یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که افراد ممکن است در معرض سطوح ناسالم آلاینده‌های هوا در داخل خانه خود قرار بگیرند، حتی اگر کیفیت هوای بیرون خوب باشد. این پژوهش اهمیت نظارت بر کیفیت هوای داخل خانه را برجسته می‌کند.
براساس گزارش ScienceDaily، محققان دانشگاه بیرمنگام با استفاده از حسگرها و تکنیک‌های ابتکاری در یک دوره 2 هفته‌ای دریافتند که ذرات معلق (PM) در خانه‌های آزمایش‌شده بالاتر و متغیرتر از سطوح بیرونی است. آنها متوجه شدند که سطوح PM در یک خانه بیش از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی (WHO) طی 9 روز بود.
«کاترین راتبون» (Catrin Rathbone)، یکی از نویسندگان این پژوهش می‌گوید: «مطالعه ما نیاز به نظارت بر آلودگی هوای داخل خانه را نشان می‌دهد، زیرا مردم می‌توانند هوای ناسالمی در خانه خود داشته باشند، حتی اگر هوای بیرون خوب باشد. البته سطوح PM به‌طور قابل توجهی بین خانه‌های بررسی‌شده متفاوت بود.»
محققان می‌گویند که عواملی مانند موقعیت و مکان خانه و تهویه آن بر سطح ذرات آلاینده تأثیر می‌گذارد و به همین دلیل اندازه‌گیری میزان آن می‌تواند پیچیده‌تر از اندازه‌گیری آلودگی هوای بیرون باشد. محققان چند عامل مختلف را شناسایی کردند که در ایجاد PM در فضاهای داخلی نقش دارند، 2 عامل مربوط به فعالیت‌های داخل ساختمان، مانند افزایش حرکت توسط ساکنین و 3 عامل مرتبط با عوامل خارجی مانند وجود دریچه آشپزخانه یک رستوران در مجاورت خانه بود.
محققان از فاکتورگیری نامنفی ماتریس (NMF) که ابزاری قدرتمند برای کشف الگوهای نهفته در داده‌هاست برای مدل‌سازی دقیق‌تر سطوح PM داخلی استفاده کردند. آنها همچنین از حسگرهایی استفاده کردند که به آنها امکان می‌داد تا تصویر دقیق‌تری از سطوح آلاینده ایجاد کنند.
طی بررسی 14 روزه چند خانه در بریتانیا آنها دریافتند که سطح آلودگی در هر خانه بالاتر و متغیرتر از بیرون است. این خانه‌ها در منطقه سلی‌اوک (Selly Oak) بیرمنگام واقع در 4 کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر قرار داشتند. البته محققان می‌گویند که باید خانه‌های بیشتری مورد بررسی قرار بگیرد، بااین‌حال تکنیک آنها برای اندازه‌گیری میزان PM داخلی حائز توجه است و می‌تواند برای تحقیقات بزرگ‌تر مورد استفاده قرار بگیرد.
یافته‌های پژوهش حاضر در Scientific Reports منتشر شده است.
