دعای یکشنبه 19 اسفند ماه
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ایران سرزمینی با تاریخی چند هزارساله است که در دل خود آیین‌ها و جشن های کهنی را جای داده است. این جشن‌ها، که ریشه در فرهنگ، باورها و سبک زندگی ایرانیان باستان دارند، نه‌تنها نمایانگر پیوند عمیق مردم با طبیعت و زمان‌های مهم سال هستند، بلکه نمادی از شادی، همبستگی و احترام به عناصر زندگی نیز محسوب می‌شوند. از نوروز، جشن بزرگ آغاز سال نو، گرفته تا مهرگان، یلدا، سده، آبسالان و بسیاری دیگر، هر یک بازتابی از تفکر و سبک زندگی مردمانی است که با تقویم طبیعت هماهنگ بوده‌اند.
خبرگزاری رکنا در راستای پاسداشت این میراث ارزشمند، قصد دارد جشن‌ها و آیین‌های کهن ایران را به‌طور جامع معرفی کند. در این مسیر، نه‌تنها به روایت تاریخچه این جشن‌ها خواهیم پرداخت، بلکه به چگونگی برگزاری آن‌ها در گذشته و امروز نیز نگاهی خواهیم داشت. هدف ما زنده نگه داشتن این آیین‌ها و آشنا کردن نسل جدید با سنت‌هایی است که ریشه در فرهنگ پربار ایرانی دارند.
با معرفی و بازخوانی این جشن‌ها، می‌توان ارزش‌های فرهنگی فراموش‌شده را دوباره به یاد آورد و بستری برای حفظ و احیای این آیین‌های کهن فراهم کرد. رکنا با این رویکرد تلاش می‌کند تا پلی میان گذشته و حال ایجاد کند و مردم را به شناخت هرچه بیشتر از فرهنگ نیاکانشان ترغیب کند.
جشنی در روز 19 اسفندماه در گرامیداشت، لایروبی و پاکسازی رودها، کاریزها و چشمه ها، همراه با پاشیدن عطر و گلاب بر آنهاست.
این جشن تجلی احترام به طبیعت و پاسداشت زلالی آب‌هاست. مردم پس از زدودن آلودگی‌ها، با شور و شعف در کنار آب‌ها گرد هم می‌آیند، به رقص و پایکوبی می‌پردازند و با پاشیدن عطر، گلاب و گل‌های خوشبو، جاری شدن دوباره رودها را جشن می‌گیرند. این آیین دیرینه، پیوندی از زیبایی، سرزندگی و سپاسگزاری از طبیعت است که آب‌ها را برای میزبانی از بهار آماده می‌کند.
