همشهری آنلاین به نقل از بن زازمر در هالیوود ریپورتر نوشت: هر فصل جوایز اسکار برای من خاص است، اما امسال ابعاد جدیدی پیدا کرده است. پس از ۱۴ سال پیش‌بینی جوایز آکادمی تنها بر اساس داده‌ها و آمار، این اولین فصل اسکاری است که آن را به‌عنوان یک تازه‌پدر تجربه می‌کنم.
آیا بهترین تصمیم والدینی من این بود که اولین فیلمی که فرزندم را در معرض آن قرار دادم «ماده» باشد؟ شاید نه! خوشبختانه، او که تنها پنج ماه داشت، در تمام مدت فیلم به‌آرامی روی پایم خوابید و چیزی از آن متوجه نشد.
و حتی اگر هنوز در سنی نیست که بتوانیم بعداً درباره فیلم صحبت کنیم، این تجربه هیجان جدیدی در من ایجاد کرده است—هم برای تماشای فیلم‌های آینده و هم برای بازبینی آثار کلاسیک قدیمی.
اما همه این‌ها مربوط به سال‌های آینده است. در حال حاضر، ما یک رقابت اسکاری برای پیش‌بینی داریم! مدل من شامل جوایز صنعت، دسته‌بندی‌های دیگری که یک فیلم در آن نامزد شده است،
امتیازات منتقدان، بازارهای شرط‌بندی، و داده‌های متفرقه دیگر است. در هر دسته‌بندی، مدل مشخص می‌کند که هر عامل پیش‌بینی‌کننده در گذشته تا چه حد با جوایز اسکار همبستگی داشته است—با اتکای کمتر به سال‌های قدیمی‌تر، به‌دلیل تغییر ترکیب رأی‌دهندگان—و این فرآیند منجر به مجموعه‌ای از ضرایب می‌شود که سپس روی داده‌های امسال و لیست نامزدها اعمال می‌شوند.
هدف از گنجاندن بازارهای شرط‌بندی این است که هر عاملی را که ممکن است ذهن رأی‌دهندگان اسکار را درگیر کرده باشد—مانند اخبار لحظه آخری—اما هنوز در نتایج جوایز قبلی لحاظ نشده است، در نظر بگیرد. در بیشتر موارد، احتمالات شرط‌بندی فقط آنچه را که مدل از قبل می‌دانسته تأیید می‌کنند.
اما گاهی اوقات، در رقابت‌های بسیار نزدیک، این بازارها می‌توانند مدل را تا حدی تغییر دهند که نامزد موردنظر تغییر کند.
در نهایت، به مجموعه‌ای از احتمالات برای هر نامزد می‌رسیم که نشان می‌دهد چقدر شانس بردن جایزه را دارند. و در فصلی از اسکار که این‌قدر پر از تغییرات غیرمنتظره است، این تنها چیزی است که هر نامزدی دارد: یک شانس. احتمالات هیچ تضمینی ارائه نمی‌کنند.
