عصرایران ؛  عارف شریفی صرخه - 9 کشته در تصادف پژو و پراید . این نتیجه جدیدترین حادثه جاده ای در خوزستان است. تقریبا ماهی نیست که استان شاهد تصادف و حادثه جاده ای شدید و مرگباری نباشد. 

 

تصادف اخیر با 9 کشته در جاده‌ای قدیمی ۵۰ ساله و کم عرض ( 5 متری) رخ داد. جاده ای به طول 90  کیلومتر که سه شهرستان شوش، شوشتر و دزفول را به هم متصل می‌کند. به دلیل نبود اصلاحات و بهسازی مناسب، این جاده، به یک معضل جدی تبدیل شده است. این جاده پر از چاله، فاقد شانه‌های استاندارد است.

شامگاه دوشنبه ۱۳ اسفند 1403، در جاده باریک و کم‌عرض شوشتر، یک تصادف دلخراش میان خودروی پراید و پژو پارس، منجر به کشته شدن 9 نفر شد. این حادثه، که جامعه محلی را در غم عمیقی فرو برد، در جاده ای رخ داد که سالانه در بستر آن، حوادث مرگبار زیادی است. این جاده راه دسترسی گردشگران جنوب و شمال کشور به دو اثر بزرگ ثبت شده در فهرست جهانی یونسکو یعنی معبد چغازنبیل و آشارهای باستانی شوشتر است.

 

به گفته شاهدان عینی، تصادف پراید و پژو پارس، 9 کشته به جای گذاشت. 3 سرنشین پژو و 6 سرنشین پراید. در صحنه حادثه، 8 نفر کشته شدند و چند روز بعد از آن هم یکی از زخمی ها، جان باخت.

 

 

 

حیدر کعبی یکی از همکاران منصور سعدی، درباره این حادثه به عصر ایران می‌گوید: «منصور در شناسنامه سعید نام دارد و در فامیل و بین دوستان او را منصور صدا می زنند، او انسان سخت‌کوشی بود که همواره به اخلاق و تعهد شهرت داشت. حادثه، نه تنها خانواده او، بلکه تمامی همکاران و دوستانش را در شوک عمیقی فرو برده است.» 

 

وی ادامه می‌دهد: «امروز در مراسم فاتحه‌خوانی در روستای عبدعون بودم، همه روستا عزادار بودند، همکاران منصور هم در عزای از دست دادن او و خانواده‌اش زانوی غم بغل گرفته‌اند»

 

"فرحان چنانی" پسر دایی منصور نیز ماجرا را این‌گونه برای عصر ایران شرح می‌دهد: «منصور در حال رساندن خانواده‌اش به منزل پس از دیدار با مادرشان در روستای عبدعون بود. متأسفانه در جاده کم‌عرض و ناایمن، این حادثه رخ داد و زندگی آنها را تمام کرد.»

 

وی می‌افزاید: «مادر منصور روز یکشنبه از حج به خانه‌اش در روستای عبدعون بازگشته بود، فاطمه خواهر منصور همان روز به همراه دخترش نگین و نوه‌هایش که یک دختر ۵ ساله و یک پسر خردسال بودند، از شهر شوشتر به دیدار مادرشان به روستا آمدند.»

 

فرحان ادامه می‌دهد: «آنها یک روز تمام در کنار مادر ماندند و در شامگاه دوشنبه بعد از افطار از کنار مادر رفتند و منصور در حال رساندن آنها به خانه بود که در مسیر بازگشت در محدوده شرکت کشت و صنعت نیشکر کارون و در منطقه‌ای که به بوستان معروف است، با برخورد شاخ به شاخ با یک پژو پارس مواجه شدند».

 

فرحان می‌افزاید: «علاوه بر این ۵ نفر، ۳ کودک دیگر نیز در خودروی پراید بودند، یکی از آنها دختر منصور به نام یقین و برادرزاده‌هایش به نام مرام و آیلین که در این حادثه مصدوم شدند و هم اکنون در بیمارستانی در اهواز بستری هستند». 

 

 

وی همچنین از وضعیت مصدومان گفت: «دختر منصور، یقین، در کماست و حال مرام، برادرزاده‌اش، نیز وخیم است، خبر رسیده که او نیز فوت شده که امیدوارم صحت نداشته باشد، آیلین، دیگر برادرزاده، با شکستگی کتف، وضعیت نسبتاً بهتری دارد.»

