تا حالا شده یه رفتار یا حرف از رواندرمانگرتون شما رو به شک بندازه که آیا این برخورد حرفهایه؟ بر اساس پروتکلهای اخلاقی انجمن روانشناسان آمریکا (ACA) یک سری از رفتارها میتونن زنگ خطری برای مراجعین رواندرمانی باشن
تعریف از ظاهر مراجع:
رواندرمانگر نباید در مورد ظاهر یا جذابیت مراجع اظهار نظر کنه. طبق اصول ACA، این نوع اظهارات میتونن تمرکز از مسائل اصلی درمان رو منحرف کنن و احساس ناامنی یا سوتفاهم ایجاد کنن.
لمس بدون دلیل:
رواندرمانگر نباید مراجع رو لمس کنه مگر در درمانهای خاص با هدف مشخص. لمس ناخواسته یا غیرضروری نقض حریمهای حرفهایه. مراجع حق داره فوراً این رفتار رو متوقف کنه و درخواست مرزهای واضحتری داشته باشه.
تماس یا پیامکهای غیرضروری خارج از جلسات:
طبق پروتکلهای ACA، رواندرمانگر فقط در موارد ضروری مثل هماهنگی جلسات یا بحرانها میتونه تماس بگیره. تماسها یا پیامهای غیرضروری خارج از جلسات میتونن نشونهای از عدم رعایت مرزهای حرفهای و ایجاد ارتباط نامناسب باشن.
حرف زدن بیش از حد در مورد زندگی شخصی رواندرمانگر:
اطلاعات شخصی رواندرمانگر نباید وارد جلسات درمانی بشه. زمانی که رواندرمانگر بیش از حد دربارهٔ زندگی شخصی خودش صحبت میکنه، این میتونه روند درمان رو مختل کنه و تمرکز مراجع رو از مسائل خودش منحرف کنه.
سرزنش یا تحقیر مراجع:
هیچگونه سرزنش، تحقیر یا توهینی از سوی رواندرمانگر نباید به احساسات مراجع وارد بشه. طبق نظر ACA، وظیفهٔ رواندرمانگر اینه که فضایی امن، بدون قضاوت و حمایتی برای مراجع ایجاد کنه تا بتونه به راحتی مسائل خودشو بیان کنه.
نقض حریم خصوصی مراجع:
تمام اطلاعاتی که در جلسات درمانی مطرح میشه باید کاملاً محرمانه بمونه، مگر در شرایط خاص قانونی. طبق پروتکلهای ACA، نقض این حریم خصوصی میتونه اعتماد مراجع رو از بین ببره و آسیب جدی به رابطه درمانی وارد کنه.
در نهایت، اگر با چنین رفتارهایی مواجه شدی، بدون که حق داری رواندرمانگرت رو تغییر بدی یا به رفتار اون اعتراض کنی. رواندرمانی باید فضایی امن، بدون قضاوت و حمایتکننده باشه. هر چیزی کمتر از این غیرقابل قبوله.