به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اختلال اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است. سعیده صالح غفاری، مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران، در گفت‌وگو با رکنا به این موضوع اشاره کرد و تأکید کرد که عوامل ژنتیکی، محیطی و شرایط والدین در دوران بارداری می‌توانند در بروز این اختلال نقش داشته باشند.
او توضیح داد که کودکان مبتلا به اوتیسم، به دلیل چالش‌های حسی، اجتماعی و ارتباطی، در تمامی مراحل زندگی با مشکلاتی در تعاملات اجتماعی مواجه می‌شوند. این تفاوت‌ها در رفتار اجتماعی ممکن است برای دیگران ناآشنا و حتی غیرقابل درک باشد.
یکی از مشکلاتی که این افراد با آن روبه‌رو هستند، حساسیت زیاد به عوامل محیطی همچون صدا، نور و شلوغی است. درک نکردن این شرایط از سوی دیگران، می‌تواند موقعیت‌های دشواری برای خانواده‌های آنان ایجاد کند. به عنوان مثال، هنگام استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی یا تاکسی‌های اینترنتی، برخی از کودکان اوتیسم ممکن است با تکان دادن صندلی راننده یا رفتارهای غیرمنتظره، موجب ناراحتی شوند. متأسفانه، ناآگاهی از این موضوع باعث شده که برخی رانندگان چنین خانواده‌هایی را در میانه راه از خودرو پیاده کنند.
در فضاهای عمومی مانند پارک‌ها، کودکان اوتیسم نیز حق استفاده از امکانات را دارند. با این حال، ممکن است به دلیل ضعف در مهارت‌های اجتماعی، در رعایت نوبت یا ایستادن در صف دچار مشکل شوند. در این مواقع، اگر دیگران با درک بیشتری برخورد کنند و شرایط را برای حضور این کودکان هموار سازند، می‌توانند سهم مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنان ایفا کنند. این مسئله در فروشگاه‌های زنجیره‌ای و دیگر اماکن عمومی نیز به چشم می‌خورد.
چالش‌های خانواده‌های دارای فرزند اوتیسم، تنها به بیرون از خانه محدود نمی‌شود. در محیط منزل نیز ممکن است کودک به دلیل شرایط خاص خود، صداهای بلندی ایجاد کند یا به وسایل شکستنی دست بزند، که این موضوع می‌تواند باعث ایجاد نارضایتی همسایگان شود. اما اگر جامعه آگاهی بیشتری نسبت به این اختلال داشته باشد، می‌توان فضایی مهربان‌تر و همزیستی سالم‌تری برای این خانواده‌ها فراهم کرد.
