به گزارش رکنا، پایهگذاری مدرسه موسیقی وزیری توسط کلنل علینقی وزیری در سال ۱۳۰۲ شمسی، یکی از مهمترین و ارزشمندترین اقدامهای حوزه موسیقی در ایران بوده است. این مدرسه در تاریخ موسیقی ایران جایگاه ویژهای دارد. از بین آموزشدیدگان برجسته این مدرسه که بعدها هر کدام به ستارهای درخشان در موسیقی ایرانی تبدیل شدند، میتوان به ابوالحسن صبا، روحالله خالقی و عبدالعلی وزیری اشاره کرد.
عبدالعلی وزیری (۱۲۸۶-۱۳۶۸) که خود استادی بزرگ در زمینه موسیقی اصیل ایرانی بود، شاگردان بزرگی همچون دلکش و شهرام ناظری را به جامعه موسیقی معرفی کرد. در ده سالگی موسیقی را تحت نظر برادرش، کلنل وزیری، آغاز کرد. او با نواختن تار کار میکرد و سپس به سمت آواز رفت و در این دو زمینه حرفهای شد.
در اوایل اسفند ۱۳۵۶، سعید ویسزاده، خبرنگار روزنامه اطلاعات، مصاحبهای مفصل با این استاد بزرگ آواز انجام داد که در شماره سوم اسفند ماه همان سال منتشر شد. محور گفتوگو درباره کاهش فعالیتهای وزیری و نظراتش درباره موسیقی ایرانی بود.
پس از تاسیس مدرسه موسیقی کلنل وزیری و دورههای فعال او، اکنون فعالیتهای او در عرصه موسیقی به کمترین حد رسیده است. او بیان میکند که بسیاری از دوستان و همکاران سابقش از دنیا رفتهاند، از جمله مرحوم خالقی و مرحوم صبا که هر دو نقشی بینظیر در موسیقی ایران داشتند. این امر باعث کاهش کارهای وزیری شد، اما همکاری او با رادیو تلویزیون بهشکل تدریس در کلاس آواز ادامه دارد. او بر این باور است که حال نوبت جوانان است تا فعالیت کنند.
ویسزاده پرسید که اگر این دیدگاه درست باشد، باید کار مؤثری که توسط افرادی مثل اصغر بهاری و جواد معروفی صورت میگیرد چگونه توجیه شود، چرا که این افراد حتی از وزیری سالخوردهتر هستند. وزیری اشاره کرد که زمینه کار آنها با کار او متفاوت است و شاید دیگر برای او ممکن نباشد که آواز بخواند.
کشور در زمینه موسیقی با چالشهایی مواجه است که وزیری به برخی از آنها اشاره کرده. از جمله اینکه بعد از فوت روحالله خالقی، سلیقهاش با دیگران منطبق نشد و ارکستر گلها جایگاه و اهمیت قبلیاش را از دست داد. او معتقد است که مسئولیت و دلسوزی که استادان گذشته داشتند، کمرنگ شده است.
علیرغم تلاشهای رادیو تلویزیون در ترویج موسیقی خوب ایرانی، وزیری بیان میکند که ممکن است حمایت نرمافزاری و مادی کافی وجود نداشته باشد. مردم معمولاً درخواست موسیقی نمیکنند و این باور اشتباهی است که آنان چراگاه اصلی موسیقی تلقی شوند. او تأکید میکند که زمان نقش مهمی در حل این مشکلات دارد و با استمرار علاقه مردم، بهبود میسر خواهد شد.
وزیری باور دارد که جوانان باید درک بهتری از ردیف موسیقی ایرانی داشته باشند. همانطور که در موسیقی کلاسیک غربی بر دو گام ماژور و مینور تأکید میشود، موسیقی ایرانی نیز بر هفت دستگاه و گوشههای مختلف تأکید دارد. این تنوع به آهنگسازان اجازه میدهد تا آهنگهای جدیدی خلق کنند.
در گفتوگو، وزیری به محدودیتهای مالی و کمبود امکانات برای هنرمندان ایرانی اشاره میکند، و میگوید که عدم مرکزیت و مدیریت منسجم شرایط سختتری برای تولید موسیقی ایجاد کرده است. این چالشها باعث میشود که هنرمندان زمان و انرژی بیشتری برای تهیه وسایل لازم برای تولید آثار خود صرف کنند.
معرفی و حمایت از موسیقی خوب ایرانی نیاز به پشتیبانی بیشتر دارد و برای توسعه آن همچنان نیازمند تلاشهای فراوانی هستیم. وزیری اظهار امیدواری میکند که با همت و علاقه موزیسینها و هنرمندان، این اوضاع بهبود یابد.
منبع: خبرآنلاین