اضطراب در مورد رابطه جنسی در ماه اول بارداری و ماه‌های دیگر، ۱۰۰ درصد طبیعی است، اما خوشبختانه جنین در رحم شما امن‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید.
داشتن رابطه جنسی در تمام نه ماه بارداری معمولی، بی‌خطر است. اما اگر یک بیماری زمینه‌ای یا عوارض بارداری دارید، از پزشکتان درباره نوع رابطه جنسی و مدت زمان آن مشورت بگیرید. از بسیاری جهات، سه ماهه اول بارداری، سخت‌ترین دوره بارداری است. شما حالت تهوع و خستگی و تغییرات هورمونی دارید، به علاوه نسبت به همه چیزهایی که ممکن است به جنینتان آسیب برساند، از جمله داشتن رابطه جنسی، بسیار مضطربید.
اگر این بزرگترین ترس شماست، بدانید که شما تنها نیستید. پس به شما یک خبر خوب می‌دهیم: در یک بارداری معمولی، رابطه جنسی در تمام 9 ماه، از جمله ماه اول بارداری و سه ماهه اول، ایمن است. مگر اینکه پزشکتان به شما گفته باشد که رابطه جنسی نداشته باشید. بجز این هیچ دلیلی برای اجتناب از آن وجود ندارد. ماهیچه‌های اطراف رحم و مایع آمنیوتیک داخل آن به محافظت از جنین در حین رابطه جنسی کمک و پلاک مخاطی در دهانه رحم از عبور میکروب‌ها جلوگیری می‌کند. اصلا نگران نباشید! آلت تناسلی همسرتان نمی‌تواند رحم شما را در حین رابطه جنسی لمس کند یا به آن آسیب برساند.
به طور کلی احتمال سقط جنین در سه ماهه اول در مقایسه با سایر سه ماهه بیشتر است. متاسفانه، حدود 10 تا 15 درصد از بارداری‌ها به سقط جنین ختم می‌شوند که اکثر آن‌ها در 13 هفته اول اتفاق می‌افتند، اما به این نکته توجه کنید که داشتن رابطه جنسی در ماه اول بارداری، علت آن نیست.
حدود نیمی از سقط‌های جنین به دلیل ناهنجاری‌های کروموزومی رخ می‌دهد که در طول لقاح جنین ایجاد می‌شود و شما درباره آن مقصر نیستید. بسیاری از علل ناهنجاری‌های کروموزومی ناشناخته هستند. سقط جنین می‌تواند ناشی از عوامل خطر مختلفی باشد که عبارتند از:
ممکن است در روزهای اولیه بارداری تمایل چندانی به رابطه جنسی نداشته باشید و هیچ کس نمی‌تواند شما را سرزنش کند، اما برای محدود کردن احتمال سقط جنین، نیازی به اجتناب از رابطه جنسی ندارید.
دلایل زیادی برای خونریزی خفیف یا لکه‌بینی در سه ماهه اول وجود دارد و بیشتر آن‌ها ربطی به رابطه جنسی ندارند. حدود 15 تا 25 درصد از زنان باردار، خونریزی سه ماهه اول بارداری را تجربه می‌کنند که به رابطه جنسی مرتبط نیست.
لکه‌بینی در ماه اول بارداری می‌تواند نشانه‌ای از لانه‌گزینی تخمک بارور شده باشد که نشانه خوبی است. اما به این موضوع دقت کنید که بسیاری از زنان باردار خونریزی لانه‌گزینی ندارند. خونریزی شدیدتر ممکن است به مسائلی مانند جفت سرراهی، یا حاملگی خارج از رحم ارتباط داشه باشد، اما حتی این شرایط نیز به دلیل رابطه جنسی رخ نمی‌دهند.
دهانه رحم شما تغییرات بسیاری را تجربه می‌کند. هورمون‌های بارداری ممکن است آن را خشک‌تر از حد معمول کنند و حتی باعث پارگی رگ‌های خونی شوند. گاهی اوقات رابطه جنسی می‌تواند باعث تحریک واژن و منجر به خونریزی خفیف یا لکه‌بینی شود که به رنگ صورتی، قرمز روشن یا قهوه‌ای و طبیعی است و باید ظرف یک یا دو روز برطرف شود.
علائمی که نشان می‌دهد باید با پزشک خود تماس بگیرید، عبارتند از:
رابطه جنسی در ماه اول بارداری، سه ماهه اول بارداری و حتی در کل بارداری می‌تواند دردناک باشد و در بیشتر موارد به دلیل تغییرات کاملا طبیعی است که در بدن شما اتفاق می‌افتد. بجز عفونت، دلایل دیگری وجود دارد که باعث می‌شود رابطه جنسی در سه ماهه اول دردناک باشد:
اگر رابطه جنسی آنقدر دردناک است که از آن اجتناب می‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است یک علت پزشکی زمینه‌ای وجود داشته باشد، یا اینکه فقط تغییر پوزیشن در رابطه جنسی، آن را برطرف کند.
