در این مراسم رضا مهدوی، دبیر چهلمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر، گفت: بزرگان بسیاری در ۱۰۰ سال گذشته در این مکان مقدس فعالیت کردند؛ افرادی مانند کلنل علینقی وزیری که تکرارشدنی نیستند. از این مدرسه افرادی به موسیقی معرفی شدند که امروز استاد هستند. امیدوارم جوانهای امروز استادان، آهنگسازان و موسیقیدانهای فردا باشند. یکی از این افراد فریدون شهبازیان بود که آثار ماندگاری را در موسیقی خلق کرد.
او ادامه داد: امیدوارم هنرجویان موسیقی در کل کشور از افرادی مانند شهبازیان الگو بپذیرند و هنرآفرینی این چهرهها را نمونه کار خود قرار دهند.
مهدوی همچنین گفت: در مرتبه چهلم جشنواره که عرصه پختگی است، دیگر اجازه آزمون و خطا نداریم و هر چه نقص هست از بنده است. حتما آیندگان آزمون و خطاها را سرلوحه قرار میدهند و جشنواره را بهتر برگزار میکنند. تا امروز هر دوره شاهد ترقی این رویداد بودهایم و در آینده هم حتما شاهد شکوفایی بیشتر آن خواهیم بود.
حسن ریاحی، موسیقیدان پیشکسوت، هم گفت: امروز در بدو ورود به هنرستان موسیقی، یاد سالهای گذشته که فارغالتحصیل شدم، افتادم. خوشحالم که هنرستان موسیقی فعال است و دانشجویان خوبی را تربیت میکند که بعدها جذب ارکسترهای خوب میشوند. نمیدانم باید درباره چه صحبت کنم. روی صحبت من درباره جوانهای کشور است که به پشتیبانی و حمایت نیاز دارند و ارگانهای مسوول باید از آنها پشتیبانی کنند. امیدوارم یک انجمن آهنگسازان و نوازندگان جوان تشکیل شود که استعدادهای خوب را کشف و روی آنها کار کند. اینگونه نوازندگان جوان میتوانند در ارکسترهای خوب شرکت کنند. امیدوارم این کار انجام شود.
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، گفت: صحبت کردن در حضور شما عزیزان دشوار است، هرچند گاهی به شوخی میگویم آدم زن باشد، معلم باشد و سخنگو باشد، پس باید خیلی صحبت کند اما به جهت بزرگی شما عزیزان سخن گفتن در حضورتان کار راحتی نیست. موسیقی زبان مشترک همه ملتهاست. موسیقی زبانی است که به گفتار نیاز ندارد اما به گویاترین زبان بیانکننده احساسات است. موسیقی آن لحظهای است که آوای زیبای ربنای شجریان را فارغ از زبان و دین میشنویم و روح ما به پرواز درمیآید. او افزود: هر چقدر کلمه قاصر است، این موسیقی است که راه را باز میکند و این توان را به انسان میدهد که در نی بدمد و زخمه بر تار بزند. ما فراز و فرودهایی را در موسیقی گذراندیم و خوشحالیم چهلمین دوره جشنواره آن را جشن میگیریم. موسیقیدانها بالا و پایینهای بسیاری را تاب آوردهاند و ناملایمتیهایی را تحمل کردهاند؛ البته که رسم بزرگان گذشت است.
در نخستین شب از چهلمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر، کنسرت ارکستر ملی به رهبری همایون رحیمیان در تالار وحدت روی صحنه رفت. رپرتوار انتخابی این کنسرت بدون کلام بود و قطعاتی از آثار استادان ابوالحسن صبا، فریدون شهبازیان، امینالله رشیدی، حسین دهلوی و ... اجرا شد. در این کنسرت امیر نظری به عنوان سولیستویولن قطعه شوشتری ابوالحسن صبا را نواخت که تنظیم آن برعهده مازیار حیدری بود.
همزمان با اجرای این کنسرت در تالار وحدت که اتفاقا آواها و نواهای آشنا و دلانگیزی را به گوش میرساند، تالار رودکی میزبان عاشیقهای تبریز بود که کنسرت آنها فضایی شاد، مفرح و دلنشین را رقم زده بود. این کنسرت که به سرپرستی عاشیق احمد ملکی علیشاه برگزار شد، سه نوازنده قوپوز، یک نوازنده نقاره، یک نوازنده بالابان و یک نوازنده دایره داشت که همگی مقابل میکروفن ایستاده بودند و با هماهنگی دلنشینی اجرا میکردند. البته که اجرای این گروه، فضای خشک و رسمی برخی از اجراهای موسیقی را نداشت و هر آوای موسیقی که در کنسرت آنها به گوش میرسید برخاسته از یک فرهنگ و هنر غنی، باستانی و محلی بود. درحقیقت با شنیدن موسیقی این گروه، گویی به سرزمین آذربایجان میرفتیم و مناظر شهری و روستایی این منطقه مقابل چشمهایمان نقش میبست. این کنسرت که اتفاقا فضایی صمیمی داشت، به حدی لذتبخش بود که لازم نبود حتما ترکزبان باشید که از آن لذت ببرید. عاشیق ملکی در بخشی از این کنسرت گفت: موسیقی کهن عاشیقی را که ۶هزار سال پیشینه دارد، تلاش کردهایم حفظ و سینه به سینه آن را منتقل کنیم. این میراث را باید به نسل آینده منتقل کنیم؛ به همین دلیل امروز یک جوان را با خود آوردهایم که ببینیم بهخوبی از ما آموخته است یا نه؟
خبرگزاری ایسنا نوشته است نخستین شب از چهلمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر در دو تالار وحدت و رودکی، به گونهای برگزار شد که تعداد صندلیهای خالی حداقل در دو سانس اول قابلتوجه بود. این در حالی است که شاید همین اجراها در شرایط عادی با حداکثر مخاطب روی صحنه بروند. حال میتوان علت ماجرا را به کاستیها در تبلیغات برای جشنواره مرتبط دانست. البته که انتشار دیرهنگام جدول جشنواره و لغو کنسرت میلاد کیایی و جایگزینی اجرای او با گروه تبریزی یک روز پیش از برگزاری جشنواره، در این امر بیتاثیر نبوده است.