موزه ملی مالزی (Muzium Negara) در شهر کوالالامپور، مالزی، واقع شده و به نمایش هنر، فرهنگ و تاریخ این کشور اختصاص دارد. این موزه در خیابان دامانسارا (Jalan Damansara) قرار گرفته و در نزدیکی باغهای دریاچه پردانا و ایستگاه مرکزی کیال سنترال (KL Sentral) میباشد. طراحی نمای آن ترکیبی از ویژگیهای سنتی مالایی و معماری مدرن است. موزه ملی در تاریخ 31 آگوست 1963 افتتاح شده و از آن زمان تاکنون به عنوان یک نگهدارنده برای میراث فرهنگی و تاریخی مالزی شناخته میشود.
ساختمان موزه سه طبقه است و ابعاد آن 109.7 متر طول، 15.1 متر عرض و 37.6 متر ارتفاع در نقطه مرکزی میباشد. این موزه شامل چهار گالری اصلی است که به مردمشناسی و تاریخ طبیعی (زمینشناسی) اختصاص دارند. نمایشگاهها شامل تابلوهای مستقل از رویدادهای فرهنگی مانند جشنها، عروسیها، لباسها، سلاحهای سنتی، سازهای موسیقی، هنر و صنایع دستی، سرامیکها و همچنین گیاهان و جانوران مختلف است.
موزه قدیمی سلنگور، که پیش از استقلال مالزی به عنوان موزه ملی غیررسمی عمل میکرد، در سال 1887 توسط مقامات استعماری به عنوان یک پروژه آماتور تأسیس شد. پس از تأسیس ایالات مالایی فدرال در سال 1896، این موزه در سال 1904 با موزه پرک در تایپینگ ادغام شد و تحت نظارت مدیر لئونارد ری جونیور به عنوان موزههای ایالات مالایی فدرال عمل کرد. در سال 1907، یک ساختمان موزه خاص با طراحی معمار معروف، آرتر بنیسون هابک، افتتاح شد.
مجموعه موزه سلنگور تحت نظارت هربرت کریستوفر رابینسون، متصدی و مدیر بعدی، رشد سریعی داشت و همچنین به استخدام شکارچیان و کلکسیونرهای معروف از جمله چارلز اولوک پرداخته بود. فعالیتهای میدانی جانورشناسی این موزه عمدتاً در تپهها و کوههای ایالتهای مرکزی شبه جزیره، ارتفاعات گنتینگ، کامرون و فریزر انجام میشد. این فعالیتها پایهگذار برجستگی استراحتگاههای تپهای مالزی امروز گردید.
موزه سلنگور در سال 1905 یک سفر اکتشافی بزرگ به کوه تاهان داشت و نمونههای جمعآوریشده معمولاً به موزه تاریخ طبیعی بریتانیا و برخی نیز به موزههای لیورپول ارسال میشدند. در سال 1926، مجموعههای مهرهداران به موزه رافلز در سنگاپور منتقل شدند.
اما در 10 مارس 1945، در پایان جنگ جهانی دوم، بال راست موزه توسط بمبافکنهای B-29 از سوی ایالات متحده بمباران شد و بخش عمدهای از مجموعه موزه تخریب شد. پس از آن، بقیه مجموعه به موزه پرک در تایپینگ منتقل شد.
پس از جنگ جهانی دوم، بال چپ موزه به عنوان یک سایت تاریخی همچنان مورد استفاده قرار میگرفت. با نزدیک شدن به استقلال فدراسیون مالایا، نخست وزیر تونکو عبدالرحمان طرحی برای ساخت موزهای جدید به منظور نگهداری گنجینههای تاریخی و فرهنگی و نمونههایی از گیاهان و جانوران ارائه داد. در نتیجه، ساختار قدیمی موزه به طور کامل تخریب شد تا فضای جدیدی برای تأسیس موزه ملی (Muzium Negara) فراهم گردد که در محل موزه سلنگور قدیمی قرار گرفت.
موزه ملی جدید مالزی در سال 1959 ساخته شدن خود را آغاز کرد و در سال 1963 به اتمام رسید. این موزه در 31 آگوست 1963 بهطور رسمی توسط توآنکو سید پوترا ابن المرحوم سید حسن جمالولایل، سومین یانگ دی پرتوان آگونگ، افتتاح شد.
