به گزارش همشهری آنلاین، جوان نوشت: حسین کروبی، فرزند مهدی کروبی در سخنانی پیرامون وضعیت حصر پدرش، با اشاره به دیدار چندی قبل خود و مادرش (فاطمه کروبی) با رئیس قوه قضائیه در این باره گفته که به آقای اژهای گفتهایم که هر وقت حاکمیت به جمعبندی رفع حصر رسید، «قبل از آن لازم است حق شهروندی این افراد در انتقاد به وضعیت کشور را به رسمیت بشناسند».
سخن پسر مهدی کروبی در حالی است که نه فقط حق انتقاد به وضعیت کشور، بلکه به نظر میرسد حتی حق آشوب و اغتشاش در کشور هم برای موسوی و کروبی و رهنورد به رسمیت شناخته شده بود، زیرا پس از راه انداختن فتنه سال ۸۸ هیچ مجازات و هیچ محدودیتی برای آنان در نظر گرفته نشد. اما این موضوع که از سوی سران فتنه زیادهخواهی درباره شرایط رفع حصر صورت بگیرد، جالب توجه است.
اصلاحطلبان تلاش دارند موضوع حصر سران فتنه را مهم و به روز نگه دارند، گرچه خود میدانند و بعضاً اذعان علنی هم دارند که حصر سران فتنه برای مردم مهم نیست. اخیراً هم جبهه اصلاحات حسین کروبی، پسر مهدی کروبی را دعوت کرده است تا در جلسه این جبهه حضور یابد و توضیحاتی درباره وضعیت حصر پدرش ارائه کند.
حسین کروبی به یک سایت اصلاحطلب گفته که «به مناسبت آغاز پانزدهمین سال حصر آقایان کروبی، موسوی و خانم رهنورد کارگروهی تحت عنوان پیگیری رفع حصر در جبهه اصلاحات تشکیل شده است و از اینجانب هم دعوت شد ضمن حضور چند جملهای درباره آخرین وضعیت حصر بگویم».
او با اشاره به اینکه گویا پرونده حصر در اختیار رئیس قوه قضائیه قرار گرفته، در مورد سخنانش در جلسه جبهه اصلاحات گفته «اشارهای به دیدار خود و مادرم با آقای محسنی اژهای که در چند ماه پیش انجام شده بود کردم که از ایشان خواستم در صورتی که حاکمیت در هر زمانی به جمعبندی رسید که رفع حصر از آقایان کروبی و موسوی صورت پذیرد، در ابتدا لازم است حق شهروندی محصوران در انتقاد از وضعیت کشور را به رسمیت بشناسد و همچنین آستانه تحمل خود را در بیانیهها و مصاحبه محصورین بالا ببرد، نه اینکه مثل گذشته که برخوردهای تند و فیزیکی با شخص آقای کروبی، خانواده و منزل مسکونی ایشان انجام میشد مجدداً بخواهند همان اعمال را انجام دهند.»
حسین کروبی که خود نیز پرونده امنیتی و سابقه بازداشت دارد، در حالی معتقد است سران فتنه حق انتقاد ندارند که نوع برخورد حاکمیت با سران آشوبهای ۸۸ نشان میدهد که آنها فراتر از انتقاد، گویی حق آشوب و اغتشاش هم داشتهاند. چه آنکه پس از هشت ماه آشوب خیابانی و نیز به هم ریختن فضای روانی جامعه با حجمی بالا از بیانیهها و ادعاهای دروغین در سال ۸۸، حاکمیت هیچ گونه اعمال مجازات یا حتی محدودیتی برای سران فتنه سبز قائل نشد. حصر هم که اعمال محدودیت برای تأمین امنیت جامعه است، یک سال و اندی پس از این هشت ماه آشوب اعمال شد و دلیل آن هم آشوب ۲۵ بهمن ۸۹ بود و نه وقایع سال ۸۸.
در واقع به رغم همه اغتشاشات سال ۸۸ و علیرغم تهمتها و دروغهای کروبی و موسوی و رهنورد در این زمینه، و حتی علیرغم حمایت از آشوبگران عاشورای ۸۸، حاکمیت هیچ کاری با سران فتنه نداشت و آنها از امتیازات یک شهروند عادی و بلکه بیشتر، به طور کامل برخوردار بودند و نظام، در برابر سران فتنه کاملاً با رأفت اسلامی رفتار کرد.
از سویی اگر رفع حصر هم صورت پذیرد، باز هم برگی دیگر از رأفت اسلامی نظام است و در برابر عفو و رأفت نمیتوان شرط گذاشت و حسین کروبی فقط میتواند ممنون نظام باشد. لجبازی و طلبکاری بیدلیل و ادعاهای دروغین همانی است که باعث فتنه ۸۸ و آشوب بهمن ۸۹ و نهایت حصر سران فتنه شد و مسیری به گشایش مدنظر اصلاحطلبان ندارد.