همشهری آنلاین ـ لاله غزالی: هاوارد گاردنر (Howard Gardner) روانشناس مطرح معاصر در حوزه روانشناسی رشد و استاد دانشگاه هاروارد بیشتر به خاطر نظریه هوش چندگانه‌اش شناخته‌شده است. از نظر او، هوش یک توانایی بالقوه از جنس زیستی ـ روانشناختی (Biopsychologic) برای پردازش اطلاعات است که در شرایط اجتماعی، خانوادگی و فرهنگی مختلف می‌تواند فعال شود و کمک کند افراد محصولاتی تولید کنند که در آن شرایط ارزشمند محسوب می‌شوند.

با توجه به این تعریف، گاردنر هوش را صرفا به هوش ریاضی یا همان آی‌کیو ‌IQ)) محدود نمی‌داند و بر همین اساس است که هوش چندگانه (Multiple Intelligences) را مطرح کرده است.

بد نیست بدانیم که اصطلاح «ضریب هوش» یا IQ را اولین بار ویلیام استرن روانشناس آلمانی در اوایل قرن بیستم مطرح و اولین تست‌های هوش را برای کمک به دولت فرانسه به منظور شناسایی دانش‌آموزان مدرسه‌ای طراحی کرد که به کمک تحصیلی اضافی نیاز داشتند.

گاردنر نظریه‌اش را اولین بار در سال ۱۹۸۳ در کتاب Frames of Mind: Theory of Multiple Intelligences بیان و ۸ هوش را معرفی کرد که بعدها ۲ نوع هوش دیگر را به آنها افزود. بر اساس این نظریه، یک فرد، در حالی که ممکن است در زمینه‌ خاصی ـ مثلا موسیقی ـ قوی باشد، می‌تواند طیف وسیعی از توانایی‌های دیگر هم داشته باشد.

همچنین، نوع هوش غالب فرد است که او را در مسیر شغلیش هدایت و معلوم می‌کند او چه کاره شود یا می‌تواند بشود. پس داشتن آی‌کیوی بالا لزوما به معنی موفقیت در یک شغل نیست، بلکه هوش غالب فرد باید با آن شغل همخوانی داشته باشد. به عبارت دیگر، هوش‌ها می‌توانند تقویت شوند یا نادیده گرفته و تضعیف شوند.

در اینفوگرافیک زیر را ببینید:

اینفوگرافیک: داود سرخوش