طراحی موزه به دست معمار هو کوک هو انجام شد و الهامبخش آن معماری کاخهای سلطنتی مالایی و سبکهای سنتی مالایی بود. این طراحی شامل فضاهایی برای نمایشگاهها و فعالیتهای مختلف بود. ورودی موزه با نقاشیهای دیواری بزرگ موزاییکی تزئین شده که تاریخ و فرهنگ مالزی را به تصویر میکشند. کف بخش مرکزی ساختمان اصلی با کاشیهای خاصی که از سوی دولت پاکستان اهدا شدهاند، مزین شده است. علاوه بر این، یونسکو نیز مشاورههایی از کارشناسان موزه از موزههای مختلف بینالمللی ارائه کرده است.
در تاریخ 4 آوریل 1996، این ساختمان تحت قانون آثار باستانی 169/1976 به عنوان یک بنای تاریخی و سایت مهم ثبت شد.
گالریهای موزه ملی مالزی تمرکز اصلی خود را بر تاریخ محلی، فرهنگ، سنتها، هنرها، صنایع دستی، فعالیتهای اقتصادی، گیاهان و جانوران بومی، سلاحها و ارز قرار داده است.
این موزه دارای چندین گالری با موضوعات متفاوت است. در طبقه همکف، تاریخ جغرافیایی و طبیعی شبه جزیره مالایا از دورههای مختلف شامل عصر حجر، عصر برنز، عصر آهن، پادشاهیهای هندو-بودایی و سلطنت مسلمان ملاکا به نمایش گذاشته شده است. در این بخش به ایالتهای باستانی مالایی هندو-بودایی همچون گانگا نگارا، سریویجایا و ماجاپاهیت اشاره شده است. از جمله آثار مهم در این گالری میتوان به مجسمه سنگی ماکارا، آوالوکیتیشوارا برنجی بیدور، مدل معبد دره بوجانگ در کدا، و نمایشهایی از میراث باستانی منطقهای نظیر بوروبودور جاوه و کشتی ماجاپاهیت اشاره کرد. نمایشگاه همچنین به سلطنت مسلمان بعدی در مالایا و اهمیت سلطنت ملاکا در هویت ملی مالزی پرداخته است.
در طبقه دوم، تاریخ استعماری مالزی به نمایش درآمده که به دوره استقلال و پایان سلطه استعماری منتهی میشود. در این بخش نسخههایی از سرپوش سلطنتی حاکمان مالایی نیز در معرض دید قرار دارند.
موزه ملی مالزی علاوه بر گالریهای اصلی، مجموعهای از نمایشگاههای فضای باز را نیز در نزدیکی ساختمان خود دارد که به تاریخ حمل و نقل در مالزی اختصاص دارد. یکی از این نمایشگاهها، گاری گاوآهن ملاکا است که شباهت زیادی به واگنهای اسبکش اولیه آمریکایی دارد. از دیگر موارد جالب در این بخش میتوان به لوکوموتیو بخار ساخت کیتسون و شرکت انگلستان اشاره کرد، که از سال 1921 تا 1969 به بهرهبرداری رسید و در طول این مدت 1.5 میلیون مایل را طی کرد.
همچنین نمایشگاهی از وسایل نقلیه موتوری نیز در موزه قرار دارد، از جمله وسایل نقلیه شهری قدیمی و خودروهای شخصی. یکی از برجستهترین این وسایل نقلیه، پروتون ساگا 1.3 لیتری است که اولین خودروی ملی مالزی به حساب میآید و در 9 ژوئیه 1985 راهاندازی شد. در کنار این نمایشگاهها، یک لایهروبی قلع که به شکل یک کارخانه شناور است، در یک دریاچه طبیعی یا مصنوعی به نمایش گذاشته شده است.
موزه همچنین دو بنای یادبود در محوطه خود دارد: یک نیم تنه برنزی از پادشاه ادوارد هفتم و یک مجسمه از سر فرانک سوئتنهیم.
علاوه بر این، موزه ملی مالزی به طور منظم نمایشگاههای موضوعی را با ویژگیهای خاص زندگی و فرهنگ جهانی برگزار میکند که به بازدیدکنندگان امکان آشنایی با جنبههای مختلف زندگی در سراسر جهان را میدهد.
