وحید محمود قره باغ؛ همه انسان‌ها در طول زندگی خود تجربه عصبانیت را داشته‌اند. ضمن این که در روزگار کنونی، آرام بودن همیشگی در بستر جامعه و پرهیز مستمر از عصبانیت، نیاز به روانی پولادین دارد. با این وجود تنها راه ممکن غلبه بر تبعات روحی و جسمی خشم، همان آموختن و به کار بستن مهارت‌های خاص در این مقوله است.
از سویی همچنانکه برخی مهارت‌ها به مرور در انسان شکل گرفته و نهادینه می‌شود، کنترل خشم نیز چنین حالتی دارد. هر چند پرداختن به چنین موضوعاتی ممکن است مبحثی کلیشه‌ای و عبث به نظر برسد ولی اگر این احساس به خوبی مدیریت و کنترل نشود ممکن است منجر به اتفاقاتی ناگوار و حتی سرنوشتی تلخ باشد.
گفتنی است وقتی شخصی عصبانی می‌شود مقدار زیادی سموم وارد خون می‌گردد؛ این قضیه تا بدانجا مهم است که توصیه می‌شود مادران در زمان شیردادن به نوزاد از آرامش کافی نیز برخوردار باشند چرا که حتی ممکن است منجر به مرگ کودک شود.
ناگفته نماند گاهی پیشگیری قبل از وقوع خشونت بسیار کارساز است. در واقع می‌توانیم برخی مواقع و قبل اینکه شرایط بحرانی شود ناگفته‌ها را با زبان خوش و در چارچوب منطقی آن مطرح کنیم، همچنین برخورد متعادل ما با اطرافیان نیز باعث می‌شود تا آنها چالش‌های موجود را بیان کنند. مسائلی که اگر امروز آنها را ابراز نکنند ممکن است روزی به گونه‌ای دیگر و در قالب خشونت آن را به زبان آورده و یا نشان دهند.
از جانبی دیگر یکی از عوامل مهم در عصبانیت، رژیم غذایی فرد است. به عبارتی بهتر است شخص در برنامه غذایی، کمتر از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های پر انرژی استفاده کند. علاوه بر آن دمای متعادلی را برای صرف غذا در نظر بگیرد؛ خوردن غذای داغ و همچنین سرد در تحریک شخص موثر است. از بعدی دیگر هر چند کنترل خشم در نقطه شروع آن نیز خود کار آسانی نیست ولی با عمیق‌تر شدن موضوع، تقریبا به امری محال تبدیل می‌شود. ضمن اینکه دور شدن از محیطی که تنش صورت می‌گیرد بسیار کارساز است.
برخی افراد نیز می‌توانند در مواقع عصبانیت از اطرافیان بخواهند تا اندکی سر و شانه‌های آنها را ماساژ دهد. البته این مورد همواره صادق نیست و بعضی افراد در زمان عصبانیت ترجیح می‌دهند که کسی به آنها نزدیک نشود. اگر شرایطی نیز محیا است می‌توان به پشت و در حالتی آرام دراز کشید. البته همه این موارد بسته به شخص باید صورت گیرد.
در نهایت اینکه فراموش نکنیم ریشه برخی از خشم ها، برداشت متفاوتی است که صورت می‌گیرد. در حقیقت فردی که عصبانی می‌شود، شاید فقط نیاز به کمی درک و حتی درددل داشته باشد.
