به گزارش "ورزش سه"، موراتا تنها بازیکنی نبود که در ماه ژانویه گذشته میلان را ترک کرد. حضور سرجیو کونسیسائو، ترتیب از پیش پیچیده اتفاقات در ماه‌های گذشته را تغییر داد. گالاتاسرای و ترکیه در مسیر او قرار گرفتند و کاپیتان تیم ملی اسپانیا چارچوب ایده‌آلی برای ادامه دوران حرفه‌ای خودش پیدا کرد. پیش روی او یک سال حضور قرضی و گزینه خرید از تیمی قرار دارد که کاملاً خودش را وقف یک موراتای خوشحال کرده است.
او که توسط عزیزانش احاطه شده و از تمام محبت‌هایی که از مردم در استانبول دریافت کرده بسیار خوشحال است، در گفتگو با مارکا گفت:« ما پنجمین ستاره را روی پیراهن می‌خواهیم که به معنی قهرمانی گالاتاسرای در بیست و پنجمین دوره لیگ ترکیه خواهد بود.»
یک مصدومیت جزئی باعث شد او نتواند در دربی حساس مقابل فنرباغچه مورینیو بازی کند و گفتگوی جالبی با مارکا انجام داد.
- و ناگهان، استانبول و گالاتاسرای...
موراتا: من بسیار خوشحالم. دارم تجربه‌ای را زندگی می‌کنم که در ابتدا ممکن است متفاوت به نظر برسد اما من کشوری فوق‌العاده،باشگاهی باورنکردنی و مردمی فوق‌العاده دوست‌داشتنی را پیدا کرده‌ام. من عاشق زندگی‌ای هستم که اینجا دارم و از آمدنم بسیار خوشحالم.
ممکن است تعجب‌آور باشد که یک جدایی در تابستان اتفاق بیفتد و دیگری در زمستان؟
موراتا: شرایط فوتبالی است. در نهایت، هر کس باید به شرایط خودش فکر کند. نظر دادن آسان است اما اگر همه چیز خوب پیش برود، فصل آینده در لیگ قهرمانان اروپا بازی خواهم کرد و این برای من مهم است. من می‌خواستم در بالاترین سطح اروپا رقابت کنم که کار آسانی نیست.
- هنوز از فوتبال بازی کردن لذت می‌بری؟
موراتا: در مورد من، بله، لذت می‌برم. گاهی شاید کمتر. این یک شغل است و با گذشت سال‌ها درک برخی چیزها دشوار می‌شود. گاهی بیشتر از آنچه باید رنج برده‌ام. با گذشت زمان فهمیده‌ام که نمی‌توانم با شرایطی که در اختیار من نیست بجنگم. چیزی که می‌خواهم این است که خوشحال باشم، از آخرین سال‌های فوتبالم لذت ببرم و تا حد ممکن بهترین باشم.
- جدا از یک باشگاه خوب و یک جو فوق‌العاده، در استانبول چه چیز دیگری پیدا کرده‌ای؟ انگیزه داری؟
موراتا: بله، خیلی زیاد. جایی را پیدا کرده‌ام که با من به شکل خاصی رفتار می‌شود، با محبت و عشق فراوان و از مردم اینجا بسیار راضی هستم. همه به من گفته بودند که ترک‌ها فوق‌العاده هستند، اما تا زمانی که اینجا نیایی و خودت نبینی، متوجه نمی‌شوی که چقدر بیشتر از آنچه فکر می‌کنی خوش رفتار هستند. آنها حاضر هستند همه چیزشان را به تو بدهند. این انتقادی از جاهای دیگر نیست اما در اینجا نسبت به برخی نقاط اروپا احساس آرامش بیشتری دارم. احساس آرامش و امنیت دارم.
