به گزارش "ورزش سه"، برابر نیوکسل، ستاره نروژی برای اولین بار با پیراهن سیتی در یک بازی رسمی کاپیتان شد. در بازی رفت پلی‌آف، او طلسم ناکامی در در گلزنی مقابل رئال مادرید را شکست و قطعا امید گواردیولا برای بازی برگشت در برنابئو است.
«اگر قرار است ۱۰ سال در یک باشگاه بمانی، دیر یا زود باید مسئولیت‌های خاصی را بپذیری. این تصمیم را من گرفتم، نه بازیکنان.» این را پپ گواردیولا در مورد اولین کاپیتانی هالند با منچسترسیتی گفت.
هالند در غیاب دی بروینه و با وجود حضور گوندوگان و استونز در تیم، بازوبند کاپیتانی را در بازی مقابل نیوکسل پوشید. او مسئولیتی را در زمین به عهده گرفت که باید دوباره در برنابئو آن را تکرار کند.
اگر دی بروینه در ترکیب اصلی باشد، بازوبند کاپیتانی را می‌بندد، اما اگر نباشد، هالند دوباره قدمی به جلو خواهد گذاشت. هم به عنوان رهبر گروه و هم به عنوان گلزن اصلی.
سیتی به حس ششم هالند چنگ زده تا شکست بازی رفت مقابل رئال مادرید را جبران کند و به یک‌هشتم نهایی صعود کند. او در لیگ قهرمانان اروپا در ۹ بازی ۸ گل به ثمر رسانده است. اگرچه قبلاً عملکرد خوبی مقابل رئال مادرید نداشت، اما با دو گل خود در اتحاد، طلسم را مقابل این تیم شکست. این می‌تواند نشانه‌ای از تغییر روند عملکرد او مقابل مادرید باشد. در دو دیدار قبلی‌اش در برنابئو، او بدون گل از زمین خارج شده بود.
در گذشته، هالند در مرحله حذفی لیگ قهرمانان درخشش خاصی نداشته است. در فصل ۲۳-۲۰۲۲، او در نیمه‌نهایی مقابل رئال مادرید و البته در فینال بزرگ مقابل اینتر میلان هیچ گلی به ثمر نرساند. و سال گذشته، در فصل ۲۴-۲۰۲۳، از چهار بازی بین یک‌هشتم و یک‌چهارم نهایی که انجام داد، تنها یک گل به کپنهاگن در بازی برگشت یک‌هشتم نهایی زد. به عنوان بازیکن مهمان، او بسیار کمتر از زمانی که در حضور تماشاگران خود بازی می‌کند، گل می‌زند.
با وجود اینکه مرموش پس از هت‌تریکش مقابل نیوکسل در شرایط خوبی به سر می‌برد، اما هنوز مشخص نیست که در ترکیب اصلی در برنابئو حضور داشته باشد.
در چنین شرایطی، توانایی هالند برای تهدید مدافعان رئال مادرید بسیار حیاتی به نظر می‌رسد. دو گل منچستر می‌تواند وایکینگ را بیدار کند. این امیدی است که منچستر سیتی به آن چنگ زده است.
در برنابئو، هالند باید مهره کلیدی باشد و شاید کاپیتان. شوآمنی، آسنسیو، رودیگر یا آلابا باید هالند را مهار کنند. حذف زودهنگام سیتی توسط رئال به معنای خداحافظی دوباره هالند از شانس‌هایش برای کسب توپ طلاست. هالند همه چیز را در خطر می‌بیند.