 

جاده اختصاصی کشت و صنعت کارون شوشتر یکی از مسیرهای کلیدی حمل‌ونقل در استان خوزستان است. این جاده 90 کیلومتری که از سه‌راهی ترانزیتی شوش - اهواز تا شهرستان شوشتر امتداد دارد، نیم قرن پیش به‌طور عمده برای تردد وسایل نقلیه شرکت‌های مرتبط با کشاورزی و صنعت طراحی شد. با این حال و با افزایش قابل توجه تردد عمومی و ماشین آلات صنعتی، مشکلات ایمنی این جاده به یکی از دغدغه‌های اصلی مردم و مسئولان تبدیل شده است.

 

 

این جاده پرچاله‌ فاقد شانه استاندارد و عرض کافی برای تردد ایمن وسایل نقلیه است، ترافیک سنگین ماشین‌آلات کشاورزی و صنعتی و عدم رعایت استانداردهای جاده‌ای، آن را به محل وقوع حوادث متعدد روزانه تبدیل کرده است. 

 

محمد کعبی، یکی از ساکنان این منطقه، می‌گوید: «روزی نیست که حادثه‌ای در این جاده رخ ندهد. عرض کم و تردد پرترافیک ماشین‌آلات سنگین، ایمنی را به‌شدت کاهش داده است، اخیرا یک خانواده ۳ نفره از اهالی شهر شاوور بر اثر تصادف در این جاده جان باختند، یک سال پیش نیز 2 نوجوان از اهالی روستای عین در این جاده قربانی شدند، ما روزانه حادثه داریم و هر ماه خبر مرگ برخی از اهالی منطقه و یا سایر هموطنان در این جاده ما را متاثر می‌کند.»

 

 سانحه مرگبار  ۱۳ اسفند با ۸ کشته، بار دیگر توجه‌ها را به خطرات جدی این جاده جلب کرد.

 

 

حمید چعب، خبرنگار فعال خوزستانی و اهل روستای خماط توضیح می‌دهد این جاده قبل از انقلاب و برای تأمین نیازهای حمل‌ونقل شرکت‌های کشت و صنعت کارون و هفت‌تپه احداث شد. وی اشاره می‌کند که «در آن زمان، تردد عمومی بسیار کم بود. اما با گذر زمان و احداث شرکت‌های جدید، حجم ترافیک جاده چندین برابر شد.»

 

این خبرنگار می‌افزاید طی نیم قرن گذشته، این جاده هیچگاه شاهد اصلاح، بهسازی و ایمن‌سازی نبوده است. او تأکید می‌کند: «بیشترین حوادث در محدوده شوش رخ می‌دهد، چرا که شرکت‌های تابعه شوش بیشتر از مسیر اصلی جاده استفاده می‌کنند، در حالی که شرکت کارون اغلب ماشین‌آلات خود را از مسیرهای فرعی عبور می‌دهد.»

 

او دلیل اصلی حوادث را کم‌عرض بودن جاده، نبود شانه و تردد تریلرهای حامل نیشکر و ماشین‌آلات سنگین می‌داند. وی می‌گوید: «این جاده به علت عدم استانداردسازی و نبود شانه مناسب، حادثه‌خیز است. لاستیک‌ها هنگام برخورد با لبه‌های تیز آسفالت ترکیده و انحراف‌های خطرناکی رخ می‌دهد.»

 

چعب در ادامه بیان می‌کند که متولیان راه، مشکل مالکیت جاده را به‌عنوان مانعی برای بهبود آن مطرح می‌کنند. او انتقاد می‌کند که شرکت‌های صنعتی که به طور اختصاصی از این جاده استفاده می‌کنند، هیچ‌گونه اقدامی برای ایمن‌سازی و بهسازی انجام نمی‌دهند.

 

وی از پیشنهادات خود به مسئولان می‌گوید: «در آستانه عید نوروز، پیشنهاد دادیم که با شن‌ریزی، آب‌پاشی و پرس، مشکل شانه جاده را به صورت موقت تا پایان سفرهای نوروزی حل کنند. چرا که اکثر حوادث ناشی از انحراف‌ها و برخورد با لبه آسفالت است.»

 

چعب اشاره می‌کند که در جریان سفر وزیر میراث فرهنگی به شوش، از وی خواسته شده بود که این مشکل در مصوبات گنجانده شود. او امیدوار است که این مصوبه‌ها در نهایت به اقدامات عملی و اصلاح این جاده پرخطر منجر شود.

مطالبات گسترده مردم و خبرنگاران محلی همچنان ادامه دارد. جاده اختصاصی کشت و صنعت کارون که روزگاری برای رفع نیازهای صنعتی احداث شده بود، حالا به معضلی اساسی برای مردم منطقه تبدیل شده است.