قبل از غرش اره‌های موتوری، مردانی بودند که با دستان پینه‌بسته و تبر‌های تیز، غول‌های جنگل را به زانو درمی‌آوردند. عکس‌های تاریخی منتشر شده، پرده از زندگی طاقت‌فرسای هیزم‌شکنان بین سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۳۵ برمی‌دارد.

به گزارش عصر ایران، این کار، که اغلب فصلی و با دستمزدی ناچیز بود، زندگی کوچ نشینی را برای آنها رقم می‌زد. هیزم شکنان در اردوگاه‌های جنگلی، در اتاقک‌های تنگ و تاریک زندگی می‌کردند. بوی دود، گرما و لباس‌های نم‌گرفته در کنار هجوم حشرات، زندگی را برای آن‌ها به جهنمی کوچک تبدیل می‌کرد.

عکس‌های منتشر شده از وب‌سایت‌های تاریخی کمیاب، گواه این زندگی سخت است. این تصاویر از آرشیو کتابخانه کنگره، نشنال جئوگرافیک و سرویس جنگلداری کشاورزی ایالات متحده گردآوری شده‌اند.