متن مذاکره حسن روحانی و ولادیمیر پوتین در سال ۱۳۹۲ را با هم می خوانیم:
روحانی از پوتین پرسید:
▫️در سوریه چه کار می‌خواهی بکنی؟
پوتین در جواب با لحنی مردد گفت:
▫️فکر می‌کنی می‌شود اسد را نگه داشت؟
روحانی پاسخ داد:
▫️بله می‌شود؛ اما با اصلاحات.
▫️پوتین: چگونه؟
▫️روحانی: حزب بعث سوریه هم سکولار است. به آزادی‌های اجتماعی مردم کاری ندارد. در این وضعیت فقط اسد است که می‌تواند وحدت سوریه راحفظ کندو هیچ جایگزینی هم ندارد. ما هم خیلی تلاش کردیم جایگزینی پیدا کنیم اما نه ما که حتی فرانسوی‌ها و انگلیسی‌ها و حتی شما روس‌ها هم جایگزینی ندارید.
پوتین اما بر سخنش اصرار کرد:
▫️بعید است اسد بماند.
روحانی هم حرفش را تکرار کرد:
▫️جایگزین کیست؟ ارتش جز از اسد فرمان نمی‌برد.
در اینجا رئیس‌جمهور روسیه حرف مهم‌تری زد:
▫️اگر اسد را بزنند چه؟
▫️روحانی: سوریه بهم می‌ریزد و باید از او محافظت شود.
▫️پوتین: من برای تأمین اسلحه اسد هیچ مشکلی ندارم.
▫️روحانی: کمک تسلیحاتی کافی نیست، باید کمک سیاسی کرد.
▪️پوتین اما روحانی را رها نکرد. دست او را گرفت و تا پای ماشین رئیس‌جمهور ایران آمد. او روحانی را از زمانی می‌شناخت که هر دو دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورهایشان بودند. به هنگام سوار شدن روحانی در ماشین، پوتین در گوش رئیس‌جمهور ایران گفت:
▫️من یک کشتی در ساحل مدیترانه و یک هواپیما در پایگاه‌هایمان آماده کرده‌ام تا در شرایط اضطراری بشار اسد بتواند به مسکو بیاید.
▪️این حرف پوتین، روحانی را تکان داد؛ یعنی پوتین آنقدر از سقوط اسدنگران بودکه به فکراسباب فرار او بود؟! اما این فکر را به روی پوتین نیاورد؛ چون نمی‌دانست تردید و ترفند پوتین از سر نگرانی برای اسد است یا طرحی است برای عبور از اسد؟!
فقط پای ماشین در گوش پوتین یک توصیه به او کرد:
▫️تمهید خوبی است. اما فقط خود اسد نفهمد. چون نباید فکر کند مفری برای او وجود دارد. باید بداند محکوم به مقاومت است.
