کمردرد عصبی یکی از دلایل رایج مراجعه افراد به پزشک متخصص ارتوپدی به دلیل ناتوانی در انجام کارهای روزانه است. این مشکل، یکی از عوامل اصلی ناتوانی در سطح جهان محسوب میشود.خوشبختانه، راههای زیادی برای پیشگیری یا کاهش کمردرد وجود دارد. در صورت ابتلا، معمولاً با درمانهای خانگی ساده و انجام فعالیتهای مناسب، درد طی چند هفته بهبود مییابد. در موارد نادر، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
در ادامه، به بررسی بیشتر کمردرد عصبی، احساس درد در پا و روشهای کنترل و درمان آن میپردازیم.
کمردرد عصبی به دردی گفته میشود که ناشی از فشار یا تحریک اعصاب ناحیه کمر است. این فشار میتواند به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر ایجاد شود:
• فتق دیسک: دیسکهای بین مهرهای مانند بالشتک بین مهرهها عمل میکنند. وقتی این دیسکها دچار بیرونزدگی یا فتق میشوند، میتوانند به اعصاب مجاور فشار وارد کرده و باعث درد شوند.
تنگی کانال نخاعی: باریک شدن فضای کانال نخاعی که اعصاب از آن عبور میکنند، میتواند باعث فشار بر اعصاب و ایجاد درد شود.
آرتروز: ساییدگی مفاصل ستون فقرات میتواند باعث تغییرات استخوانی و فشار بر اعصاب شود.
آسیبهای نخاعی: ضربه یا آسیب به ستون فقرات و اعصاب میتواند باعث کمردرد عصبی شود.
وضعیت نامناسب بدن: نشستن یا ایستادن طولانی مدت در وضعیت نامناسب میتواند به ستون فقرات و اعصاب فشار وارد کند.
استرس و اضطراب: استرس میتواند باعث انقباض عضلات و افزایش درد شود.
درمان کمردرد عصبی بستگی به شدت و علت درد دارد. برخی از روشهای درمانی شامل موارد زیر است:
• مسکنها و داروهای ضدالتهاب: برای کاهش درد و التهاب.
• داروهای ضدصرع: برای تسکین درد عصبی.
• داروهای ضدافسردگی: برخی داروهای ضدافسردگی میتوانند به کاهش درد عصبی کمک کنند.
• درمانهای موضعی: کرمها و پمادهای ضد درد یا ضد التهاب برای استفاده روی ناحیه دردناک.
• فیزیوتراپی: به تقویت عضلات کمر و کاهش فشار روی اعصاب کمک میکند.
• TENS (تحریک عصبی از طریق پوست): این درمان شامل قرار دادن الکترودها بر روی پوست است که جریان الکتریکی ملایمی را به اعصاب ارسال میکند.
• پلاسماآفرزیس: تعویض پلاسما برای کاهش التهابهای شدید.
در صورتی که نوروپاتی کمر ناشی از فشردگی عصبی بهدلیل مشکلات ساختاری مانند فتق دیسک یا تومور باشد، ممکن است جراحی لازم باشد. این جراحیها برای کاهش فشار روی عصبها و ترمیم آسیبهای ناشی از آن انجام میشوند.
• استراحت و استفاده از کمپرس گرم یا سرد: برای کاهش التهاب و تسکین درد.
• فعالیتهای سبک: پیادهروی یا تمرینات کششی میتواند به بهبود وضعیت کمر کمک کند.
درمان کمردرد عصبی معمولاً شامل ترکیبی از این روشها است و پزشک بر اساس وضعیت شما، بهترین گزینه را توصیه خواهد کرد.
1. کمردرد عصبی چیست؟
کمردرد عصبی به دردهایی اطلاق میشود که ناشی از آسیب یا فشردگی اعصاب در ناحیه کمر است. این درد ممکن است به پاها نیز انتشار یابد و به صورت درد تیز، سوزش، یا گزگز خود را نشان دهد.
2. آیا کمردرد عصبی قابل درمان است؟
بله، کمردرد عصبی قابل درمان است. درمانها میتوانند شامل داروها، فیزیوتراپی، تحریک عصبی از طریق پوست (TENS)، و در موارد شدید، جراحی برای کاهش فشار روی اعصاب باشند.
3. آیا کمردرد عصبی میتواند به درد پاها تبدیل شود؟
بله، درد عصبی در ناحیه کمر ممکن است به پاها سرایت کند و به درد رادیولار (سایاتیک) منجر شود که معمولاً در اثر فشار بر روی عصب سیاتیک ایجاد میشود.
4. آیا کمردرد عصبی خطرناک است؟
در صورتی که درمان به موقع انجام نشود، کمردرد عصبی میتواند مزمن شود و باعث آسیب بیشتر به اعصاب گردد. در این صورت، ممکن است نیاز به درمانهای پیچیدهتری باشد.
5. چه عواملی باعث کمردرد عصبی میشود؟
عواملی مانند فتق دیسک، تنگی کانال نخاعی، آسیبهای جسمانی، فشار به اعصاب، التهاب، و بیماریهای متابولیک مانند دیابت میتوانند به بروز کمردرد عصبی منجر شوند.
6. آیا کمردرد عصبی تنها در افراد مسن دیده میشود؟
خیر، کمردرد عصبی میتواند در هر سنی ایجاد شود، اما احتمال آن در افراد مسن به دلیل فرسایش و مشکلات مفصلی بیشتر است.
7. آیا فعالیتهای ورزشی میتوانند کمردرد عصبی را تشدید کنند؟
اگر فعالیت ورزشی بهدرستی انجام نشود و فشار زیادی به ناحیه کمر وارد شود، میتواند درد را تشدید کند. اما انجام تمرینات تقویتی و کششی صحیح میتواند به تسکین درد کمک کند.
کمردرد عصبی یک وضعیت شایع است که معمولاً به دلیل آسیب یا فشردگی اعصاب در ناحیه کمر ایجاد میشود و میتواند به پاها نیز سرایت کند. این درد ممکن است به شکل تیرکشیدن، سوزش، گزگز، یا بیحسی احساس شود و با علائمی مانند ضعف عضلانی همراه باشد. درمانهای مختلفی برای کاهش فشار بر اعصاب وجود دارد. پیشگیری از این درد از طریق فعالیتهای سبک و درمانهای خانگی مانند استفاده از کمپرس گرم یا سرد و فیزیوتراپی ممکن است موثر باشد. در مجموع، درمان به موقع و مناسب میتواند درد را تسکین دهد و از مزمن شدن آن جلوگیری کند، اما در برخی موارد، درد ممکن است به صورت مزمن باقی بماند و نیاز به مراقبتهای بلندمدت داشته باشد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته