ضعف‌های عمده در تعامل مدیران و عوامل برخی از روابط عمومی های جشنواره‌های فجر با رسانه‌ها، با وجود سابقه رسانه‌ای آنها، درد مضاعفی را به همراه دارد.

به گزارش تابناک، عمده روابط عمومی های جشنواره‌های اخیر فجر، بیش از آنکه مسیر را برای رسانه‌ها باز کند، به عنوان مانع عمل کرده است. این در حالی است که  آن کسی که باید در تلاش برای انعکاس اخبار باشد، روابط عمومی است و اینجاست که نحوه برخورد و تعامل با رسانه‌ها، به ویژه رسانه‌های مؤثر و با مخاطبان زیاد، به مساله‌ای مهم تبدیل می‌شود.

 

اینکه رسانه‌های معتبر برای تهیه یک غرفه در جشنواره فیلم با اما و اگرهای بسیاری مواجه شوند یا سهمیه بلیت‌های موسیقی به‌طور عادلانه بین رسانه‌ها تقسیم نشود، در ظاهر موضوعی کوچک به نظر می‌رسد، اما بی‌اعتقادی به اصل کار ارتباط با رسانه‌ها و برخی فرصت طلبی ها را در این سطح به خوبی به نمایش می‌گذارد. در حالی که تعامل خوب با رسانه‌ها می‌تواند حتی مخالفین را به سمت نگاهی مثبت‌تر و تعامل بهتر سوق دهد.

 

روابط عمومی (PR) در جشنواره‌های فیلم و موسیقی در سطح جهانی، نقش حیاتی در ایجاد ارتباط مؤثر با رسانه‌ها و عموم ایفا می‌کند. این نقش شامل چندین کارکرد ملموس و استراتژیک است که به موفقیت جشنواره کمک می‌کند. در مقابل، در برخی جشنواره‌های ایران، عدم همکاری مؤثر روابط عمومی با رسانه‌ها می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند.

 

روابط عمومی در جشنواره‌های جهانی مانند کن، برلیناله، یا گرمی، به‌طور فعال اطلاعات مربوط به برنامه‌ها، هنرمندان و رویدادها را در اختیار رسانه‌ها قرار می‌دهد. این کار باعث افزایش پوشش رسانه‌ای و جذب مخاطبان بیشتر می‌شود و به‌عنوان پل ارتباطی بین جشنواره و رسانه‌ها عمل می‌کند. آنها کنفرانس‌های مطبوعاتی، مصاحبه‌ها و دسترسی ویژه به هنرمندان و برگزارکنندگان را سازماندهی می‌کنند. اما در جشنواره‌های داخلی، شاهد بودیم که نه تنها چنین شرایطی برقرار نبود، بلکه در جشنواره فیلم فجر، سوالات رسانه‌ها در نشست‌های خبری به صورت مکتوب به مجری برنامه ارائه می‌شد و او مطرح می‌کرد. همچنین بی‌نظمی در حضور هنرمندان در غرفه‌های رسانه‌ها نیز از مشکلات عمده بود.

 

موضوع مهم در این میانه، تسهیل شرایط برای کار راحت‌تر رسانه‌هاست و این همان چیزی است که روابط عمومی‌های جشنواره‌های ما توجهی به آن ندارند. آنها صرفاً بخشی از امور اداری را ویژه رسانه‌ها و ان هم با منت تمام عیار انجام می‌دهند و دریغ از تعاملی که از یک روابط عمومی انتظار می‌رود.

در حالی که روابط عمومی با برجسته‌کردن جنبه‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی جشنواره، به ساخت و تقویت تصویر مثبت آن کمک می‌کند و این کار باعث افزایش اعتبار جشنواره در سطح ملی و بین‌المللی می‌شود. متأسفانه، این ماجرا خواسته یا ناخواسته در جشنواره‌های ما به صورت عکس رخ می‌دهد.

 

در جشنواره‌های جهانی، روابط عمومی به‌عنوان یک ابزار استراتژیک برای افزایش visibility (قابلیت دیده‌شدن) و اعتبار جشنواره عمل می‌کند. برخلاف روابط عمومی در جشنواره‌های اخیر، آنها خود را جزئی از گروه ارتباطات می‌دانند که در حد فاصل رسانه و جشنواره و گاه متمایل به رسانه‌ها قرار می‌گیرند. اما انگار درر ترکیب بندی واژه ها  در  برخی از مدیران روابط عمومی، بخش روابط عمومی حذف شده و در واقع صرفاً به عنوان یک مدیر برخورد می‌کنند. در حالی که اگر قرار بود رسانه‌ها با یک مدیر صرف تعامل داشته باشند، گزینه‌های برتری و بهتری وجود داشت.