محققان به‌تازگی دریافته‌اند که زندگی در شرایط آب‌وهوایی گرم قادر است فرایند پیر شدن انسان را حتی در ابعاد مولکولی، سرعت ببخشد.
پژوهشگران آمریکایی در مطالعه جدید خود، متوجه شدند که ساکنین نقاط گرم این کشور، زودتر از ساکنین مناطق سردتر فرایند پیری را طی می‌کنند. در طی بررسی مذکور، سن زیستی مورد ارزیابی قرار گرفته است که با مقایسه عملکرد بدن در سطح سلولی و مولکولی سنجیده می‌شود. نتایج نشان داده است که قرار گرفتن در معرض گرما برای مدت طولانی می‌تواند تا ۲.۴۸ سال، سن زیستی را افزایش دهد و عوارضی مشابه با مصرف سیگار در انسان ایجاد کند.
تغییرات اقلیمی در دهه‌های اخیر باعث شده است تا گرمای بیش از حد، به اولین عامل مرگ بر اثر شرایط آب‌وهوایی در ایالات متحده تبدیل شود و انتظار می‌رود که موج‌های گرم در سال‌های آتی افزایش نیز پیدا کنند. اکنون پژوهش جدید نشان می‌دهد که عوارضی مثل گرمازدگی یا سکته، تنها آثار گرما نیستند و این عامل می‌تواند در طولانی مدت، تاثیرات مهم دیگری روی بدن داشته باشد. طبق گفته محققان، تاثیرات گرما روی انسان به‌شکل فوری قابل تشخیص نیست؛ اما در طی سالیان می‌تواند با ایجاد تغییرات سلولی و مولکولی، زمینه را برای ابتلا به برخی از بیمارها نیز فراهم کند.
در طی پژوهش اخیر، نمونه خون ۳۶۸۶ نفر با سن بیشتر از ۵۶ سال از سراسر آمریکا جمع‌آوری شده و پس از بررسی‌های مولکولی، با دما و رطوبت محل زندگی طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶، تطبیق داده شده است. مقایسه‌ها نشان می‌دهد که ساکنین مناطقی با دمای بیشتر از ۳۲ درجه سانتی‌گراد در نیمی از سال، به‌صورت میانگین ۱۴ ماه سن زیستی بیشتری در مقایسه با افرادی داشته‌اند که چنین شرایطی را در ۱۰ روز از سال یا کمتر تجربه می‌کنند.
با وجود تمامی شواهد علیه گرما، هنوز پژوهش‌های بیشتری جهت بررسی تاثیرات دمای محل زندگی روی سلامت افراد نیاز است. محققان اشاره دارند که لزوماً نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که سن زیستی ساکنین مناطق گرم، بیشتر از مناطق دیگر است و شرایطی مثل دسترسی به تهویه هوای مناسب و دائمی، می‌تواند روی این روند تاثیرگذار باشد. همچنین کاشت درخت در محل زندگی یا رنگ‌کردن سقف‌ها و دیوارها جهت جذب گرمای کمتر، از جمله راهکارهایی هستند که قادرند دمای محیط را بدون مصرف انرژی، کاهش دهند.
