مسائلی را که بر رابطه‌تان تأثیر می‌گذارد، چه ارتباط مستقیمی با رابطه جنسی داشته باشند یا نه، برطرف کنید.
تقریبا در سنین یائسگی، خطر ابتلا به سایر مشکلات سلامتی مانند افزایش وزن، بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت نوع 4 و سایر بیماری‌های مزمن افزایش می‌یابد. راهکارهای زیر می‌تواند در مدیریت علائم یائسگی نقش داشته باشد.
برخی از استراتژی‌های سبک زندگی ممکن است به افزایش میل جنسی کمک کند:
راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید حس صمیمیت با شریک زندگی خود را تقویت کنید. این راهکارها عبارتند از:
برخی از افراد برای افزایش میل جنسی خود از مکمل‌های طبیعی استفاده می‌کنند. داروهای طبیعی مختلف مانند کوهوش سیاه ممکن است در افزایش میل جنسی در دوران یائسگی نقش داشته باشند.
با این حال، همیشه قبل از استفاده از داروهای طبیعی یا جایگزین با پزشک مشورت کنید. مثلا سویا باعث افزایش سطح استروژن می‌شود و ممکن است با سایر درمان‌های استروژن تداخل کند.
طب سوزنی، آروماتراپی، یوگا و هیپنوتیزم‌درمانی ممکن است به کاهش اختلال عملکرد جنسی ناشی از یائسگی کمک کند.
برخی از افراد ادعا می‌کنند که طب سوزنی می‌تواند باعث افزایش میل، برانگیختگی و ارگاسم شود.
یافته‌ها حاکی از آن است که خانم‌ها پس از استفاده از رایحه‌درمانی، بهبود عملکرد جنسی را تجربه می‌کنند. برخی از این رایحه‌ها عبارتند از:
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد یوگا ممکن است به علائم مختلف یائسگی از جمله خستگی کمک کند.
برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که هیپنوتیزم می‌تواند خواب و عملکرد جنسی را در افراد دارای میل جنسی کم به دلیل یائسگی بهبود ببخشد.
اگر یائسگی تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره از جمله فعالیت جنسی شما دارد، لازم است با پزشک مشورت کنید. پزشک داروها یا تغییراتی در شیوه زندگی را برای کاهش مشکلات جنسی در دوران یائسگی تجویز می‌کند. همچنین می‌تواند سایر بیماری‌های زمینه‌ای را که ممکن است باعث کاهش میل جنسی و ایجاد درد در رابطه جنسی شود، تشخیص دهد. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از:
برخی از زنان در طول و بعد از یائسگی مشکلات جنسی در دوران یائسگی از جمله کاهش میل جنسی را تجربه می‌کنند. عواملی که در کاهش میل جنسی نقش دارند عبارتند از: سایر علائم یائسگی مانند تعریق شبانه، استرس مضاعف و ناراحتی ناشی از خشکی واژن. اگر در مورد تأثیر یائسگی بر میل جنسی نگرانید، باید با پزشک مشورت کنید.
