به گزارش "ورزش سه"، داوود فنایی به عنوان یکی از دستیاران یحیی گل‌محمدی و در پست مربی گلرها به این تیم بازگشته بود و البته بعد از دو فصل از این تیم جدا شد. هرچند از آن زمان تا به امروز بحث زیادی درباره چرایی این جدایی و مسائل آن وجود دارد، اما فنایی همواره ترجیح داده سیاست سکوت را در خصوص آن در پیش بگیرد. اما اکنون مشخص شده تعهدنامه‌ای که مدیران پرسپولیس بعد از جلسه جدایی‌اش از وی گرفته‌اند، سهم زیادی در سکوت چند وقت اخیر او داشته است. در ادامه صحبت‌های فنایی را می‌خوانید.
پیگیر شکایتم از تیم بعثت کرمانشاه هستم
الان در یک تیم لیگ دویی هستم و زیاد نمی‌خواهم در این مورد صحبت کنم، از بعثت کرمانشاه جدا شدم و به مشکل خوردیم و الآن هم درگیر یک دعوای حقوقی با این باشگاه هستم. اصلا نمی‌خواهم در این مورد صحبت کنم، نباید دستم را در این قضیه برای آنها رو کنم. (با خنده). در این یک سال گذشته در لیگ آزادگان و لیگ دسته دوم کار کردم و حالا منتظرم که شرایط بازگشت به لیگ برتر فراهم شود، من مربی حرفه‌ای هستم و جایی که شرایط برای همکاری مساعد باشد، کار می‌کنم.
شرایط این روزهای پرسپولیس قابل پیش بینی بود
پرسپولیس شرایط سختی را پشت سر گذاشت و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، بازی‌هایش بازی‌های سختی از آب درآمد و متاسفانه هم از آسیا و جام حذفی کنار رفت و سوپرکاپ را هم که از دست داد. به هر حال باید این روزها را پیش‌بینی می‌کردند که متاسفانه این اتفاق نیفتاد.
تعهدنامه 500 میلیونی گرفته‌اند تا علیه مدیریت حرف نزنم
ببینید من از روزی که از پرسپولیس جدا شدم، یک پروتکل امضا کردم که تحت هیچ شرایطی در مورد کادر مدیریتی باشگاه پرسپولیس اصلا صحبت نکنم، چون اگر صحبت می‌کردم یا الآن صحبت کنم باید ۵۰۰ میلیون تومان جریمه بدهم! به خاطر همین است که هیچوقت اصلا انتقاد نمی‌کنم. خیلی‌ها می‌گویند چرا به عنوان پیشکسوت یا مربی سابق در مورد شرایط این تیم صحبت نمی‌کنید، چون من پروتکلی امضا کردم و نمی‌توانم انتقادی علیه ارکان مدیریتی باشگاه پرسپولیس داشته باشم.
نمی‌توانستم مثل بعضی‌ها باشم
من یک قرارداد سه ساله با باشگاه پرسپولیس امضا کرده بودم، ما سه جام گرفته بودیم، فینال آسیا رفتیم، سوپرجام را گرفتیم و.. از آن قرارداد، دو سال باقی مانده بود و زمان فسخ قرارداد برای اینکه می‌خواستم در تیم دیگری مشغول شوم این تعهدنامه را امضا کردم وگرنه می‌توانستم مثل خیلی‌ها شکایت کنم و در خانه بنشینم و نزدیک ۷ میلیارد تومان پول بگیرم ولی به خودم اجازه ندادم برای پولی که زحمت نکشیدم، مثل بعضی‌ها دست به کار دیگری بزنم.
من گنجینه اسرار بودم و باید یک طور مرا ساکت می‌کردند
به هر حال باید چنین پروتکلی را امضا می‌کردیم، آنها زرنگ هستند دیگر، چون می‌دانستند که من مثل گنجینه اسرار هستم و زیر و بم همه چیز را می‌دانستم، اما اگر بخواهم صحبت کنم باشگاه می‌تواند علیه من اعادهٔ حیثیت کند. اگر بخواهم انتقاد کنم باید هزار جا جوابگو باشم. برای همین هیچ وقت راجع به مشکلات حرف نمی‌زنم.
اگر درباره مشکلات مدیریتی حرف بزنم به آنها برمی‌خورد
خب به آنها برمی‌خورد اگر من بخواهم در این مورد حرف بزنم. آنهایی که منافعی دارند بهشان برمی‌خورد. شما اگر بخواهید عملکرد کسی را بسنجید باید ببینید در پایان فصل چه ثمره‌ای برای تیم باقی ماند؟ جامی می‌گیرد یا نه؟ مُشت نمونه خروار است، پرسپولیس همیشه باید قهرمان باشد، یا در لیگ یا در جام حذفی و حتی آسیا هم باید عملکرد خوبی داشته باشد، اما وقتی تا این جای کار اینهمه ناکامی بر جا مانده و دستاوردی وجود ندارد، کارنامه افراد زیر بغلشان است دیگر.
به پیج‌ها پول می‌دهند تا علیه منتقدان هجمه راه بیندازند
آنهایی که منافع دارند و این آقایان را به تیم آوردند، به یک‌سری پیج‌ها و صفحات پول می‌دهند و هر پیشکسوتی که بخواهد در مورد این مسائل صحبت کند، علیه او هجمه راه می‌اندازند! شما به عملکردها و دستاوردها نگاه کنید، وقتی دستاوردی وجود نداشته خب حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند. بیرانوند شش، هفت سال با پرسپولیس بهترین جام‌ها را گرفت، به فینال آسیا رفت و دروازه‌بان تیم ملی بود و بهترین عملکرد را داشت.