تالار مرکزی موزه ملی مالزی با کاشیهای موزاییک آبی و طراحی هندسی پیچیده که از پاکستان آورده شده، تزئین شده است. سقف سالن نیز با پانلهای حک شده پیچیدهای مزین شده که زیبایی و دقت طراحی را به نمایش میگذارد. این تالار به عنوان محل برگزاری نمایشگاههای موقت و ویژه است که در فواصل زمانی مختلف برگزار میشوند و هدف آن ارتقاء آگاهی از فرهنگ و میراث غنی مالزی است. برخی نمایشگاههای خارجی نیز در این تالار برپا میشود. نمایشگاههای پیشین شامل "تمدن اسلامی"، "پادشاه ما"، "جهان گلها"، "شاه میوه دوریان"، "ماسکهای سارواک" و "معماری مذهبی از هلند" بودهاند.
ایستانا ساتو یکی دیگر از جاذبههای مهم موزه است. این کاخ چوبی قدیمی که در سال 1884 توسط سلطان زین العابدین سوم ساخته شد، از معماری سنتی مالایی ترنگانو پیروی میکند. ایستانا ساتو که در آوریل 1974 در محوطه موزه نصب شد، نمونهای عالی از معماری سنتی مناطق گرمسیری است. این کاخ چوبی با استفاده از چوب سنگال ساخته شده و دارای ویژگیهایی چون سقف شیبدار حصیری و پنجرهها و درهای منبت کاری شده است. فضای داخلی این ساختمان به گونهای طراحی شده که از جریان هوا برای خنک نگه داشتن فضا بهرهبرداری میکند.
در کنار ایستانا ساتو، دو کلیریینگ یا تیرهای دفن نیز وجود دارد که از تنه درختان سخت چوب ساخته شدهاند. این کلیریینگها به عنوان مکانهایی برای دفن اجساد بردگان و پیروان استفاده میشدند و در بالای آنها فضایی برای قرار دادن ظرف حاوی استخوانهای رئیس در نظر گرفته شده است.
1. موزه ملی مالزی در کجا قرار دارد؟
موزه ملی مالزی در کوالا لامپور، پایتخت مالزی واقع شده است. این موزه یکی از جاذبههای برجسته فرهنگی در این شهر است.
2. موزه ملی مالزی چه نوع نمایشگاههایی دارد؟
موزه ملی مالزی نمایشگاههایی در زمینه تاریخ، فرهنگ، هنر، صنایع دستی، گیاهان و جانوران مالزی، سلاحها و ارزهای قدیمی دارد.
3. آیا موزه ملی مالزی نمایشگاههای موقت دارد؟
بله، موزه ملی مالزی نمایشگاههای موقت و ویژهای را در تالار مرکزی خود برگزار میکند که با موضوعات مختلف فرهنگی و تاریخی مرتبط هستند.
4. آیا موزه ملی مالزی شامل بخشهای فضای باز است؟
بله، موزه ملی مالزی دارای نمایشگاههای فضای باز است که شامل وسایل نقلیه تاریخی و گاریهای سنتی مالزی میشود.
5. آیا ایستانا ساتو در موزه ملی مالزی قرار دارد؟
بله، ایستانا ساتو، یک کاخ چوبی قدیمی متعلق به سلطان ترنگانو، در محوطه موزه ملی مالزی قرار دارد و بخشی از جاذبههای فرهنگی موزه است.
موزه ملی مالزی یکی از مهمترین جاذبههای فرهنگی این کشور است که با نمایش مجموعهای از آثار تاریخی، هنری و فرهنگی، فرصت بینظیری را برای درک و کشف تاریخ غنی مالزی فراهم میآورد. از نمایشگاههای مختلف آن گرفته تا معماری شگفتانگیز ساختمان، هر بخش از این موزه داستانی از گذشته و حال مالزی را روایت میکند. بازدید از این موزه نه تنها تجربهای آموزشی و جذاب است، بلکه به عمق فرهنگ و هویت مالزی نزدیکتر میکند. اگر به دنبال درک بهتر از این کشور زیبا و تاریخی هستید، موزه ملی مالزی قطعاً یکی از مقاصد اصلی شما خواهد بود.
گرد آوری:بخش گردشگری بیتوته