به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه شرق نوشت: اقتصاد ما به‌شدت سیاسی شده است و وابستگی به تصمیمات سیاسی دارد، ما یک‌سری نهادها و سازمان‌های خاص داریم که مقدار زیادی منابع دارند، پول و اعتبار دارند حال بماند که اصلا در این شرایط کمک‌حال دولت خواهند بود و منابع مالی در اختیار دولت خواهند گذاشت یا نه؟
اما سؤال اساسی اینجاست در میدان و عمل ما نیاز به تکنولوژی داریم، ما نیاز به ابزارآلات و فناوری صنعتی داریم حتی اگر دانش فنی کار را داشته باشیم، با شرایط تحریمی آیا می‌شود سامانه فرسوده هوایی کشور را تجهیز کرد یا کیفیت خودروهای داخلی را ارتقا داد یا میدان‌های عظیم نفت و گاز و پتروشیمی را با صنایع ۳۰ سال پیش جایگزین کرد؟
آیا تکنولوژی روز دنیا را برای مسکن و شهرسازی داریم تا هم مشکلات موجود را حل و هم برای جوانانمان ایجاد اشتغال کنیم؟ بله همه اینان همت و تلاش می‌خواهند اما در یک محیط با تدبیر و آرام، نه در محیط آشوب و متشنج با شرایط تحریمی که به‌شدت دست ما را بسته است.
باید بپذیریم محیط فعلی ما متشنج است یعنی دارای پیوستگی‌ها و پیچیدگی‌های شدیدا گسترش‌یافته‌ای در هر دو سطح داخلی و خارجی است، هم در داخل دگرگونی عظیمی در حال رخ‌دادن است و هم آنکه صحنه بین‌المللی بسیار ناامن است.
در این حالت سیاست‌گذار باید استراتژی‌ها و تاکتیک‌های مختلفی برای تصمیم‌گیری داشته باشد تا بتواند سیستم مربوطه را به مقتضای محیطی حفظ کند، برای برون‌رفت از محیط متشنج به محیط باتدبیر، در نظام بین‌الملل در شرایط بحرانی باید بسیار به الزامات محیطی توجه شود تا حداقل خطاها و اشتباهات رخ دهد.
