به گزارش "ورزش سه"، تقریبا یک سال و نیم قبل بود که آخرین بازمانده از نسل طلایی بسکتبال ایران در پایان یک جام جهانی برای ایران که با شکست مقابل لبنان پرونده اش بسته شد، پیراهن تیم ملی را وسط زمین قرار داد و آن را بوسید و در میان تشویق بازیكنان دو تیم ایران و لبنان و تماشاگران، با چهره‌ای بغض كرده از تیم ملی بسكتبال خداحافظی كرد.
فوق ستاره 218 سانتی متری بسکتبال ایران بعد از 20 سال بازی در تیم ملی روز خوبی را برای خداحافظی اش انتخاب نکرده بود. اما بعد از گذشت حدود 18 ماه فدراسیون بسکتبال و در راس آن جواد داوری رئیس فعلی که همبازی سابق حدادی محسوب می شود، مراسم خداحافظی رسمی محبوبترین و شاید خوش اخلاق ترین بازیکن تاریخ بسکتبال ایران را در تالار بسکتبال آزادی ترتیب داد.
حامد که همچنان در آستانه 40 سالگی به بازی در تیم های باشگاهی ادامه می دهد، دیروز با یک کت و شلوار رسمی در مراسم خداحافظی اش از بازی های ملی حاضر شد، اگرچه پیراهن شماره 15 او در تیم ملی با یک ابعاد بزرگ در سالن قرار داشت و برای همیشه نیز در تیم ملی بایگانی شد تا هیچ کس بعد از حامد حدادی این شماره را بر تن نکند. بازیکنان تیم ملی که وسط نیمه بازی با هند در انتخابی کاپ آسیا انتظار یکی از اسطوره های تاریخ بسکتبال را می کشیدند، برای حدادی تونل افتخار تشکیل دادند و یک روز به یادماندنی را برایش رقم زدند.
از وزیر ورزش گرفته که حسابی از حامد حدادی تعریف و تمجید کرد تا جواد داوری رئیس فدراسیون و تماشاگران حاضر در سالن و البته بازیکنان تیم ملی، روز ویژه ای را برای اسطوره بسکتبال ایران رقم زدند. بازیکنی که همچنان تنها ایرانی به شمار می رود که چند سال را در بالاترین سطح بسکتبال جهان یعنی لیگ NBA سپری کرد و در سطح آسیا هم سال ها به عنوان یک فوق ستاره شناخته می شد.
از نظر خیلی از کارشناسان پیدا کردن جانشین برای حامد حدادی که به همراه نسل طلایی بسکتبال ایران سه دوره فاتح مسابقات قهرمانی آسیا شد، کاری نه تنها دشواری بلکه شاید تا سال ها نشدنی بود. نسلی که در کنار حامد حدادی، بازیکنانی همچون صمد و آیدین نیکخواه بهرامی، مهدی کامرانی، اوشین ساهاکیان، حامد آفاق و... را در ترکیب خود داشت و نتایجی گرفت که در تاریخ بسکتبال ایران به ثبت رسید.
اما قاب ویژه روز خداحافظی حامد حدادی، حضور همسرش در کنار او بود. البته که مادر این ستاره بسکتبال هم در مراسم حاضر بود و کاملا هم احساسی لحظات خداحافظی پسرش را تماشا می کرد. حامد که فعلا علاقه چندانی به ورود به دنیای مربیگری نشان نداده و همچنان مشغول بازی است، احتمالا تا چند وقت دیگر با کنار رفتن از دنیای قهرمانی می تواند وقت بیشتری را در کنار خانواده خود سپری کند.
این پسر اهوازی که سال ها در همین تالار بسکتبال آزادی روزهای تلخ و شیرینی را همراه با تیم ملی سپری کرد، در 3 اسفند 1403 به صورت رسمی از بازی های ملی خداحافظی کرد و به گفته خودش به یکی از آرزوهایش که خداحافظی در تهران بود، رسید.
