همزمان با چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، جمعی از احزاب اصلاح‌طلب از تشکیل «شورای هماهنگی احزاب اصلاح‌طلب» خبر دادند. این شورا با هدف انسجام‌بخشی به جریان اصلاحات از طریق تحزب، بازتعریف راهبرد‌های سیاسی و تعامل مؤثر با نهاد‌های حکومتی اعلام موجودیت کرده است.

به گزارش ایلنا  متن بیانیه این شورا به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به شرح ذیل است:

جلوه‌های باشکوه قیام مردم ایران در سال ۵۷ از یاد‌ها محو نخواهد شد و در حالی که امواج سهمگین انقلاب، با ضربات کوبنده خود بر پیکره فرمانفرمایان وخدایگان ثروت و قدرت، از سیطره و استیلای سلطنت فرو می‌کاستند، پژواک دلنشین آزادی طلبی و بانگ پرطمطراق عدالت خواهی نیز در گستره ایران عزیز طنین انداز می‌شد.

اگرچه درد‌ها آشکار و راه مشخص بود، اما مسیری دشوار برای دستیابی به آرمان‌های تاریخی آبا و اجدادی مان در پیش رو داشتیم و بارگران مصائب حاکمیت فردی سلاطین و استیلای اقلیت مطلق بر اکثریت ملت بزرگ سرزمین پارس برای آزادمردان و شیرزنان این مرز وبوم، چون تیغی در گلو وخاری در چشم، صبر و قرارمان را ربوده بود؛ لذا باشلیک هر گلوله درجوخه‌های اعدام وآویخته شدن هر طناب داری بر گردن مبارزان وطن، جوشش خون شهدای این خاک بلاخیز، از زمین تفیده وطن دوچندان می‌شد و نواخته شدن هرسیلی بر گونه معترضین و تداوم محکومیت منتقدین به حبس و بند، ما را در مسیری که در پیش گرفته بودیم، راسخ و استوارتر می‌کرد، اما امیدوارانه به سمت فردایی روشن حرکت می‌کردیم تا حلبی آباد‌های حاشیه شهر‌ها برچیده شده و نماد‌های کاخ نشینی و اختلافات ویرانگر طبقاتی محو شوند، فردایی که هیچ زن ایرانی برای تامین لقمه نانی بی ارزش، ناچار به تن فروشی نباشد و بساط فقر و فساد، رانت‌خواری و ویژه خواری نورچشمی‌های حاکمیت برچیده شده و زنگار‌های ناشی از تمایزات دینی، باور‌های فردی، عقیدتی وقومیتی افراد ازجامعه زدوده شوند.

از همین رو، با خود عهدکردیم تا در پایان شب‌های تاریک جمود و ظلمت و طلوع سحرگاهان آزادی، حاکمیت را به مردم بازگردانیم و آغاز حاکمیت قانون را با تبدیل زندان‌ها به موزه و دانشگاه به جشن بنشینیم، بر دستان کوخ نشینان و کارگران بوسه بزنیم و نقطه پایانی بر سرکوب منتقدین و معترضین بگذاریم و این پیام والا و ارزشمند را به جهانیان برسانیم که شأن و منزلت مردم پرغرور ایران زمین، والاتر از آن است تا آزادی و کرامت این ملت و این سرزمین کهن، ملعبه دستان سلاطین و حکمرانان مستبد و ناشایست باشند و چه خون‌هایی که درطول تاریخ این آب و خاک و این راه مقدس از بهترین جوانان و دلیر مردان و شیرزنان وطن بر خاک تفتیده ایران عزیز ریخته شد تا نهال آزادی و کرامت این مرز و بوم در سایه عدالت اسلامی به ثمر بنشیند و در سایه حضور شایستگان درجایگاه حاکمیت، شاهدکشوری آزاد، آباد، برخودار و توسعه یافته باشیم و ایران را به نماد آزادی خواهی و کرامت بشری در جهان مبدل کنیم.

