احسان حدادی از ۱۱ تیر ۱۴۰۳ به عنوان رئیس فدراسیون دوومیدانی انتخاب شد و با روی کار آمدن، تصمیماتی اتخاذ کرد که موجب ایجاد حاشیه برای این رشته و انتقاد از عملکرد فدراسیون شد.
با گذشت چند ماه از مدیریت حدادی، ۲۵ نفر از خانواده این رشته نامه‌ای اعتراضی به وزیر ورزش و جوانان ارسال کرده‌اند و خواستار رسیدگی به وضعیت فدراسیون شده‌اند.
۲۵ نفر از اعضای خانواده دوومیدانی این نامه را امضا کرده‌اند که سپیده توکلی، محمد ارزنده، محمدحسین ابارقی، ایوب آرخی و حمیدرضا کاظمی از جمله این افراد هستند.
متن نامه ارسال شده به وزارت ورزش به شرح زیر است:
"ضمن تشکر و قدردانی بابت حمایت‌های همیشگی حضرتعالی از ورزش پایه و مادر دوومیدانی اینجانبان (جمعی از اعضاء مجمع و خانواده ورزش دوومیدانی کشور) به عنوان روسای هیات‌های استانی، مربیان، ورزشکاران، پیشکسوتان و همچنین خاک خوردگان این رشته حساس که بر آینده تمامی رشته‌های ورزشی کشور تاثیرگذار است، از جنابعالی تقاضا داریم تا با درایت خود به عنوان بالاترین مقام در ورزش جمهوری اسلامی ایران ترتیبی اتخاذ نمایید تا با تصمیمات موثر در خصوص شرایط فعلی این فدراسیون، نجات‌بخش دوومیدانی باشید؛ لذا به استحضار می‌رساند حضور آقای احسان حدادی در راس فدراسیون دوومیدانی، با توجه به عدم تجربه کافی در بحث مدیریت و اخذ تصمیمات عجیب و نادرست ایشان، ضربه مهلکی به بدنه این رشته ورزشی وارد نموده است؛ لذا از حضرتعالی استدعا داریم تا با صلاحدید خود و نگاه دلسوزانه همیشگی (پیش از اینکه بیش از این آبروی دوومیدانی مورد مخاطره قرار گیرد) نسبت به ایجاد تغییرات در راس این فدراسیون مسیری را مشخص نمایید تا افرادی با تجربه و با سابقه مطلوب مدیریتی و پیشینه موجه بتوانند امکان خدمتگزاری به این جامعه را داشته باشند.
نظر به اینکه بی‌برنامه‌گی در نحوه اداره فدراسیون کاملا مشهود است، بخشی از مواردی که تاکنون موجب شده در این بازه زمانی افراد نسبت به حضور در رشته دوومیدانی گریزان شوند به شرح زیر بحضورتان ایفاد می‌گردد:
۱- بسته شدن مجموعه تخصصی آفتاب انقلاب که موجب شده خیلی از ورزشکاران، قهرمانان و بالاخص بانوان تمرینات خودشان را در پارک‌ها پیگیری کنند و متحمل هزینه‌های بسیار سنگینی شوند.
۲- عدم حمایت از ملی‌پوشان خوش نام و نشان کشور که شاید تنها شانس کسب مدال در بازی‌های آسیایی بشمار می‌روند. (این نا هماهنگی‌ها و عدم حمایت به موقع یا تنبیه‌های حساب نشده و غیر اصولی می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری را برای دوومیدانی در پی داشته باشد.)
۳- عدم برگزاری مسابقات و رویداد‌های داخلی اصلی که در تقویم سالانه فدراسیون به تصویب رسیده و تنها امید ورزشکاران برای ارزیابی شرایطشان بشمار می‌رود (لیگ داخل سالن، لیگ صحرانوردی، مسابقات قهرمانی کشور رده‌های سنی) و همچنین عدم اعزام ورزشکاران به رویداد‌های بین‌المللی مانند رقابت‌های دو صحرانوردی قهرمانی آسیا و رقابت‌های قهرمانی جوانان جهان
۴- ایجاد تنش از سوی فدراسیون با افراد نخبه این ورزش و هیات‌های استانی
۵- عدم تحقق وعده‌های ایشان در مجمع انتخاباتی از جمله ایجاد وفاق و همدلی میان اعضاء خانواده دوومیدانی و جذب حامیان مالی
۶- برخورد‌های غیر حرفه‌ای و تحقیرآمیز با ورزشکاران و مربیان از سوی دبیر و رییس فدراسیون که همگان را نسبت به حضور در این رشته ناامید ساخته است.
۷- عدم تشکیل ساختار درست در بخش‌های مختلف فدراسیون مانند کمیته فنی و سایر کمیته‌های تخصصی"
منبع: مشرق
