یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت
خاک ره آن یار سفرکرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت
فریاد که از شش جهتم راه ببستند
آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت
امروز که در دست توام مرحمتی کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت
درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
که این طایفه از کشته ستانند غرامت
ای آن که به تقریر و بیان دم زنی از عشق
ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت
حاشا که من از جور و جفای تو بنالم
بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت
درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
کاین طایفه از کشته ستانند غرامت
در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی
بر میشکند گوشه محراب امامت
کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ باز
پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت
در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی
بر میشکند گوشه محراب امامت