هم اکنون نیز با گذشت بیش از چهار دهه از انقلاب سال ۵۷ آمال و آرزو‌های های ارزشمند و مترقی آن دوران، کماکان مایه مباهات و افتخار دلسوزان این آب و خاک هستند و بنظر می‌رسد که نیاز امروز ما نیز همچون گذشته، تلاش برای دستیابی به همان آرمان‌های تاریخی ملت ایران است، چرا که به جهت ابهام و اشکالات موجود در مرحله تدوین و اجرای همه پرسی قانون اساسی ایران و علیرغم رای اکثریت مطلق مردم درد کشیده وطن به لزوم استقرار نظام جمهوری، کماکان با نظام حکمرانی فردی و قدرت وسیع ان در کشور مواجه هستیم، ساختاری معیوب که برخلاف آرمان‌های اولیه انقلاب، شخص اول کشور و نهاد‌های تحت امر وی در ساختار موجود را از دایره نظارت و پاسخگویی در پیشگاه ملت مصون داشته و همین اختیارات وسیع و تمرکز قدرت از یکسو و عدم وجود نهاد‌های قانونی و مستقل برای رسیدگی به مطالبات عمومی و نظارت بر عملکرد تمامی مسؤلین کشور ازسوی دیگر، موجب بروز فساد و ناکارآمدی در ارکان مختلف نظام حکمرانی شده است.

از طرفی گسترش نگران کننده رانت‌های قدرت و ثروت در میان عده‌ای محدود و دخالت نظامیان و نهاد‌های امنیتی در امور اجرایی و اقتصادی، زمینه طرد شایستگان از مدیریت کشور و تداوم سومدیریت‌های گسترده را بیش از پیش فراهم کرده است و غالب کرسی‌های تصمیم گیری و مناصب حاکمیتی، بدون توجه به توانمندی افراد، در میان عده‌ای محدود دست به دست می‌شوند، تا جایی که جوانان مظلوم و نخبگان وطن به عنوان سرمایه‌های واقعی این آب و خاک و به منظور برخورداری از یک زندگی حداقلی، آواره دیار غربت می‌شوند.

در حوزه عدالت قضایی، اجتماعی و اقتصادی نیز شاهد اوضاع آشفته تری هستیم و تعداد قابل توجهی از چهره‌های سیاسی و مدنی، بدون برگزاری دادگا‌های قانونی، علنی و عادلانه در حبس و حصر‌های طولانی به سر می‌برند، آمار بیکاری عمومی و به ویژه عدم اشتغال فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به نقطه بحرانی و نگران کننده رسیده و براساس آمار مراکز رسمی کشور، بیش از ۴۰٪ مردم در زیر خط فقر قراردارند؛ لذا در آستانه چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب ایران، ضرورت دارد تا درخصوص وقایع چهاردهه اخیرکشور، نگاهی به گذشته داشته باشیم و در مورد دلایل بروز بحران‌ها و انسداد‌های موجود قدری تأمل کنیم و به منظور پاسداشت رشادت‌های این ملت بزرگ در طول انقلاب، جنگ ۸ ساله و بحران‌های دائمی و طاقت فرسای اقتصادی، حرکت درمسیر وفاق وهمدلی را از بازگشت به آرمان‌های تاریخی ایران آغاز کنیم.

از همین رو، ضرورت دارد تا به منظور جلب مجدد اعتماد عمومی جامعه، با انجام اقداماتی تاثیرگذار و بنیادین نظیر صدور فرمان اصلاح قانونی اساسی، ممنوعیت فعالیت اقتصادی و سیاسی نیرو‌های نظامی و امنیتی، رفع حصر و عفو محکومین سیاسی و امنیتی، پرهیز از وادادگی در برابر چین و به ویژه روسیه، باب گفت‌و‌گو و تعامل را با ملت خود و تمامی ملت‌های جهان بگشاییم و از این طریق دین خودمان را به خون شهدای وطن ومام میهن ادا کنیم؛ لذا برخی تشکل‌های قانونی و مردمی اصلاح طلب، اقدام به فعالیت مجدد در قالب «شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب» به عنوان یک مجموعه ریشه دار و مردمی کرده‌اند تا بر خلاف رویه‌های غلط گذشته و به جای تمرکز بر فعالیت‌های انتخاباتی، پیگیر مطالبات عمومی جامعه و استیفای حقوق ملت عزیز ایران باشند.