دو دلیل وجود دارد که ممکن است در اوایل بارداری دچار گرفتگی خفیف بعد از رابطه جنسی شوید. یک؛ ارگاسم‌ها که اکسی‌توسین آزاد می‌کنند و دو؛ مایع منی که حاوی پروستاگلاندین است و می‌تواند باعث انقباضات رحمی در طول رابطه جنسی و حتی چند ساعت بعد از رابطه جنسی شود. حتی اگر همسرتان در حین رابطه جنسی، نوک سینه‌های شما را تحریک کرده باشد، باز هم ممکن است به انقباض منجر شود.
این شرایط، تا زمانی که گرفتگی‌ها خفیف باشند و مدت کوتاهی پس از رابطه جنسی برطرف شوند، کاملا طبیعی است. سعی کنید استراحت کنید و اگر انقباض‌ها برطرف نشد، با پزشکتان تماس بگیرید.
در ابتدای مقاله گفتیم که رابطه جنسی در دوران بارداری کاملا بی‌خطر است مگر اینکه پزشک آن را منع کرده باشد. رابطه جنسی در دوران بارداری می‌تواند منجر به انقباضاتی شود که در حاملگی‌های کم‌خطر، موقتی و بی‌ضرر هستند، اما در صورت داشتن شرایط پزشکی ممکن است این انقباضات منجر به زایمان زودرس یا سایر عوارض شوند.
در صورتی که هر یک از شرایط زیر را دارید، حتما با پزشکتان در مورد بی‌خطر بودن رابطه جنسی در دوران بارداری مشورت کنید:
سقط مکرر، داشتن دو یا بیشتر از سقط است. حدود 1 درصد از زنان سقط مکرر را تجربه می‌کنند و علت آن در بسیاری از موارد ناشناخته است. به یاد داشته باشید که رابطه جنسی به خودی خود باعث سقط جنین نمی‌شود، اما در حاملگی‌های پرخطر باید اقدامات احتیاطی بیشتری در برابر انقباضات رحمی انجام بدهید که شامل نداشتن رابطه جنسی هم هست.
اگر بیش از یک نوزاد باردار هستید، پزشک ممکن است برایتان استراحت لگن تجویز کند تا به ترم کامل یعنی بارداری کامل نزدیک شوید. در چنین شرایطی، هیچ چیزی نباید به واژن شما وارد شود که شامل پرهیز از رابطه جنسی و همچنین اجتناب از اکثر معاینات واژینال است.
استراحت لگن مانند استراحت در بستر نیست. بلکه ممکن است شامل محدودیت‌هایی برای داشتن ارگاسم باشد، بنابراین باید مطمئن شوید که دستورالعمل‌های پزشک خود را درک کرده‌اید. (اگر لازم است از تمام فعالیت‌های جنسی خودداری کنید، هنوز راه‌هایی برای صمیمیت شما و همسرتان وجود دارد.)
دهانه رحم ناتوان، به این معنی است که دهانه رحم در دوران بارداری خیلی زود باز شده است. در حالت ایده‌آل، دهانه رحم درست قبل از شروع زایمان شروع به نازک شدن و نرم شدن می‌کند تا بتوانید نوزاد خود را به دنیا بیاورید. اما اگر دهانه رحم خیلی زود باز شود، در معرض خطر سقط جنین و زایمان زودرس هستید.
زایمان زودرس، شرایطی است که زایمان بین هفته‌های 20 تا 37 بارداری شروع می‌شود. بعید است که این اتفاق در 12 هفته اول بارداری رخ دهد، اما اگر قبل از هفته 37 بارداری، علائم زایمان مانند انقباضات، کمردرد و ترشحات واژن را دارید، ممکن است پزشک از شما بخواهد از فعالیت‌هایی که می‌تواند باعث پیشرفت زایمان شود، اجتناب کنید.
جفت معمولا در بالا یا کنار رحم تشکیل می‌شود، اما هنگامی که در زیر آن تشکیل شود، شرایطی به نام جفت سرراهی ایجاد می‌کند. اگر جفت سرراهی دارید، ممکن است در طول بارداری خونریزی داشته باشید. همچنین ممکن است در حین زایمان خونریزی بیش از حد داشته باشید.
اینکه آیا شما نیاز به مراجعه به پزشک متخصص زنان دارید یا نه، به مدت زمانی که علائم دارید و شدت علائمتان بستگی دارد. خونریزی خفیف و درد و گرفتگی بعد از رابطه جنسی معمولا طبیعی است، به ویژه اگر 1 یا 2 روز پس از مقاربت برطرف شود.
شما باید خونریزی شدید، درد یا گرفتگی شدید و سایر علائم عفونت مانند تب را در اسرع وقت به پزشکتان اطلاع بدهید. هر نوع نگرانی خود را با پزشکتان در میان بگذارید، حتی اگر در هیچ یک از این دسته‌ها قرار نگیرد.
رابطه جنسی در ماه اول بارداری (سه ماهه اول بارداری) همیشه راحت یا خوشایند نیست، اما اگر در معرض خطر عوارض نباشید، داشتن رابطه جنسی حتی در ماه اول بارداری بی‌خطر است. اگر به بیماری‌های مرتبط با بارداری دچارید، از پزشکتان بپرسید که دقیقا چه نوع فعالیت‌های جنسی برایتان مجاز است و از مطرح کردن این موضوعات با پزشکتان خجالت نکشید. سلامتی شما و جنین، مهم‌تر از هر چیز دیگر است.
