به گزارش همشهری آنلاین، روزنامه جوان نوشت: سخنرانی روز ۲۲بهمن رئیس‌جمهور ایران دکتر مسعود پزشکیان رشک‌برانگیز بود، نه فقط از جهت شاخص‌های وحدت داخلی که بسیار بر آن تکیه کرد و نه به‌خاطر نزدیک به بیست مرتبه اشاره به «رهبریت مقام معظم رهبری» و فصل‌الخطاب دانستن کلام و پیام رهبری، بلکه از جهت تبیین دقیق نکته‌ای مغفول در بین بسیاری از مردم که «اصولاً امریکا دنبال مذاکره نیست که ما در مقابل بخواهیم با ترامپ مذاکره بکنیم یا نکنیم».
حبذا به آقای رئیس‌جمهور که منطق و شجاعت و تدبیر را یکجا در یک سخنرانی جمع کرد. وقتی به یاد می‌آوریم برخی رئیسان‌جمهور پیشین را که چگونه در دوقطبی‌سازی با رهبری و جریان‌های اصیل سیاسی کشور، خیال امریکا را آسوده می‌کردند، باید به دکتر پزشکیان تبریک گفت که نرخ دلار و فشار بازار و اطرافیان بیمار او را نترساند و صریحاً گفت که «اگر امریکا واقعاً دنبال مذاکره بود، از این‌غلط‌ها نمی‌کرد» (اشاره به یادداشت ترامپ که از ایران تسلیم کامل خواسته است.)
ترامپ در آن یادداشت و سخنان بعد از آن حتی حاضر نشده است هزینه تسلیم‌شدن ایران را بپردازد و از ایران خواسته است تا هزینه تسلیم مقابل امریکا را هم خود برگردن بگیرد! معنای یادداشت ترامپ این است که یا بمباران می‌شوید، یا باید همه آنچه را می‌خواهم بمباران کنم، خودتان تعلیق و تخریب کنید! خدا رحمت کند مرحوم مدرس را که درسی تاریخی به ایرانیان داد و امام بزرگوار با یادآوری آن، ذهن ما را با یکی از اصول منطقی و معرفتی زندگی آشنا کرد. وقتی روس‌ها به ایران اولتیماتوم دادند و مجلس در آستانه پذیرش آن بود، به قول امام «.. آن را به مجلس بردند و همه اهل مجلس ماندند که چه باید بکنند؛ در یک مجله خارجی نوشته است که یک روحانی با دست لرزان آمد پشت تریبون ایستاد و گفت حالا که ما بناست از بین برویم، چرا خودمان از بین ببریم خودمان را؟ رأی مخالف داد. بقیه جرئت پیدا کردند و رأی مخالف [دادند]؛ رد کردند اولتیماتوم را.»
تهدید ترامپ تکرار تاریخ است. در آن زمان مدرس با دستی لرزان روشنگری کرد. در این زمان رهبر انقلاب با قدرت و دست‌برتر روشنگری می‌کند. قبلاً در همین ستون نوشته‌ام اصلاح‌طلبان بعد از دوره اول ترامپ که او را دیوانه‌ای خطرناک برای کل جهان و غیرقابل‌اعتماد می‌دانستند، ناگهان در این دوره مقابل او زبان نرم و حس اعتماد پیدا کرده‌اند، که این قابل‌پذیرش نیست. قضاوت من بر اساس صدها توییت و یادداشت و سخنان کوتاه و بلند آنان بود. با امضای یادداشت اخیر ترامپ که نشانه‌ای از ابله‌بودن دشمنان ماست، بسیاری از اصلاح‌طلبان سکوت نارضایتی پیشه کردند و برخی که شمارشان هم کم نیست، نوشتند که از این یادداشت احساس توهین و تحقیر و خشم کرده‌اند یا نوشتند که نمی‌توانند مطمئن باشند ترامپ اصولاً هدفش مذاکره با ایرانیان است. سخنرانی رئیس‌جمهور، اما در مقام رئیس دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان که در دولت او نیز حضور دارند، مانند سرفصلی بر بی‌اعتمادی به ترامپ شد. یک باره نامه ترامپ وحدتی در ایران ایجاد کرد که خودمان به صد دفتر نمی‌توانستیم ایجاد کنیم. این وحدت فارغ از برخی نوشته‌های کودکانه‌ای است که هنوز هم بی‌توجه به واقعیت مذاکره و درخواست امریکا، دولت و حکومت ایران را مقصر مذاکره‌نکردن با امریکا و وضع موجود را متأثر از آن می‌دانند که منطق این نوشته‌ها ارزش بحث ندارد.
پس از سخنرانی رهبر انقلاب در جمع نیروی هوایی، نوشتم که دولت باید بدون اتلاف وقت، حمایت کامل خود را از سخنان و منطق رهبری اعلام کند. برخی پرسیدند راهکار شما برای برون‌رفت از مشکلات کشور چیست و آیا بحران‌های اقتصادی و امنیتی کشور را بر گردن می‌گیرید. فرض ایشان همیشه این است که مقاومت و نپذیرفتن حرف زور دشمن آن هم دشمنی که پر زور است، یعنی خسارت محض. با چنین ذهنیت و فرضی، ما یا باید مذاکره کنیم یا خسارت محض بدهیم. این عده هیچ‌گاه نتیجه مذاکره را خسارت محض نمی‌دانند، با آنکه هم تجربه آن و هم شواهد بسیار آن را دیده‌اند. به همین‌خاطر است که معتقدم سخنرانی رئیس‌جمهور که با شجاعت در آن تبیین شد امریکا اگر قصد مذاکره داشت نباید چنان غلط‌هایی می‌کرد، بسیار غنیمت بود و آثار این وحدت را در کنترل اقتصادی و امنیتی کشور نیز خواهیم دید. «ترسیدن از ترامپ» ننگی بدتر از تسلیم مقابل مغولان و محمود افغان در تاریخ ایران به جا می‌گذاشت. یک استاد مبرز فلسفه که منتقد نظام و رهبری است، هنگام حضور رهبر انقلاب در نماز جمعه پس از شهادت سیدحسن نصرالله به من پیغام داد که در جمع گروهی از استادن فلسفه همگی اذعان کرده‌اند که «آقای خامنه‌ای شجاع‌ترین رهبر تاریخ ایران از زمان باستان تاکنون است» و ما حالا ثمره این شجاعت را می‌بینیم و خوشه‌چین آن هستیم و در زیر بال‌های این شجاعت آرمیده‌ایم.
