به گزارش بی‌بی‌سی، «فیلانت رکورد ۲۰۲۵» قرار نیست به تولید انبوه برسد و به گفته رنو یک لابراتوار روی چهار چرخ است. در ساخت این خودرو از فناوری‌های جدیدی استفاده شده که رنو قصد دارد در محصولات آینده‌‌اش از آنها استفاده کند. ظاهر خودرو با اقتباس از سه مدل طراحی شده که در گذشته برای رنو رکوردشکنی کردند: رنو ۴۰CV سال ۱۹۲۵، رنو نروا اسپرت سال ۱۹۳۴ و رنو اتوئل فیلانت که در سال ۱۹۵۶ ساخته شد.
«فیلانت رکورد ۲۰۲۵» یک باتری ۸۷ کیلووات ساعتی دارد که به گفته رنو همان باتری است که در رنو سنیک الکتریکی استفاده می‌شود.
برخی قطعات خودرو با چاپگر سه‌‌بعدی و آلیاژ پیشرفته‌‌ای ساخته شده که ترکیبی از آلومینیوم، اسکاندیوم و منیزیم است. این آلیاژ که از آن در صنایع هوایی استفاده می‌شود وزن کم و مقاومت زیادی دارد.
بدنه خودرو هم برای کاهش وزن با فیبرکربن ساخته شده و مهندسان رنو با محاسبات کامپیوتری از حداقل مواد برای ساخت بدنه استفاده کرده‌‌اند. در نتیجه وزن فیلانت با وجود باتری ۶۰۰ کیلوگرمی تنها ۱۰۰۰ کیلوگرم است.
فیلانت برای یک سرنشین جا دارد. راننده، خودرو را با فرمانی شبیه به موتورسیکلت کنترل می‌کند که دو دسته دارد. فرمان و پدال ترمز به طور مکانیکی به چرخ‌‌ها وصل نیستند و الکترونیکی کنترل می‌‌شوند. این فناوری به سبک‌‌تر شدن ماشین کمک کرده است.
رنو با همکاری شرکت لاستیک‌‌سازی میشلن لاستیک‌هایی ویژه برای فیلانت ساخته که سطح تماس کمی با جاده دارند. رنو می‌‌گوید این لاستیک‌ها حدود ۴۰درصد ضریب اصطکاک کمتری نسبت به لاستیک‌های معمولی دارند و استفاده از آنها باعث می‌شود تا مسافتی که خودرو با هر بار شارژ حرکت می‌کند بیشتر شود.
رنو اعلام کرده در ماه‌‌های آینده پس از آزمایش خودرو در تونل باد طراحی بدنه را کمی تغییر خواهد داد تا مقاومتش در برابر هوا به حداقل برسد. این کارخانه سپس قصد دارد با فیلانت رکورد حداکثر حرکت یک خودروی الکتریکی با هر بار شارژ را ثبت کند.
در حال حاضر خودروی آزمایشی مرسدس بنز EQXX با رکورد حرکت ۱۲۰۲ کیلومتر با یک بار شارژ، یکی از کم‌‌مصرف‌‌ترین خودروهای الکتریکی جهان است.