- آیا این اشتیاق ترک‌ها به فوتبال که از آن صحبت می‌شود را احساس کرده‌ای؟
موراتا: بله، کاملاً مشهود است. در هر جایی که بروی، در هر رستورانی که باشی، به تو نشان می‌دهند که طرفدار کدام تیم هستند، اما همیشه با نهایت احترام، با شوخی اما با احترام زیاد. نگردو، گوتی، ریرا، خوان ماتا با من درباره شگفتی‌های ترکیه به شکلی فوق‌العاده صحبت کرده بودند، اما تا زمانی که اینجا نیایی و خودت نبینی متوجه نیستی... حقیقت این است که من بسیار خوشحالم.
- جام جهانی ۲۰۲۶ در پیش است و اسپانیا جزو تیم‌های مدعی است. تجربه تو در جام جهانی قطر چندان خوب نبود...
موراتا: اول باید صعود کنیم، وگرنه همیشه شگفتی‌هایی وجود دارد. اسپانیا همیشه حضور دارد اما برخی کشورها دچار مشکل شده‌اند. امیدوارم بتوانیم آنجا باشیم.
- آیا از همه تیم‌هایی که در آنها بازی کرده‌ای، خاطرات خوبی داری؟
موراتا: البته. آنها بخشی از زندگی من هستند. از همه آنها چیزهایی یاد گرفته‌ام، هر کدام داستانی متفاوت دارند. از همه آنها خاطره دارم. بزرگ‌ترین حسرت من این است که هرگز با اتلتیکو مادرید قهرمان نشدم. این همیشه در ذهن من خواهد ماند. چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام و دوستان زیادی دارم. یکی از موفقیت‌های زندگی این است که تعداد کمی بتوانند درباره تو بد صحبت کنند، و این خودش دستاورد است. همه چیز فقط درباره گل‌ها و جام‌ها نیست.
- نظرت درباره اتفاقاتی که برای داوران رخ می‌دهد چیست؟
موراتا: حس بدی دارم چون آنها هم خانواده دارند، احساسات دارند و در اسپانیا همیشه چیزی هست که درست کار نمی‌کند و این باعث ایجاد فضایی ناخوشایند برای آنها می‌شود. ما متوجه نیستیم که به آنها نیاز داریم و آنها باید به داوری ادامه دهند. ما باید بیشترین اعتماد ممکن را به آنها بدهیم، زیرا آنها بخش اساسی فوتبال هستند.
موراتا سپس پاسخ‌های کوتاه در واکنش به بعضی کلمات داد.
ختافه: مثل یک خانواده است. مردم بسیار صمیمی هستند.
رئال مادرید: ابعاد متفاوت و قدرت.
یوونتوس: فضایی خانوادگی، شرکت و باشگاهی فوق‌العاده. کارمندان شگفت‌انگیز.
چلسی: لیگ برتر و انگلیس. چیز بیشتری نمی‌توانم بگویم چون مدت کوتاهی آنجا بودم. بزرگی باشگاه نشان می‌دهد که تیم مهمی است.
اتلتیکو مادرید: بدون شک، هواداران و ریشه‌ها و تاریخ آنها. شیوه‌ای که زندگی را احساس می‌کنند. صد سال هم بگذرد، همان اشتیاق را خواهند داشت. من فلسفه زندگی یعنی فلسفه اتلتی را به فرزندانم آموزش خواهم داد. هر روز با همان اشتیاق کار می‌کنی و یک روز برنده خواهی شد.
میلان: باشگاهی بزرگ، با مردمی بسیار صمیمی و پر از تاریخ.
گالاتاسرای: من هواداران را انتخاب می‌کنم که شگفت‌انگیز هستند، و شیوه‌ای که آنها با مردم رفتار می‌کنند.
تیم ملی: همه چیز است، یکی از بهترین اتفاقاتی که می‌تواند برای یک فوتبالیست رخ دهد. هر کسی که این پیراهن را پوشیده باشد، همین را خواهد گفت. احساسی باورنکردنی.
