برای حضور تماشاگران در مسابقات فوتبال یک اتاق فکر! تشکیل می‌شود و تصمیم‌گیری می‌کنند که چه تعداد تماشاگر وارد ورزشگاه‌ها شود و این تصمیمات با اعجاب همراه است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، از ابتدای سال شاهد اتفاقات عجیبی در فوتبال کشور هستیم. یکی از موضوعات عجیب در خصوص ورزشگاه‌ها و آماده‌سازی آنها بوده و یکی دیگر از موضوعات مربوط به ظرفیت ورزشگاه‌ها و حضور تماشاگران است. تماشاگرانی که انگار ظرفیت حضورشان به حساسیت بازی‌ها گره خورده، اما تصمیم گیرندگان هر بار با بهانه‌های واهی از میزان ظرفیت استادیوم می‌کاهند و به یک باری بی هیچ دلیلی به ظرفیت استادیوم اضافه می‌شود. تصمیماتی که گاهی هم بحران‌ساز و حتی خانه‌مان سوز می‌شود که انسان را به تفکر فرو می‌برد.
از تصمیماتی که در سال‌های اخیر گرفته شده نمی‌توان عبور کرد، اما فقط به چند نمونه از این تصمیمات در چند ماه اخیر می‌پردازیم. طولانی شدن پروسه بازسازی ورزشگاه آزادی و عدم برگزاری مسابقات فوتبال در این ورزشگاه منجر به خروج استقلال و پرسپولیس از تهران شد و حتی دو تیم مجبور شدند بازی‌های آسیایی خود را در قلعه‌حسن خان برگزار کنند و دربی رفت دو تیم هم در اراک برگزار شد.
ورزشگاه آزادی پس از بازگشایی مجدد، اما دچار یک تحول جدی شده است. تحولی که منجر به کوچک و بزرگ شدن آن می‌شود و برای هر بازی ظرفیت ورزشگاه تغییر می‌کند. این تصمیمات هم از یک اتاق فکر! خارج می‌شود که تصمیم می‌گیرند برای هر بازی چه تعداد تماشاگر وارد ورزشگاه شود و بلیت‌فروشی چگونه صورت بگیرد. دستگاه‌های مختلفی در این راستا تصمیم‌گیرنده و مجری هستند که تصمیمات آنها و نحوه اجرای این تصمیمات شرایط را به گونه‌ای پیش می‌برد که منجر به بحران می‌شود.
پس از بازگشایی مجدد ورزشگاه آزادی، اولین مسابقه مهمی که در این ورزشگاه صورت گرفت، دیدار پرسپولیس و تراکتور در چهارچوب هفته هفدهم لیگ برتر بود. دیداری که یکشنبه ۷ بهمن برگزار و با اتفاقات تلخی همراه شد. از جمله شعارهای زشت و قومیتی از جانب تماشاگران هر دو تیم، کتک‌کاری و خشونتی که منجر به نابینا شدن یک چشم هوادار پرسپولیس منجر شد و چند جراحت و آسیب دیگر به افراد دیگری که شاید حتی در خشونت‌ها نقشی هم نداشتند. با این حال بد نیست به این موضوع بپردازیم که این شیوه از خشونت‌ها جدا از سابقه‌ای که داشته، با چه عواملی منجر به تشدید شدن شده است.
با بازگشایی ورزشگاه آزادی، انتظار بر این بود که پس از مدتی محدود شدن تماشاگران استقلال و پرسپولیس و آواره بودن آنها میان شهرهای قزوین و اراک و قلعه‌حسن‌خان، بالاخره بتوانند در ورزشگاه آزادی و با تعداد بیشتری به تماشای بازی‌های تیم محبوب‌شان بنشینند. اما در عین ناباوری برای دیدار پرسپولیس و تراکتور آن هم در حالی که تماشاگران تیم میهمان هم همیشه پر تعداد هستند، اعلام شد به علت بازسازی و اینکه استفاده از برخی سکوها امکان‌پذیر نیست، ۳۰ هزار نفر می‌توانند وارد ورزشگاه شوند و ۱۰ درصد از آن سهم تیم میهمان است. از آنجایی که هواداران تراکتور با شور و اشتیاق زیاد به دنبال حمایت از تیم صدرنشین‌شان بودند، برنتابیدند که فقط ۳ هزار نفر وارد ورزشگاه شوند و این محدودیت منجر به شکستن درهای استادیوم و ورود بدون بلیت به ورزشگاه شد.
همین اتفاقات، عصبانی شدن هواداران تراکتور از محدودیت‌ها و در مقابل عصبانی شدن هواداران پرسپولیس از ورود غیر قانونی هواداران تیم تبریزی را به دنبال داشت. فحاشی‌ها و شعارهای قومیتی آغاز شد و همین مسائل در کنار پیشینه بازی‌های دو تیم و بازیکنانی که از پرسپولیس جدا شده و به تراکتور رفته بودند، اتفاقات تلخ ورزشگاه آزادی را به دنبال داشت. این در حالی است که محدودیت اعمال شده در بازی پرسپولیس و تراکتور به دلیل تعمیرات و بازسازی سکوها در برخی بازی‌های بعدی وجود نداشته و در دیدار دربی هم آمار تغییر کرده است.
در زیر تعداد تماشاگران بازی‌های مهمی که در ورزشگاه آزادی برگزار شده را به تفکیک تاریخ بخوانید:
با این تفاسیر و آمارها حالا یک پرسش به وجود می‌آید. چگونه است که ظرفیت ورزشگاه آزادی برای هر بازی تغییر می‌کند؟ آیا ورزشگاه بزرگ و کوچک می‌شد یا بی خردی در اتاق‌های فکر است که فوتبال ایران را با چالش مواجه می‌کند؟ چگونه می‌شود در فاصله ۸ روزه از بازی پرسپولیس و تراکتور تا دیدار استقلال و الشرطه به یکباره ۲۴ هزار نفر به ظرفیت ورزشگاه آزادی اضافه شود. چگونه سه هفته بعد ۴۰ هزار نفر به این ظرفیت اضافه شده و برای بازی پرسپولیس و النصر ۷۰ هزار نفر به ورزشگاه می‌روند؟ جالب است که ۱۰ روز پس از آخرین تقابل پرسپولیس در آسیا به یک باره ۲۰ هزار نفر از ظرفیت ورزشگاه کم می‌شود و برای دربی اعلام می‌شود فقط ۵۰ هزار نفر می‌توانند به ورزشگاه بروند و سایر سکوها در دست بازسازی خواهد بود، اما ۵ روز بعد از دربی به یک باره ۲۵ هزار نفر به ظرفیت ورزشگاه اضافه می‌شود تا دیدار استقلال و النصر به یکی از پرشورترین بازی‌های لیگ نخبگان آسیا تبدیل شود.
مدیریت نوین و هوشمند در فدراسیون فوتبال و سایر ارگان‌های تصمیم‌گیرنده، منجر به بزرگ و کوچک شدن ورزشگاه آزادی می‌شود. این بزرگ و کوچک شدن البته گاهی با بحران و گاهی با سرخوردگی همراه است. در همین دیدارها، بسیاری از تماشاگران بلیت تهیه کردند، اما به دلیل اجرای نادرست تصمیمات و ورود تماشاگران بدون بلیت به ورزشگاه‌ها، بلیت‌دارها موفق به حضور در ورزشگاه نشده‌اند. تصمیماتی که گاهی منجر به این ضررهای کوچک و قیمت بلیت می‌شود و گاهی منجر به ضررهای بزرگی مثل تخلیه چشم یک هوادار که به هیچ‌وجه جبران‌پذیر نیست.
